30 กันยายน 2548 17:19 น.
รุ้งสวรรค์
สิ่งที่ฉันสัมผัสได้จากเธอ....
คือคนในฝันที่ทำให้ละเมอยามหลับใหล
คือสายฝนฉ่ำเย็นรดลงชโลมใจ
คือหมู่ดาวมากมายคอยนำทาง
คือดอกไม้ที่เบ่งบานรับยามเช้า
คือหนังสือเล่มเก่าที่อ่านจนไม่อยากจะวาง
คือเข็มนาฬิกาที่เติมถ่านเริ่มออกเดินทาง
คือฝันเลือนลางที่กำลังจะเป็นจริงขึ้นมา
คือสายน้ำสายเดียวที่ไม่เคยคด
คือน้ำทุกหยดท่ามกลางทะเลทรายซาฮาร่า
คือรุ้งสวยงามที่เกิดขึ้นตรงขอบฟ้า
คือวันเวลาที่มีสุขทุกคืนวัน
สิ่งที่ฉันสัมผัสได้จากเธอนั้น
คุณค่าในความผูกพันยิ่งใหญ่เสมอ
และเปลี่ยนเป็นรักในวันที่ฉันได้พบเธอ
วันนี้..ฉันจึงรู้จักหัวใจตัวเอง
ปล..คิดถึงนะ..เด็กโง่
29 กันยายน 2548 14:55 น.
รุ้งสวรรค์
บนทางเดินที่วกวน
กับใจของคนที่อ่อนไหว
กับเรื่องราวสองเราที่เป็นไป
กับความห่างไกลที่แสนไกล
อาจจะมีถ้อยคำบางคำ
อาจจะมีสักคำตรึงใจ
อาจจะแฝงด้วยความห่วงใย
บอกออกจากใจที่พูดมา
แต่ก็ทำได้เพียงเท่านี้
สิ่งดีดีที่มีให้กันตลอดเวลา
ทุกสิ่งที่เคยผ่านเข้ามา
จะยังมีค่าติดตรึงหัวใจ
บอกกับฟ้าในวันนี้
บอกฝนที่กำลังโปรยปราย
จากนี้และตลอดไป
ไม่ว่ายังไงก็ยังเป็นเหมือนเดิม
เพราะเธอคือความผูกพัน
และฉันเป็นสายใยบางบาง
มีเพียงขอบฟ้าที่กันเราให้ห่าง
แต่ก็ยังมีบ้างที่ได้ยินเสียงเธอ
อยากให้เธอดูแลตัวเองให้ดี
เพราะคนพิเศษอย่างนี้หากันไม่ได้ง่าย
ห่างห่างกันบ้างจะเป็นไรไป
ช่องว่างกลั้นกลางระหว่างใจจะทำให้...เราคิดถึงกัน
21 กันยายน 2548 17:36 น.
รุ้งสวรรค์
เหม่อมองออกไปทางหน้าต่าง
พบที่ว่างตรงกลางระหว่างดินกับฟ้า
พบหมู่วิหคบินว่อนร่อนนภา
พบหมู่เมฆาลอยล่องตามแรงลม
ยามเย็นอาทิตย์ใกล้ลับขอบฟ้า
แสงอ่อนที่ส่องเข้าตาน่าชื่นชม
แดดอ่อนไออุ่นมองไปให้สุขสม
ดูหมู่วิหกเล่นลมช่างงามตา
หลายคนคงได้เวลาเลิกงาน
ปล่อยให้วันผ่านจันทร์ฉายที่ปลายฟ้า
อาทิตย์ลับตรงข้ามจันทร์โผล่พ้นมา
จะมีใครรู้ไหมว่ามันเป็นอย่างนี้มานานเท่าใด
มองนานไปไม่ทันได้สังเกตุ
พายุเวทย์ที่ขอบฟ้ามาจากไหน
ดำทะมึนโปรยสายฝนมาแต่ไกล
แล้วทีนี้จะทำอย่างไร..เพราะไม่ได้ติดร่มมา
โบราณว่า.."อยู่ใต้ฟ้า..กลัวอะไรกับฝน"
ิิิแต่ยามนี้อับจนหนทางหนีแล้วละหนา
เอาก็เอาสิ..ว่ะเปียกไปก็ยังดีว่า
พรุ่งนี้เป็นหวัดขึ้นมาไม่ต้อง...เข้าทำงาน
หน้าส่วนตัว
1752
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟรุ้งสวรรค์
