3 มิถุนายน 2546 13:32 น.
รุ้งสวรรค์
บทกวี...คิดถึง...ใครสักคน
ผ่านสายฝน..สายหมอก..และดอกหญ้า
ผ่านดวงดาว..ดวงจันทร์..บนท้องฟ้า
ให้เธอได้..รับรู้ว่า..คิดถึงจริง
คิดถึง...คิดถึง...ใจจะขาด
แต่มิอาจ..จะทำได้...ในทุกสิ่ง
ขอเธอรับ..ความคิดถึง..อย่าได้ทิ้ง
หากเป็น..เช่นนี้จริง..ฉันสุขใจ
ใครสักคน..กำลัง..ห่วงหา
ในเวลา...ที่ท้องฟ้า..ไม่สดใส
แต่ทุกความรู้สึก..รับรู้..ได้ด้วยใจ
ขอเธอ..จงรับรู้ไว้...ไม่ได้ทิ้งกัน
บทกวี..เป็นเพียง..คำบอกเล่า
ในสิ่ง..ที่ตัวเรา..เป็นอยู่นั้น
เป็นเพียง..ความรู้สึกที่มี..ในแต่ละวัน
ุพรุ่งนี้..อาจเปลี่ยนฝัน..เป็นคนละคน
วันนี้..จิตใจ...ใสสะอาด
พรุ่งนี้พลาด...อาจมี..ที่สับสน
วอนสายลม..ท้องฟ้า..และดาวเบื้องบน
ทำให้คน..อย่างเธอ..จงเข้าใจ
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟรุ้งสวรรค์
6916
