4 กุมภาพันธ์ 2546 22:05 น.
ริวข้าว
อยากให้เราสองคนเป็นเหมือนเดิม
แบบที่เติมความสุขให้แก่กัน
แต่ตอนนี้มันเหลือเพียงแค่ฉัน
ไม่มีกันเพราะฉันไม่มีเธอ
3 กุมภาพันธ์ 2546 22:19 น.
ริวข้าว
โอ๊ย...คุณครูใจร้าย
ปิดเทอมทำไมตั้งเดือนกว่า
รู้ไหมว่าฉันเฝ้าห่วงหา
เฝ้าภาวนาให้ได้อยู่ห้องเดียวกับเธอ
แต่พอเปิดเทอมมาจริงๆก็ไม่ใช่
เฮ้อ...ทำไมโชคร้ายอย่งงี้
แต่ว่าเธอก็ดูไม่สนใจใยดี
แล้วเราทำไงดีเนี้ย? แห้ว ตามเคย
3 กุมภาพันธ์ 2546 22:15 น.
ริวข้าว
อยากให้เธอมาเป็นกำลังใจ
อยากให้เธอห่วงใยถึงกันบ้าง
อยากให้เธอโทรมาคุยในวันที่อ้างว้าง
อยากให้เธออยู่เคียงข้างตลอดไป
2 กุมภาพันธ์ 2546 18:44 น.
ริวข้าว
มันคงจะเป็นไปไม่ได้หรอก
แต่อยากบอกให้เธอนั้นรู้ไว้
ว่าฉันยังรักเธอทั้งหัวใจ
เมื่อก่อนเป็นอย่างไรไม่เปลี่ยนแปลง
2 กุมภาพันธ์ 2546 18:37 น.
ริวข้าว
โอ๊ยฺ...ทําไมโชคร้ายอย่างงี้
มาเที่ยวทั้งทีก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน
ยิ่งคิดใจก็ยิ่งสั่น
เฮ้อ... สงสัยไม่มันส์ ไม่มีพวกเธอ