อยู่ลำพังโดดเดี่ยว เหม่อมองท้องฟ้าพระจันทร์เสี้ยว เปล่าเปลี่ยวในคืนหนาว ใจอิจฉาหมู่ดาว เรียงร้อยลอยนภาพร่างพราว เหงาจนมีน้ำตา ดาวน้อยลอยคู่ฟ้า เย้ายวนแสงนวลของจันทรา หัวใจข้าเดียวดาย ยิ่งมองยิ่งใจหาย ดาราประดับฟ้ามากมาย ข้างกายไม่เหลือใคร แค่ผ่านมาผ่านไป เพียงความทรงจำที่เหลือไว้ ร้องไห้เพ้อรำพึง ด้วยรักยังตราตรึง ใครบางคนในห้วงคำนึง ลึกซึ้ง...และ...ลึกซึ้ง เหตุการณ์ในคืนหนึ่ง อันเนื่องมาจากความคิดถึง ดึงใจให้ระทม