ยามราตรี มีดาว พราวระยับ ดาวประดับ คับฟ้า พาสุขศรี แต่กลางวัน กลับกัน กับราตรี ชั่วชีวี มีหนึ่งเดียว ปล่าวเปลี่ยวใจ สุริยา พาลับ ลิบขอบโลก สายลมโกรก พาความเหงา เศร้าไฉน ดั่งความรัก หมองหม่น ทนร่ำไป ดวงฤดี เกรียมไหม้ เพราะใครเอย
ใครหนอ แอบปอง เฝ้ามองเจ้า ใครหนอเล่า เฝ้าฟัง คำออกเสียง ใครหนอเล่า อยากออกปาก ฝากสำเนียง ใครหนอเล่า อยากเปล่งเสียง ว่ารักเธอ
หน้าส่วนตัว
427
