21 มกราคม 2547 11:14 น.
รินทรัฏฐ์
มองพระจันทร์แสนงาม ณ ยามนี้
ไม่รู้ว่าคนดีอยู่ที่ไหน
จะเห็นจันทร์เหมือนกันบ้างหรืออย่างไร
ใจอ่อนไหวรำพึงคิดถึงเธอ
จันทร์เจ้าเอ๋ยช่างงามแม้ยามหนาว
หมู่ดวงดาวเป็นเสมือนเพื่อนเสมอ
คงไม่เหงาสินะจันทร์เพื่อนเกลอ
อยากจะเจอเพื่อนเสมือนดั่งเดือนดาว
พราวพราวแสงจันทร์นวลชวนให้หลง
พร่างพร่างน้ำค้างลงคงเหน็บหนาว
คิดคิดถึงเป็นห่วงว่าดวงดาว
จะเหน็บหนาวอ้างว้างหรืออย่างไร
อยากให้รู้ว่าฉันนี้มีใจมั่น
ไม่เคยหวั่นเหมือนจันทร์ไม่หวั่นไหว
แม้ลมเหงาพัดผ่านนานเพียงใด
ก็ไม่เคยเปลี่ยนใจไปจากเธอ
หน้าส่วนตัว
1515
