ไม่เคยคิดว่าเราจะพานพบ ครั้นเมื่อสบดวงนัยต์ใยเมินเฉย จนรู้ซึ้งซึ่งฤทัยอยากเอื้อนเอ่ย อยากจะเผยคำนั้นไปให้แด่เธอ ยิ่งได้ยลได้ชิดสนิทแนบ ยิ่งเจ็บแปลบในฤทัยให้เสนอ ยิ่งเนิ่นนานวันที่เราได้เจอะเจอ เราคนเซ่อเอาใจใครเขาเป็น มานั่งขบนอนคิดดวงจิตหมอง กลัวเนื้อทองต้องตกใครคงทุกข์เข็ญ คงถึงกาลต้องเอ่ยใจให้เนื้อเย็น ให้ได้เห็นประจักษ์ใจ ฉันรักเธอ
หน้าส่วนตัว
787
