1 พฤษภาคม 2546 22:01 น.
ราม ลิขิต
เสนาข้าเฝ้าจบเกล้าเกศ
จึงตระเวนนคเรศสังเกตถาม
แจ้งชนพลเมืองถึงเขื่องความ
หมายตามไท้ทรงลงบัญชา
กล่นเกลื่อนเรือนชานทุกบ้านช่อง
แซ่ซ้องภิญโญโอรสา
ชี้เหตุเลศครรภ์พรรณนา
ห้าร้อยมาตาบิตุรงค์
เลขผานาทีมิเคลื่อนคลาด
พ้องตามภูวนาถราชประสงค์
ล้วนเป็นข้าไทในพระองค์
คืนคงเข้าแจ้งเจ้านคร
แล้วกราบทูลบรรยายถวายอรรถ
จอมกษัตริย์สุโขสโมสร
ให้จัดทำบัญชีทวีจร
ประสาทพรแพรพรรณปันประทาน
ทรงตรัสหาราชครูผู้รู้เหตุ
ไตรเพทภัทรามหาศาล
วางแบบบ่งที่กษีรมาร-
ดรด้วยพิสดารประการใด
พฤฒาจารย์เฒ่าบอกเบาราณ
แม่นมสมคราญการวิสัย
อันลักขณ์ที่ต้องสนองใจ
ดับเหตุเภทภัยแด่วัยเยาว์
ไม่สูงชะลูดจนสูดโต่ง
คอเด็กจักโย่งเหมือนโจงเสา
ไม่เตี้ยตะแหมะแขะจนแงะเพลา
คอเด็กเต่อเต้าตะล่อมไป
ไม่ผอมตะแหลนแป๋นจนแบนราบ
กระดูกอาจแทงทาบนาบกระษัย
ไม่อ้วนท้วนเทิบจนเอิบไอ
เด็กเมื่อยเปื่อยไคลหลังไหล่ลาม
ไม่ดำงำร่างสรรพางค์เข็ญ
น้ำนมจักเย็นลำเค็ญขาม
ไม่ขาวเผือกผิดขจิตตาม
รสร้อนปรุงทรามกษีรธาร
ไม่เป็นโรคหืดสูดฟืดฟาด
เปรี้ยวนักพยาธิอาพาธผลาญ
ไม่เป็นมองคร่อไองออาน
เผ็ดนักจักพาลรำบาญเยาว์
ไม่ถันรันย้อยจนห้อยแอ่น
ทับแบนเบียนถูกจมูกเขา
ดังนี้พระเจ้าข้าตำราเลา
เกินนี้มีเข้าเบาปัญญา
จึงให้คัดสรรคัลลองชม
หกสิบสี่แม่นมนุกรมหา
เสาวภาคย์ผ่องพรรณวัลลภา
ถวายนมขวัญฟ้ามาแต่นั้น/.
30 เมษายน 2546 03:15 น.
ราม ลิขิต
คืนวันผันบถทศมาส
ครบวาสครองวรอุทรฐาน
นางชวรป้วนชั้นเป็นสันธาน
มีทรรศนาการจะพานพัง
กำนัลเร่งนำหมอตำแย
ยักแย่ยักยันดันระสัง
ถ้วยโถโอหม้อกะละมัง
หอบกันเก้กังงังงังมา
ครั้นถึงยายหมอให้ก่อไฟ
ต้มน้ำเดือดไว้ผจงท่า
ท่อนฟืนไร้ติตามวิชา
แกพิจารณาตำรามี
เข้าห้ององค์ขวัญครรโภทร
ที่หลับปรับนอนจรศรี
เกศาหันสู๋อุดรดี
พักตราผินที่บูรพา
ข้าวของครบทำอุปเท่ห์
ยาดมลมเพประจบหา
ผิวรวกบางเฉียบเรียบชรา
แพทยาวางคนชนนี
ชะแม่กำยำประกำหลัง
ซ้ายขวาคอยนั่งประคองศรี
เปลื้องผมปมเผ้าทุเลาลี
จึงทูลภูมีให้คลี่คลาย
ปลดปล่อยปวงสัตว์แก้ขัดข้อง
ชั่วคราวค่อยจ้องประจำหมาย
ตามเคล็ดขับอุดอันตราย
แล้วยายตำแยก็แซ่มนต์
บูชาเจ้าที่สมาโทษ
จงโปรดคุ้มครองสมปองผล
ผีป่าห่าเถื่อนเผือนผจญ
ขอไล่ภัยพ้นกลับพนพง
หมอเฒ่าเจนจัดจบหัตถะ
กระชั้นพระประชวรกระสวนสง
พร้อมเพรียงเคียงงานการพระองค์
ตำแยเล้งล้งลูกมือลน
อัศจรรย์สรรค์สมปฐมบท
ตกฟากปรากฏจรดฝน
สมภพลบแล้งระแหงชนม์
มณฑลฉ่ำชรก็ผ่อนคลาย
พระเจ้ากาสีเกษมสันต์
โดยเหตุแห่งพรรษ์ศรัณย์หลาย
วินิจโดยนุตในบุตรชาย
ตั้งนามตามหมายว่าเตมีย์
ธ ให้ชุมนุมเสนามาตย์
อธิราชแจ้งสาสนสำราญศรี
แล้วตรัสว่าตัวเราเจ้าธานี
พึงมีบุตราสิราการ
ใคร่หาชาวชนปรนมกุฎ
เยาวราชบุตรสุทธิสาร
เกิดเกี่ยวเดียวกันมหันต์วาร
จงแจ้งแหล่งบ้านประสานคาม/.
29 เมษายน 2546 13:22 น.
ราม ลิขิต
กล่าวฝ่ายจันทาราชินี
ครั้นหลายล่วงราตรีพลีแถน
ผ่องโฉมโสมนัสพิพัฒน์แพน
สุขล้ำด่ำแดนดวงฤดี
ปฏิบัติองค์ภัสด์มิบกพร่อง
คัลลองอัครมเหสี
ปางเทพปฏิสนธิ์บันดลมี
จินตน์การกรณีศรีสุบิน
ว่าเห็นเนาวรัตน์ประภัสสร์แก้ว
พราวแพรวจำรัสมหัตสิน
ฟูมฟายสายแสงแจรงมิญช์
หลอมรวมเป็นจินดามณี
ลอยเลื่อนสู่หัตถ์ภัทรา
ดรงค์ดารารัศมี
นิมิตรึงรัดดรรชนี
ธำมรงค์เรือนดีนรีกราย
ครั้นรางสางแสงอุษาโยค
ตื่นตาคว้าโชควิโยคหาย
หยาดยมขมขื่นสะอื้นงาย
ทูลถวายสวามีที่สุบิน
จึงโปรดให้หาพยากรณ์
ทำนายนิวรณ์อรถวิล
เหตุผลกลแกล้งสำแดงจินต์
จงชัดทุกระบิลระบุความ
โหราธิบดีผู้มีศาสตร์
เลขผามิผาดทุกบาทขาม
สังขยายิ่งยวดพยายาม
อุบาทว์ปัดข้ามค้นความควร
ครั้นแจ้งจำทูลพูนสนอง
ลบองแบบบรรพ์มิผันผวน
เดชะราชันย์อันชนวน
บอกฉนวนชนนีจะมีมา
จันทาเทวีจะทรงครรภ์
ร่มเย็นอัศจรรย์ดุจพรรษา
พระโอรสบรรยงในบุญญา
จักเป็นกษัตราสง่างาม
องค์เจ้ากาสีสดับถ้อย
ทยอยหทยาสุธาหวาม
โฉมยงพงศ์นรินทร์เหมือนยินยาม
สรรเสริญพระนามมุขอมร
มินานองค์กัลยาณี
โสภีทราบทรงปล่งสมร
ประพันธ์ครรภะนยะจร
โฉมแจ้งภูธรธิบดี
ดำรัสคัดสนมภิรมย์วรรณ
ผดุงครรภ์จันทามารศรี
พิทักษ์ลักขณาทุกราตรี
รอองค์เทวีประสูติกาล/.
28 เมษายน 2546 04:01 น.
ราม ลิขิต
ด้วยเดชบารมีเทวีศิล
ร้อนรุ่มอัมรินทร์อินทรศรี
บัณฑุกัมพลพิกลกลี
ศิลาอาสน์ยาตน์มีคดีใด
ท้าวเธอกระพริบทิพย์เนตร
สอดส่องอาเพศเหตุไฉน
ครั้นทราบแจ่มแจ้งแถลงใจ
พันเนตรสหัสนัยน์ก็ไตร่ตรอง
ไตรตรึงษ์รัตนามหาสวรรค์
เทพใดไหนนั้นองค์บรรพ์หมอง
สิ้นวัยขัยขั้นสะบั้นครอง
ทรงมองหมายรู้มโนรัมย์
เห็นสบโพธิสัตว์อัตภาพ
บรรลุคาบแห่งชนม์อันนนท์หนำ
เราจะอาราธนาธุรานำ
สักโกตริกรรมดำเนินการ
เสด็จสู่เคหาเพื่ออายาจน์
ศันสนีย์เทวราชประภาษสาส์น
ดูกรท่านผู้จุติวาร
เราจักขอประทานชัยพร
บัดนี้มีชนมงคลพ่าห์
ปรารถนาในบุตรอุกฤษฏ์สร
นามจันท์เทวีศรีนคร
ไร้เทือกอุทรจนร้อนทรวง
พินิจจอมขวัญกัลยา
บริสุทธิ์สัมมาเทวาสรวง
เราขอเชิญท่านสู่ครรภ์ควง
บำบวงบารมีนิรมล
โพธิสัตว์ตรัสชอบซึ่งพลีชาติ
อันองค์สักกราชวิภาสผล
ข้าพเจ้าใจต้องสนองตน
เป็นตามองค์ต้นได้ทรงตรา
จักไปเป็นมนุษย์บุตรระบัด
ในกษัตริย์กาสีที่โกษา
โดยมรรคภักดีธรรมสีมา
ขอองค์วชิราเริงฤทัย
จึงเมฆวาหนยุบลตรัส
ให้หาผู้วิบัติอัตตะขัย
ห้าร้อยเทพที่ชีวาลัย
จุติตั้งวัยบริวาร
สู่ครรภ์ภรรยาข้าอำมาตย์
ประกอบราชโพธิสัตว์วัตรประสาน
ครั้นพร้อมเพรียงพลันอันตรธาน
ดับขันธ์สังขารวิมานแมน/.
26 เมษายน 2546 16:45 น.
ราม ลิขิต
เสนาทั้งสิ้นยินดำรัส
ทูลลาองค์กษัตริย์ประพัทธ์ไข
ม้าเร็วส่งแจ้งทุกแห่งไป
โมทนาน้อมในนรากร
จึงองค์กาสีสันนิบาต
นักสนมนุชนาฏราชสมร
ครั้นถ้วนภูวนาถประสาทพร
อิฏฐอรแน่งอนงค์ตรงคดี
จงเธอทั้งหลายตั้งใจมุ่ง
อำรุงเอาฬารบุรีศรี
นางใดบุตรเพริศบังเกิดมี
สมบัติปัถพีมหิมา
จักมอบนางนั้นกำนัลหนัก
ปิโยรสสืบศักดิ์แห่งพงศา
บัลลังก์พาราณสีกษัตรา
หมายมอบภายหน้าสืบข้าไป
ชาวแม่หมื่นหกในปกเกศ
ครั้นสดับภูธเรศประเวศไข
ต่างคนต่างเร่เทวาลัย
บวงสรวงเทพไทไม่เว้นวัน
วิงวอนเทวาสาธุสะ
ขอบุตระพึงมีที่ดีฉัน
จะถวายเครื่องเซ่นเป็นสำคัญ
บนล่างแก้กันต่างขันพร
คืนวันผันล่วงบำบวงใบ้
หาหนึ่งนางใดสมใจสมร
ผ่านเกล้ากาสีมีนิวรณ์
รุ่มร้อนหฤทัยไม่เบิกบาน
พระมีโองการบรรหารหา
จันทามเหสิพิษฐาน
ว่าน้องเราเจ้าพี่ฤดีดาล
เศร้าหมองเหลือประมาณทุกวารมา
ใคร่มีโอรสยศญาติ
สืบราชคงนครบวรขา
ฉันใดได้ชมสมอุรา
น้องยาคิดอ่านประการใด
องค์จันท์ครั้นแจ้งฤทัยเจ้า
ทูลผ่านเกล้าทรงธรรม์อย่าหวั่นไหว
อันประสงค์เจ้าพี่แต่นี้ไป
หม่อมฉันขอรับใช้ให้ดังจินต์
พระนางโปรดให้หาทิชาชาติ
ทรงบูชาพราหมณาตราชสิน
บำเพ็ญทานการกรรมล้ำนรินทร์
เทวินทร์วัฒนา ณ ฤทัย
แล้วแต่งองค์ทรงขาวพราวพิสุทธิ์
นิยุตยาตราศีลาใส
อุโบสถงดงามอร่ามใจ
แน่วแน่มาในสมัยมี
ครั้นถ้วนครองธรรมกรรมบถ
มธุรสจันทาโอภาสี
จึงตั้งสัตย์อธิษฐานขอการดี
อันข้าจารีซึ่งศีลา
บันดาลสมมาดราชบุตร
ยิ่งยงพงศ์สุดมนุสสา
จบถ้วนควรอรรถสัตยา
นางกราบเทวาสวัสดี/.
หน้าส่วนตัว
867
