26 พฤษภาคม 2552 19:24 น.

** คืนที่มืดมิด**

ราชิกา

**  เหม่อมองจันทร์   วันเพ็ญ  ที่เด่นฟ้า
ดวงดารา    พราวพร่าง   กลางฟ้าใส
สาดแสงส่อง   ทั่วหล้า  นภาลัย
หากมองไป  ใช่แสง   แห่งแรงตน

ค่ำคืนใด   เดือนลับ   ดาวอับแสง
หิ่งห้อยแรง  ส่องสว่าง  กลางเวหน
สาดแสงส่อง  พฤกษ์ไพร  ในสกล
สว่างล้น  ดุจจันทร์  คืนวันเพ็ญ

เป็นปรัชญา  บทกลอน   สอนแนวคิด
คำลิขิต  จงตรอง  ให้มองเห็น
คุณค่าคน  สูงล้ำ  ไม่ลำเค็ญ
ใช่ต้องเป็น  ดาริกา  อ่าอำไพ

แม้เป็นเพียง  หิ่งห้อย  ที่ด้อยแสง
น้อยด้วยแรง  งามงด  หากสดใส
คราใดมืด  หมองมัว  ทั่วถิ่นไพร
หิ่งห้อยไซร้  สว่างจ้า  ท้าดวงดาว.......ฯ
             				
23 พฤษภาคม 2552 18:57 น.

** วานบอก**

ราชิกา

      ** วานบอก..ด้วยดวงจิต
        ถึงมิ่งมิตรที่ห่วงหา
     วานบอก..ดวงจันทรา
แสงเจิดจ้า.ณ.กลางใจ

           วานบอก..สายลมพัด
       ปลิวสะบัดพรมพริ้วไหว
    วานบอก..ปักษาไพร
ท่องเที่ยวไปในพนา

           วานบอก..ด้วยใจมั่น
       รักผูกพันดั่งภูผา
    วานบอก..ยอดชีวา
วันอำลายังอาลัย

           บอกเธอ..ให้รับรู้
        ยังคอยอยู่อย่าสงสัย
    ด้วยรัก..และห่วงใย
กายแสนไกล..หากใจครอง...ฯ
        				
19 พฤษภาคม 2552 19:12 น.

** สายฝน..ปนน้ำตา**

ราชิกา

** สายฝนหยดหยาดเคล้า   น้ำตา
 อัสสุชลไหลมา..................ท่วมท้น
 พิรุณหมดนภา.................เคยลบ..โศกฤา
 หยาดรักจักเอ่อล้น...........อาบล้างรอยศัลย์          

 **  ฟ้ามืดครื้มมัวหม่น
เปรียบดั่งคนหัวใจหมอง
เมฆฝนฟ้าคะนอง
สาดละอองซัดโปรยปราย

**  คิดถึงซึ่งเรารัก
ซึ้งประจักษ์มิห่างหาย
มอบรักภักดิ์ใจกาย
มิคลอนคลายสายสัมพันธ์

**  อิงแอบแนบอกอุ่น
หวานละมุนรักร่วมฝัน
สองกายใกล้ชิดกัน
ประโลมขวัญรักตรึงใจ

**  วันนี้..ไร้ซึ่งเงา
เหลือความเศร้าเราหวั่นไหว
สิ้นแล้วดวงหทัย
พรากจากไกลให้เดียวดาย

**  เมฆฝน..บนฟากฟ้า
ลอยเลื่อนมายังไม่หาย
น้ำตา..พร่าพร่างพราย
พร้อมกับกายที่เปียกปอน

**  สายฝน..ปนน้ำตา
หลั่งรินมาใจทอดถอน
ชีวิต..เช่นละคร
ปิดฉากตอน..ต้องจากลา.....ฯ
           				
14 พฤษภาคม 2552 19:32 น.

** ฤารัก.ลาไกล **

ราชิกา

**  ฤาคงลืมรักซึ้ง..........ยาวนาน
แต่ก่อนเคยสราญ............พี่น้อง
ความรักเริ่มเบ่งบาน.......วานสู่  ใครนา
คอยรักครวญร่ำร้อง.........ห่วงไห้ใจถวิล.....ฯ

**   พระพายจงช่วยพัด......ไปที
บอกว่าในฤดี.....................แห่งข้า
ยังคงพร่ำวจี......................วานบอก  พี่แฮ
แม้นห่างสุดโลกหล้า...........ฝากฟ้าเป็นพยาน....ฯ    

**  แม้นรักเธอมากแท้.......เพียงใด
ยังมิอาจเท่าหทัย.................บอกได้
นทีที่รินไหล......................ไปสู่  ดินนา
อ้อมอกน้องนี้ไซร้...............ไป่ช้ำคร่ำครวญ....ฯ.

**  รักนี้เพียงมั่นไว้............เคียงครอง
ขอรักจักสมปอง..................คู่สร้าง
ดวงใจรักเราสอง................คงอยู่  เคียงเฮย
คงมิแรมราร้าง...................ห่างให้ใจหวน.....ฯ  

**  สาบานรักแน่แท้..........เคียงครอง
ฤารักไม่สมปอง..................ห่อนไห้
กรรมนั้นจักสนอง...............มิคลาด   คลาแฮ
อยู่ที่ใจพี่ไซร้......................จะแจ้งจริงจัง.........ฯ.

**  ใจรักมิเปลี่ยนแท้...........คนดี
อ้อมอกน้องนั้นมี.................แต่เจ้า
คอยเธอทุกนาที..................ปองอยู่  คู่แฮ
ด้วยรักนี้จักเฝ้า..................คลอเคล้าเคียงเขนย....ฯ      
               				
13 พฤษภาคม 2552 20:15 น.

** ฝากรัก **

ราชิกา

 ** เมื่อสายลม  พริ้วมา  พาหนาวสั่น
หัวใจนั้น  เคียงกัน  มิหวั่นไหว
ยามลมโชย  โบยพริ้ว  วาบหวิวใจ
ระบัดใบ  สร้อยเสียง  ร้อยเรียงราย

เมื่อเราสอง  สบตา  สัญญามั่น
ผูกสัมพันธ์  ร่วมทาง  มิห่างหาย
ยามลมโชย  โบยพริ้ว  วาบหวิวกาย
รักไม่คลาย  ในฝัน  นั้นคือเธอ

จนตะวัน  ลับฟ้า   คราพลบค่ำ
ฝากถ้อยคำ  พร่ำวอน  อ้อนเสนอ
จวบจันทรา  แสงนวล  ชวนละเมอ
ยังพร่ำเพ้อ  รักซึ้ง  ติดตรึงใจ

**  เฝ้ามัวหลง  พะวง  ภวังค์รัก
สุดจะหัก  ห้ามจิต  คิดไฉน
ค่ำคืนคล้อย  จันทรา  ต้องลาไกล
ฝากรักไว้  ใต้แสงจันทร์  คืนวันเพ็ญ...ฯ

               				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟราชิกา
Lovings  ราชิกา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟราชิกา
Lovings  ราชิกา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟราชิกา
Lovings  ราชิกา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงราชิกา