19 มิถุนายน 2548 19:04 น.
ราชิกา
** แม้นหนทาง แสนไกล ยังใฝ่ถึง
เฝ้าคำนึง ไห้หวน จักครวญหา
ฝากสายลม โอบกอด ยอดชีวา
ดั่งวิญญา เราสอง คู่ครองกัน
** ไออุ่นรัก จากใจ ให้ปกป้อง
ไออุ่นน้อง ร่วมจิต ลิขิตฝัน
ไออุ่นพี่ เคลียครอง ปองสัมพันธ์
ไออุ่นจันทร์ กระจ่าง ณ.กลางใจ
** ฝากไอรัก พักพิง เฝ้าอิงแอบ
ประคองแนบ น้องนั้น ต้องหวั่นไหว
ด้วยความรัก หวานละมุน อวลอุ่นไอ
ฝากหทัย เคียงข้าง มิห่างกาย
** อยากจะให้ ไออุ่น คราหนุนตัก
พร้อมไอรัก จากนาง มิห่างหาย
หอมกลิ่นกรุ่น เนื้อเย็น ไม่เว้นวาย
รักมิคลาย เธออยู่ เพียงผู้เดียว.....ฯ
12 มิถุนายน 2548 17:41 น.
ราชิกา
** จากผืนน้ำ จรดฟ้า เมื่อคราพลบ
ได้ประสบ ความจริง ทุกสิ่งสรรพ์
ธรรมชาติ วาดไว้ สู่ใจพลัน
ร้อยชีวัน สืบสาน กาลเวลา
** มองผืนน้ำ คราคร่ำ ร้องร่ำอยู่
ปลาว่ายคู่ เคียงกัน ให้หรรษา
หาดทรายขาว พราวพร่าง สว่างตา
งามธารา กระเซ็น คลื่นเป็นฟอง
** มองผืนทราย โอบกอด พร่ำพรอดฝัน
สื่อสัมพันธ์ กายใจ ไม่มีสอง
น้ำคู่ฟ้า ดารา จันทราปอง
แนบประคอง เคียงข้าง มิห่างใจ
** จากผืนน้ำ จรดฟ้า เมื่อคราเห็น
ประทับเป็น ความงาม ยามฟ้าใส
หวนรำลึก โหยหา จำลาไกล
อวลกลิ่นไอ มิห่างเห ทะเลครวญ....ฯ
11 มิถุนายน 2548 20:21 น.
ราชิกา
** เพชรน้ำหนึ่ง บริสุทธิ์ ผุดผ่องใส
ดุจดั่งใจ ลุ่มหลง ให้สงสาร
ต้องทนทุกข์ ทดท้อ ทรมาน
กิเลสผลาญ มัวเมา เบาปัญญา
หากรู้จัก ชำระใจ ให้ผ่องผุด
เปรียบประดุจ เพชรแท้ นั้นแน่หนา
เปล่งประกาย คมชัด ด้วยศรัทธา
แห่งปัญญา สว่างใส ส่องใจตน
หนทางนั้น ยาวไกล มุ่งใจมั่น
สู้ฝ่าฟัน ผองภัย ในทุกหน
จุดประกาย ความหวัง พลังชน
ก้าวหลุดพ้น กงเกวียน วงเวียนกรรม
** สิ่งสำคัญ โชติช่วง คือดวงจิต
เนรมิตร ดี-ชั่ว ตัวถลำ
หยุดที่ใจ ระงับ ดับสื่อนำ
น้อมพระธรรม โอบเอื้อ กอบเกื้อบุญ....ฯ
4 มิถุนายน 2548 18:02 น.
ราชิกา
** สเป็คชาย ในฝัน ที่ฉันเพ้อ
ไม่เลิศเลอ ล้นค่า มหาศาล
ไม่ต้องหล่อ เลิศหรู อลังการ
ไม่ต้องหวาน คำเพราะ ฉอเลาะใคร
เพียงมาดแมน สุดเท่ห์ ดูเก๋นัก
พร้อมด้วยรัก ผูกพัน มิหวั่นไหว
ความหนักแน่น สงบนิ่ง และจริงใจ
ซื่อสัตย์ใน สัจจา สัญญากัน
พบชายหนึ่ง ซึ้งพลัน ใครนั่นหนอ
ดูเท่ห์หล่อ มาดเกรงขาม ในความฝัน
แสนสุภาพ น่ารัก ปักใจพลัน
สเป็คนั้น ใช่แล้ว นะแก้วตา
ยินสำเนียง เสียงใส อันไพเราะ
แสนเสนาะ เร้าใจ กระไรหนา
แฝงอำนาจ อยู่ในที ไม่บีฑา
ความเมตตา เปี่ยมใส จากใจเธอ
** คราได้พบ สบตา ให้ว้าวุ่น
อวลอบอุ่น แพรวพราว เมื่อคราวเผลอ
สัมผัสซึ้ง ซึมแทรก เมื่อแรกเจอ
เฝ้าละเมอ คอยดู ...** คีนูรีฟ **........ฯ
2 มิถุนายน 2548 19:27 น.
ราชิกา
** ปล่อยฉัน ให้ไป ไกลสุด
มนุษย์ เช่นนี้ ที่เห็น
สายตา ขมขื่น ลำเค็ญ
ยากเย็น จักพบ จบกัน
หากมอง ตัวตน พ้นผิด
ลิขิต ทางเดิน เกินฝัน
จากนี้ หมดสิ้น ผูกพัน
ปล่อยฉัน จากไป ไกลตา
ทะเล เห่กล่อม เกลียวคลื่น
ระรื่น ชื่นทรวง ห่วงหา
อิงแอบ แนบชิด นิทรา
นภา ดุจเพื่อน เตือนใจ
** จากนี้ ไม่มี พันผูก
เลิกปลูก ต้นรัก ผลักไส
ระทม ขมขื่น ทรวงใน
ขอไกล ด้วยวัน ฉันลา......ฯ