30 มกราคม 2548 15:17 น.
ราชิกา
เสียงปี่พาทย์ บรรเลง เพลงไพเราะ
ช่างเสนาะ หวานหู มิรู้หาย
งามเนื้อนวล เลิศล้ำ ทั้งใจกาย
ใจมิคลาย ยลพักตร์ รัก..นางรำ..
มองดวงเนตร วาววาม งามยิ่งนัก
พิศวงพักตร์ สองปราง ช่างงามขำ
ยามแย้มยิ้ม พริ้มพราย ท่าร่ายรำ
หวานน้ำคำ พร่ำพรอด ออดอ้อนใจ
ยามเยื้องย่าง ทางใด ให้สง่า
นางพญา ยาตรา พาสดใส
ดูสวยล้ำ เลิศฟ้า อ่าอำไพ
งามน้ำใจ มอบสุข ทุกคืนวัน
เสียงปี่พาทย์ บรรเลง เพลงไพเราะ
ช่างเสนาะ ในหทัย ใคร่เสกสรรค์
แนบประคอง น้องนาง มิห่างกัน
ขอเพียงฝัน พร่ำเพ้อ เธอผู้เดียว.....ฯ
(สงวนลิขสิทธิ์..1.กพ..48 )
29 มกราคม 2548 16:15 น.
ราชิกา
ค่ำคืน ดวงดาว พราวแสง
ด้วยแรง แห่งรัก เสน่หา
แสงจันทร์ ลูบไล้ ดารา
ดั่งเป็น สัญญา พี่เยือน
ภาพรัก ประจักษ์ ใจสอง
เคียงครอง คู่เคล้า เสมือน
คืนวัน ผันผ่าน มิเลือน
ยังเตือน ฝังใจ ไม่วาย
อิงแอบ แนบชิด เคียงข้าง
ร่วมสร้าง รักนั้น มั่นหมาย
ผูกจิต สองใจ ไม่คลาย
ละลาย เมื่อกาย ใกล้เธอ
เพียงพบ ยลพักตร์ หนักจิต
เพียงพิศ ยิ่งรัก เสมอ
เพียงใกล้ หัวใจ ละเมอ
เพียงเพ้อ ถึงเธอ ทุกวัน
ค่ำคืน ดวงดาว พราวฟ้า
เจิดจ้า จันทรา เฉิดฉัน
ด้วยแรง คิดถึง ซึ่งกัน
สัมพันธ์ มั่นไว้ ใจเคียง.......ฯ
27 มกราคม 2548 17:59 น.
ราชิกา
ท่ามกลางแสง แห่งดาว สกาวฟ้า
ดวงดารา ดุจเป็น ประกายฝัน
งามดวงเดือน เตือนใจ ให้ผูกพัน
เคยคู่กัน เคียงครอง สองหทัย
ห้วงภวังค์ ดวงจิต เฝ้าคิดถึง
รักตราตรึง งามงด ยังสดใส
ดุจวิมาน เมืองแมน ณ.แดนไกล
สุขเกินใคร ได้อยู่ คู่เคียงกัน
เพียงได้พบ ประสบพักตร์ ประจักษ์แท้
คือเธอแน่ คนดี ที่เฝ้าฝัน
ภาพนิมิต จิตสอง ครองชีวัน
ระลึกพลัน ด้วยรู้ อยู่ในที
คล้ายคุ้นเคย ผูกพัน ในวันก่อน
อดีตย้อน กลับไป ไม่หลีกหนี
เคยร่วมสร้าง ผลบุญ บารมี
มาชาตินี้ ห่วงใย ไม่สร่างซา
ขอต้นรัก ถักทอ รอประสาน
สื่อคำหวาน ส่งไป ให้ห่วงหา
ทุกราตรี มีเธอ เสมอมา
ยามนิทรา แอบอุ่นไอ ในภวังค์.....ฯ
22 มกราคม 2548 15:45 น.
ราชิกา
รัก..คือรัก ประจักษ์ ในดวงจิต
รัก..คือมิตร ไมตรี ที่ผ่องใส
รัก..คือเอื้อ อาทร ด้วยห่วงใย
รัก..คือไฟ ส่องสว่าง ทางชีวี
เพียง..ได้พบ สบตา พาว้าวุ่น
เพียง..หอมกรุ่น กลิ่นกาย ไม่หน่ายหนี
เพียง..แอบมอง ต้องใจ อยู่ในที
เพียง..วจี สื่อประสาน ซ่านหทัย
เธอ..คือใคร ตัวฉัน นั้นไม่แจ้ง
เธอ..คือแสง ตะวัน พลันสดใส
เธอ..ผู้สร้าง ความหวัง พลังใจ
เธอ..มอบให้ รักแท้ แก่ประชา
รัก..น้ำใจ พร้อมพลี เพื่อผู้อื่น
เพียง..ค่ำคืน ดูแล เฝ้ารักษา
เธอ..งามล้ำ น้ำคำ นำเมตตา
น้ำมือมา คือคุณค่า พยาบาล..ฯ
22 มกราคม 2548 15:02 น.
ราชิกา
เมื่อแสงทอง ลับฟ้า ลาจากโลก
แสนทุกข์โศก ซึมเซา พาเศร้าหมอง
ก้มหน้าซ่อน น้ำตา อย่าไหลนอง
ยินเสียงร้อง ร่ำไห้ จากใจตน
จำใจลา อาวรณ์ สะท้อนจิต
ดั่งชีวิต คดเคี้ยว เลี้ยวสับสน
รักครั้งนี้ ชีวี ช่างมืดมน
ต้องสู้ทน ปลอบใจ ให้ตนเอง
มองนภา คราใด ใจหวนคิด
ฟ้าลิขิต หรือไร ใยข่มเหง
เปรียบความรัก นั้นเป็น เช่นบทเพลง
ที่บรรเลง ความเศร้า ให้เราฟัง
หยุดสักนิด คิดตรอง มองให้รู้
ผิดคือ..ครู แก้ไข ใช่คุมขัง
ความทุกข์ทน รุมโหม โถมประดัง
ใจเราสั่ง ต้องสู้ อยู่ต่อไป
สักวันหนึ่ง ความสำเร็จ นั้นปรากฎ
จะงามงด เช่นตะวัน อันสดใส
ดุจแสงทอง ส่องฟ้า อ่าอำไพ
ชีวิตใหม่ ย่อมสวยสด และงดงาม.....ฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
หน้าส่วนตัว
16469
