30 กรกฎาคม 2546 18:51 น.
ราชิกา
สุดฟากฟ้า แม้นแสนไกล ใจใฝ่หา
ฝากรักมา มอบเธอไว้ ให้สดใส
สุดแว่นแคว้น ดอยแดนดิน ณ.ถิ่นใด
ด้วยดวงใจ แนบชิดใกล้ ไม่ห่างกัน
ข้ามขอบฟ้า ภูผาไพร ใจเจ้าเอ๋ย
อย่าละเลย แรมร้างรา คราร่วมฝัน
ห่วงฤทัย ด้วยอาลัย รักผูกพัน
ขอเธอนั้น รักจริงใจ ไม่จากลา
สายลมซึ้ง แว่วเสียงซึง ซึ่งคลอเคล้า
ให้เงียบเหงา ในใจน้อง เป็นหนักหนา
ดอยเด่นสูง ส่งใจเพ้อ ละเมอมา
ด้วยมรรคา มิสร่างซา รักจากใจ
สุดฟากฟ้า แม้นแสนไกล ใจสุขสันต์
รอสักวัน รักคงมั่น มิหวั่นไหว
ข้ามขอบฟ้า แดนดงดอย ล่องลอยไกล
ฝากหัวใจ ส่งข้ามไป ใฝ่หาเธอ.....ฯ
25 กรกฎาคม 2546 17:45 น.
ราชิกา
ในทุกครั้ง ที่ใจฉัน ฝันถึงเขา
ภาพสองเรา ประทับไว้ ไม่ลืมหลง
ระยะทาง แห่งรักนั้น จะสั้นลง
สื่อรักตรง...ด้วยดวงจิต...ใกล้ชิดกัน..
ตราบเท่าที่ ดวงอาทิตย์ ไม่สิ้นแสง
เธอคือแรง พลังใจ ให้กับฉัน
รักเราสอง จะครองคู่ อยู่นิรันดร์
ตราบถึงวัน ดินฟ้านั้น พลันมลาย
แม้นหลับตา คราครั้งใด ใจพร่ำเพ้อ
ยังละเมอ ถึงเธออยู่ มิรู้หาย
เฝ้าคิดถึง คนึงหา พาเดียวดาย
รักมิวาย สายใยครอง คล้องสองใจ
ในทุกครั้ง ที่ใจฉัน นั้นคิดถึง
รักรำพึง ซึ้งในจิต คิดหวั่นไหว
จะเรียงร้อย ถ้อยคำหวาน ซ่านฤทัย
ฝากลมไป ประทับใน กลางใจเธอ.....ฯ
24 กรกฎาคม 2546 17:45 น.
ราชิกา
คุณค่าคน อยู่ที่ผล การทำงาน
มุ่งประสาน กายใจดี มีเหตุผล
เสียสละ อุทิศไว้ ให้ปวงชน
คือกมล ของคนดี ที่จริงใจ
ผลความดี นี้พิสูจน์ ด้วยเวลา
คือคุณค่า แห่งตัวเรา อย่าสงสัย
เพียงอดทน สิ่งกระทบ ในหทัย
มุ่งมั่นใน อุดมการณ์ สานชีวา
ดั่งหยดน้ำ ทีละหยด ไม่ยิ่งหย่อน
ที่กัดกร่อน ความแข็งแกร่ง แห่งหินผา
ความอดทน นั้นคือแสง แห่งศรัทธา
ขอวิญญา มั่นคงไว้ ในหลักการ
พร้อมจะเป็น กำลังใจ ในทุกเมื่อ
พร้อมจะเผื่อ แผ่ความรัก สมัครสมาน
พร้อมจะช่วย ผองชน ที่ร้าวราน
พร้อมขับขาน คุณความดี ที่รอคอย.....ฯ
22 กรกฎาคม 2546 18:49 น.
ราชิกา
มองสายฝน ที่หล่นมา คราครั้งนี้
ดั่งฤดี ของคนช้ำ ให้กำสรวล
ด้วยใจรัก เฝ้าระกำ และคร่ำครวญ
น้องเนื้อนวล ให้คนึง ถึงพี่ยา
ยามใดเหงา มีเพียงเรา ประคองขวัญ
สานรักฝัน ร้อยเรียงใจ ให้ห่วงหา
ความผูกพัน ดั่งสายใย คำสัญญา
แม้นเวลา นานแสนไกล ใจคอยรอ
คือความหวัง พลังใจ ให้อบอุ่น
คือความรัก หวานละมุน ของใครหนอ
คือความซึ้ง แห่งสองเรา เฝ้าพะนอ
คือคืนพ้อ ขอรักครอง ทั้งสองใจ
มองท้องฟ้า คราหลังฝน ในวันนี้
ขอให้พี่ มีความสุข และสดใส
ดวงใจรัก ของน้องนั้น ติดตามไป
เคียงคู่ใน ห้วงดวงจิต นิจนิรันดร์.....ฯ
20 กรกฎาคม 2546 18:03 น.
ราชิกา
ดั่งนกน้อย ผกโผผิน บินเวียนว่อน
กางปีกร่อน ด้วยความสุข และสดใส
บินท่องเที่ยว ในป่าเขา ลำเนาไพร
ขอบฟ้าไกล ใจกู่ก้อง ท้องนภา
อิสระ และเสรี มิสิ้นสุด
เปรียบประดุจ ความต้องการ ที่ค้นหา
บินโดดเดี่ยว เที่ยวท่องไป ในพนา
ไกลสุดตา ทั่วโลกหล้า ฟ้าเรืองรอง
ประสบการณ์ คือหนทาง สร้างชีวิต
ที่ลิขิต ขีดเส้นไว้ ไม่มีสอง
ก้าวต่อไป ใจมุ่งมั่น ตามครรลอง
เพื่อสมปอง ในสิ่งหวัง ที่ตั้งใจ
ดั่งนกน้อย ผกโผผิน บินกลางหาว
ฟากฟ้าพราว ที่พร้อมพรั่ง วันสดใส
สักวันหนึ่ง พบคนดี ซึ้งหทัย
พร้อมบินไป ร่วมสรรสร้าง ทางชีวา...ฯ