4 สิงหาคม 2552 22:26 น.
ราชิกา
** บรรจงเรียงกาพย์แก้ว....โคลงกลอน
อักษรามิ่งบังอร...............มอบให้
สัมผัสสื่ออักษร................วอนอยู่ คู่แฮ
ดุจดั่งบรรสานไว้............สื่อนั้นแทนนาง.....ฯ
** ลมเอยหอบรักไว้.........ในใจ
มอบรักเธอกลับไป...........สู่หล้า
หวานรักสุขฤทัย..............ใดเปรียบ แท้นา
ดังเพชรงามจากฟ้า........... ทั่วแคว้นแดนสรวง
** ขอรักจงสุขล้ำ...............สมจินต์
วอนเทพไท้เทวินทร์........ปกป้อง
ดุจนกผกโผบิน.................เหินสู่ พฤกษ์นา
เหมือนพี่คอยเคียงน้อง......ร่วมสร้างทางสวรรค์
** สายฝนพรมจากฟ้า......เพียงดิน
ดังสื่อของยุพิน.................ฝากถ้อย
สายน้ำที่ไหลริน................ลงสู่ ใจแฮ
ปานรักของนวลน้อย.........เปี่ยมให้ใจสนอง.......ฯ< font>
29 กรกฎาคม 2552 19:59 น.
ราชิกา
** หลับตาลง คร่ำครวญ ใจหวนคิด
ด้วยดวงจิต ห่วงใย เฝ้าใฝ่หา
ร้อยลำนำ ใจภักดิ์ อักษรา
ท่ามน้ำฟ้า อวลอุ่น ละมุนไอ
ในม่านเมฆ ดวงดาว ยังพราวพร่าง
มิอ้างว้าง งามงด ดูสดใส
ขอรักปอง ครองอยู่ คู่หทัย
ขอบฟ้าไกล อิงแอบ แนบชิดกัน
คือ..ความหวาน ซ่านใจ ในวันแรก
แล้ว...ค่อยแทรก ซอนไซ้ คอยใฝ่ฝัน
ดั่ง...นที รี่ไหล คล้องใจพลัน
แล้ว...เซาะกลั่น สู่ห้วง แห่งดวงใจ
คือ...เงาฝัน วันใส ของใครหนอ
คือ...รักรอ มั่นคง มิสงสัย
คือ...แสงเทียน ส่องสว่าง ณ.กลางไพร
คือ...สายใย ร้อยรัด แห่งศรัทธา
เธอ...นั้นเป็น แรงใจ ให้เกิดก่อ
เธอ...มิท้อ อุปสรรค แม้นหนักหนา
เธอ...เฝ้าห่วง น้องน้อย ดั่งกลอยตา
ปลอบวิญญา คลายทุกข์ ให้สุขพลัน
** แทน..ความดี มาลัย ด้วยใจภักดิ์
แทน..ความรัก สองฤดี ที่ใฝ่ฝัน
แทน..หทัย คิดถึง ทุกคืนวัน
แทน..รักมั่น คือเธอ...ที่รอคอย.....ฯ
16 กรกฎาคม 2552 21:20 น.
ราชิกา
** คลื่นชีวิต เลือนลาง ในทางเปลี่ยว
อาจลดเลี้ยว อ้างว้าง ร้างสับสน
ท่องเที่ยวไป ไร้รัก แม้สักคน
ฝ่าสายฝน อ่อนระโหย โดยลำพัง
หนทางไกล ทดท้อ ให้ต่อสู้
เหนื่อยหนักรู้ รักเป็น เช่นความหวัง
ใกล้ชิดเธอ สุขใจ ให้พลัง
ไม่หยุดยั้ง ความหมาย ในสายตา
เพียงเราสอง ครองใจ อย่าไหวหวั่น
เรามีกัน และกัน พลันหรรษา
คอยเคียงข้าง อิงแอบ แนบอุรา
แม้นภัยมา ส่งใจ ให้แก่กัน
** จับมือเธอ ก้าวไป ในทุกที่
มอบชีวี ด้วยหทัย พร้อมใฝ่ฝัน
หากใครล้ม ฉุดมือไว้ ให้เร็วพลัน
สานรักมั่น ประคอง ทั้งสองใจ....ฯ
12 กรกฎาคม 2552 20:43 น.
ราชิกา
* ขอบฟ้ากว้าง แสนไกล ใจเหว่ว้า
ความรักพา พานพบ ประสบฝัน
ด้วยบุพเพ รักปลูก จึงผูกพัน
มิอาจกั้น เราสอง ประคองใจ
* อ้อมอกอุ่น โอบกอด พร่ำพรอดรัก
ซึ้งประจักษ์ ดวงจิต พิศมัย
กระซิบแผ่ว แว่วหวาน สะท้านใจ
สองหทัย เปี่ยมสุข ทุกคืนวัน
* เมื่อยามหลับ ขับขาน ประสานเสียง
สื่อสำเนียง ร้อยกรอง ประคองขวัญ
พร้อมเห่กล่อม โลมไล้ ให้ชีวัน
ได้หลับฝัน ในอ้อมใจ ใครคนดี
* ครั้นยามตื่น คืนคล้อย คอยเคียงข้าง
ไม่ลาร้าง เร้นกาย หรือหน่ายหนี
ปลอบน้องน้อย ห่วงหา ทุกราตรี
บ่วงรักนี้ มอบแท้ ให้แด่เธอ........ฯ
7 กรกฎาคม 2552 21:18 น.
ราชิกา
** ย้อนมโน สำนึก ลึกในจิต
ย้อนชีวิต อดีตชาติ ประหลาดเหลือ
เหมือนปางก่อน เกื้อหนุน เคยจุนเจือ
จึงห่วงเอื้อ อาทร ดั่งดวงใจ
ให้วาบหวาม อุ่นใจ กระไรหนอ
เฝ้าคอยรอ แม้นาน สักปานไหน
เพื่อหล่อหลอม รักซึ้ง หนึ่งหทัย
เคียงกันไป คืนถิ่น ที่เคยเนา
คือความรัก ลึกซึ้ง ซึ่งพันผูก
หมั่นเพียรปลูก รักไว้ ไม่อับเฉา
ด้วยรักแท้ เฝ้าปอง เพียงสองเรา
เป็นดั่งเงา ส่งใจ ให้แก่กัน
ดั่งบุพเพ สันนิวาส มิคลาดแคล้ว
คือดวงแก้ว แวววาม ดุจความฝัน
ตาสบตา สื่อถึงใจ ในวารวัน
รักโดยพลัน เหมือนรู้ อยู่ภายใน
เคยเข้มแข็ง เหตุใด จึงใจอ่อน
เพียงคำวอน พร่ำมา พาหวั่นไหว
ร่ายมนต์แผ่ว แว่วเพ้อ ละเมอไป
ถึงคนไกล กล่อมขวัญ เคยสัญญา
** ย้อนมโน สำนึก ลึกในจิต
พรหมลิขิต หรือไร ให้ห่วงหา
รักผูกพัน ห่วงใย ในทุกครา
สองวิญญา ร่วมฝัน ทุกวันคืน.......ฯ
หน้าส่วนตัว
1147
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
