6 กุมภาพันธ์ 2546 20:19 น.
ราชิกา
วอนสายลมพรมพัดพา โบกโบยโชยมา
แก้วตาอยู่เดียวเปลี่ยวใจ
ค่ำลงแสงดาวสุกใส ส่องประกายไป
เพื่อให้มีสุขทุกครา
เมื่อยามเหน็บหนาวอ่อนล้า คลื่นลมพัดมา
สู่หล้าทัดเทียบเทียมทาน
ลมเอยข้าขอช่วยวาน สื่อรักประสาน
ซึ้งนานกว่าใครไม่มี
หากว่าได้พบคนดี ช่วยบอกเขาที
กายีฉันนี้ทุกข์ใจ
คอยเธอปลอบขวัญหทัย เพื่อเป็นแรงใจ
ให้ใครคนหนึ่งรื่นรมย์
แอบอิงอุ่นไอใจตรม มอบความสุขสม
ฝากลมพราวพร่างกลางไพร
ถึงคนที่อยู่แดนไกล คิดถึงซึ้งใจ
หาใครมิเท่าเทียมเธอ
รอวันเรานั้นพบเจอ มั่นคงเสมอ
ขอเธออย่าลืม..สัญญา......
28 มกราคม 2546 19:45 น.
ราชิกา
คิดถึงคนที่อยู่ ไกลตา
ใจคนึงทุกเพลา ค่ำเช้า
ฝากลมช่วยพัดพา มาสู่ เจ้าเอย
กายห่างแต่ใจเฝ้า เคลียเคล้าเคียงครอง....
ห่างกัน..ไกล แต่ดวงใจ เฝ้าคิดถึง
ห่างกัน...ซึ้ง แต่ดวงจิต คิดครวญหา
ห่างกัน...แท้ แน่นอน นะพี่ยา
ห่างกัน...อย่า ลืมน้ำคำ ที่พร่ำวอน
เพียงกาย...เรา เฝ้ารัก สมัครมั่น
เพียงกาย...นั้น ไม่หวั่น ดั่งสิงขร
เพียงกาย...เรา ห่วงหา เอื้ออาทร
เพียงกาย...จร จากไปไกล ใจเคียงกัน....
ขอจงเป็น...ดั่งเช่น...ตะวันฉาย
เปล่งประกาย...ส่องสว่าง...กลางใจฉัน
เราจะร่วม....เดินทางไกล....ไปด้วยกัน
พร้อมฝ่าฟัน...สู่วันใส....ใจสองเรา......
26 มกราคม 2546 18:00 น.
ราชิกา
เธอคือใคร...ใจฉัน...นั้นหวั่นไหว
อยากชิดใกล้...ดวงใจ...ใฝ่ฝันหา
อยากได้พบ...แม้นห่างไกล...สุดสายตา
บุญนำพา...คงได้พบ...ประสบกัน.....
แม้อีกนาน...เพียงใด...ใจไม่ท้อ
จะคอยรอ...เพียงเพื่อเธอ....ละเมอฝัน
หากว่าเรา...เคยทำบุญ....ไว้ร่วมกัน
ชาตินี้นั้น....คงได้ครอง...ทั้งสองใจ....
ฝากสายลม...พรมพร่าง...กลางดวงจิต
ให้ชีวิต....เธอนั้น...พลันสดใส
แม้นเวลา...และมรรคา...จะแสนไกล
เธอคือใคร...ในใจฉัน...นั้นเฝ้ารอ.....
26 มกราคม 2546 16:55 น.
ราชิกา
หนแห่งใด...จะตามไป...และใฝ่หา
หนแห่งใด...ใครนำพา...ช่วยปราศรัย
หนแห่งใด....ที่ช้ำชอก....ยอกย้อนใจ
หนแห่งใด....ที่ใครทำ....ให้ช้ำทรวง..
ทางแห่งรัก....ขอพักใจ....ไว้แค่นี้
ทางแห่งรัก.....มอบชีวี......ที่แหนหวง
ทางแห่งรัก.....ประจักษ์แจ้ง....สิ่งทั้งปวง
ทางแห่งรัก.....ช่างหลอกลวง....ให้ช้ำใจ....
ใจหนอใจ.....ใครทำได้....ไม่คิดถึง
ใจหนอใจ.....ที่เคยซึ้ง......อยู่ที่ไหน
ใจหนอใจ.....เคยห่วงหา...มากกว่าใคร
ใจหนอใจ.....ขอจากไกล...สุดสายตา.....
26 มกราคม 2546 15:04 น.
ราชิกา
เทียนหนึ่งนั้นงามวับวาว ประกายดุจดาว
มอบให้เก็บไว้แด่เธอ
คราใดที่ได้พบเจอ น้ำใจล้นเอ่อ
ละเมอเพ้อพร่ำอาลัย
เด็กน้อยจากดงพงไพร สุดแดนแสนไกล
หาใครจะช่วยนำพา
ให้ความรักและเมตตา พร้อมการศึกษา
จรรยามารยาทสังคม
หากใครได้เห็นชื่นชม ว่างามเหมาะสม
หวานคมคารมวาที
เด็กเก่งต้องมีครูดี เทียนใจเล่มนี้
ขอพลีเพื่อเยาวชนไทย
เผากายหลอมตัวเองไหม้ เพื่อให้เด็กไทย
สดใสได้สิ่งที่ดี
ครูนั้นพร้อมมอบชีวี เพียงเด็กไทยนี้
ได้มีความสุขทุกครา
ต่อไปในภายภาคหน้า ที่พึ่งประชา
ก้าวหน้า..ด้วยครูชายแดน.....
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
หน้าส่วนตัว
948
