24 กรกฎาคม 2546 17:45 น.
ราชิกา
คุณค่าคน อยู่ที่ผล การทำงาน
มุ่งประสาน กายใจดี มีเหตุผล
เสียสละ อุทิศไว้ ให้ปวงชน
คือกมล ของคนดี ที่จริงใจ
ผลความดี นี้พิสูจน์ ด้วยเวลา
คือคุณค่า แห่งตัวเรา อย่าสงสัย
เพียงอดทน สิ่งกระทบ ในหทัย
มุ่งมั่นใน อุดมการณ์ สานชีวา
ดั่งหยดน้ำ ทีละหยด ไม่ยิ่งหย่อน
ที่กัดกร่อน ความแข็งแกร่ง แห่งหินผา
ความอดทน นั้นคือแสง แห่งศรัทธา
ขอวิญญา มั่นคงไว้ ในหลักการ
พร้อมจะเป็น กำลังใจ ในทุกเมื่อ
พร้อมจะเผื่อ แผ่ความรัก สมัครสมาน
พร้อมจะช่วย ผองชน ที่ร้าวราน
พร้อมขับขาน คุณความดี ที่รอคอย.....ฯ
22 กรกฎาคม 2546 18:49 น.
ราชิกา
มองสายฝน ที่หล่นมา คราครั้งนี้
ดั่งฤดี ของคนช้ำ ให้กำสรวล
ด้วยใจรัก เฝ้าระกำ และคร่ำครวญ
น้องเนื้อนวล ให้คนึง ถึงพี่ยา
ยามใดเหงา มีเพียงเรา ประคองขวัญ
สานรักฝัน ร้อยเรียงใจ ให้ห่วงหา
ความผูกพัน ดั่งสายใย คำสัญญา
แม้นเวลา นานแสนไกล ใจคอยรอ
คือความหวัง พลังใจ ให้อบอุ่น
คือความรัก หวานละมุน ของใครหนอ
คือความซึ้ง แห่งสองเรา เฝ้าพะนอ
คือคืนพ้อ ขอรักครอง ทั้งสองใจ
มองท้องฟ้า คราหลังฝน ในวันนี้
ขอให้พี่ มีความสุข และสดใส
ดวงใจรัก ของน้องนั้น ติดตามไป
เคียงคู่ใน ห้วงดวงจิต นิจนิรันดร์.....ฯ
20 กรกฎาคม 2546 18:03 น.
ราชิกา
ดั่งนกน้อย ผกโผผิน บินเวียนว่อน
กางปีกร่อน ด้วยความสุข และสดใส
บินท่องเที่ยว ในป่าเขา ลำเนาไพร
ขอบฟ้าไกล ใจกู่ก้อง ท้องนภา
อิสระ และเสรี มิสิ้นสุด
เปรียบประดุจ ความต้องการ ที่ค้นหา
บินโดดเดี่ยว เที่ยวท่องไป ในพนา
ไกลสุดตา ทั่วโลกหล้า ฟ้าเรืองรอง
ประสบการณ์ คือหนทาง สร้างชีวิต
ที่ลิขิต ขีดเส้นไว้ ไม่มีสอง
ก้าวต่อไป ใจมุ่งมั่น ตามครรลอง
เพื่อสมปอง ในสิ่งหวัง ที่ตั้งใจ
ดั่งนกน้อย ผกโผผิน บินกลางหาว
ฟากฟ้าพราว ที่พร้อมพรั่ง วันสดใส
สักวันหนึ่ง พบคนดี ซึ้งหทัย
พร้อมบินไป ร่วมสรรสร้าง ทางชีวา...ฯ
15 กรกฎาคม 2546 19:50 น.
ราชิกา
ในความมืด ยังมีดาว พร่างพราวแสง
ช่วยเติมแต่ง ความสว่าง กลางฟ้าหมอง
ดุจผ้าดำ กำมะหยี่ จุดสีทอง
ให้สาดส่อง ความสว่าง ณ. กลางใจ
อุปสรรค ที่ขวางหน้า อย่าท้อแท้
ขอเพียงแต่ มีพลัง อย่าหวั่นไหว
ล้มแล้วลุก บุกฝ่าฟัน ทุกข์ผองภัย
สู่หลักชัย ที่มุ่งหมาย มิคลายคลอน
หนทางไกล ก้าวต่อไป ในชีวิต
ผู้ลิขิต คือตัวเรา เฝ้าสั่งสอน
ฝึกสติ ปัญญาล้ำ ธรรมสังวรณ์
เอื้ออาทร แด่ผองชน ทุกคนไป
ในความมืด ยังมีดาว พร่างพราวแสง
ส่องด้วยแรง แห่งศรัทธา ที่สดใส
ขอจงมี ความหวัง พลังใจ
สร้างวันใหม่ ให้ใสสด และงดงาม....ฯ
15 กรกฎาคม 2546 19:02 น.
ราชิกา
ฉันยังรอ เธออยู่ รู้บ้างไหม
ว่ามีใคร อีกหนึ่งคน ที่คอยหา
ความคิดถึง รักหวานซึ้ง ติดตรึงตรา
รอเวลา ประสานใจ ใครคนดี
ระยะทาง แม้นแสนไกล ใจไม่ท้อ
ยังคอยรอ ด้วยดวงใจ ไม่หน่ายหนี
เฝ้าคิดถึง คนึงหา ทุกราตรี
สุขฤดี คราเมื่อพบ ประสบกัน
คือความหวาน ซาบซ่านกาย ในวันแรก
แล้วค่อยแทรก ซอนไซ้ใน หทัยฉัน
ดั่งสายธาร น้ำทิพย์ทอง คล้องใจพลัน
ซอนเซาะกลั่น สู่ห้วง แห่งดวงใจ
ฉันยังรอ เธออยู่ รู้ไหมหนอ
เคยเคลียคลอ เคล้าเคียง เสียงสดใส
สำเนียงสั่ง ดั่งร่ำร้อง จากภายใน
ว่าฤทัย แห่งรักฉัน นั้นคอยรอ......ฯ