12 พฤษภาคม 2547 19:32 น.
ราชิกา
ปฏิทิน ปีใหม่ ได้รับแจก
ไม่ผิดแปลก จากวัน ผันเปลี่ยนหนอ
วันละใบ ถูกฉีกไป ไม่เพียงพอ
กระทั่งรอ ใบสุดท้าย ง่ายเช่นกัน
แม้ว่าเหลือ เพียงหนึ่งใบ ให้ปรากฏ
ก็คงหมด ในไม่ช้า นะเพื่อนฉัน
กลับดีใจ ได้ของใหม่ ในเร็วพลัน
ปีใหม่นั้น ได้รับแลก แจกของฟรี
เปรียบดั่งกาล เวลา พาให้คิด
ทุกชีวิต ย่อมแก่ไป ไม่หน่ายหนี
จะยากจน ค่นแค้น แม้นผู้ดี
ก็ย่อมมี วันสุดท้าย คล้ายคลึงกัน
ใครบางคน อาจตั้ง ความหวังไว้
เมื่อวันใหม่ เข้ามา พาสุขสันต์
ปรับกายใจ ให้สดชื่น รื่นเริงพลัน
ก้าวสู่ฝัน สดใส ใช่นิยาม
ใยต้องรอ ให้ถึง ซึ่งวันใหม่
อยู่ที่ใจ นอบน้อม พร้อมองค์สาม
ทำความดี วันนี้ไว้ ให้งดงาม
เฝ้าติดตาม ถามตนนี้ ดีหรือยัง??... ฯ
9 พฤษภาคม 2547 13:15 น.
ราชิกา
รวงข้าวเหลือง เรืองรอง สีทองทาบ
อิ่มเอิบอาบ เรื่อเรือง เหลืองสดใส
ข้าวออกรวง สีทอง ผ่องอำไพ
ระบัดใบ พริ้วพร่าง กลางท้องนา
ข้าวรวงลีบ ชูช่อ ล้อลมหนาว
เด่นสกาว แข่งตะวัน ฉันแหละหนา
หยิ่งทะนง ศักดิ์ศรี คอยบีฑา
อนิจจา จึงต้องฝืน ยืนต้นตาย
เปรียบดั่งคน รู้น้อย ด้อยศึกษา
อวดศักดา มากรู้ อยู่ไม่หาย
มีทิฐิ ท่วมท้น ล้นใจกาย
ต้องเดียวดาย อ้างว้าง ร้างคนมอง
ข้าวรวงเต็ม อ่อนน้อม ค้อมสู่หล้า
ทอดกายา โน้มต่ำไว้ ให้ทั้งผอง
หากคุณค่า มากล้น ชนใฝ่ปอง
พร้อมประคอง ประโยชน์แท้ แก่ทุกคน
เปรียบคนดี ที่เก่งกล้า และสามารถ
ชาญฉลาด การงาน ในทุกหน
ยิ่งอ่อนน้อม ถ่อมตัว ให้ปวงชน
ซึ้งกมล คนเชิดชู และบูชา
ธรรมชาติ วาดไว้ ให้ได้เห็น
เฉกดั่งเช่น แนวคิด ปริศนา
จะเลือกเป็น ข้าวรวงลีบ ด้อยราคา
หรือล้นค่า ข้าวรวงค้อม น้อมที่ตน......ฯ
7 พฤษภาคม 2547 19:54 น.
ราชิกา
** ผ้าคลี่ดึง ขึงไว้ ในจอหนัง
คนก็ยัง ยิงถูกเป้า เงาวิถี
ด้วยผ้านั้น ผืนใหญ่ ในเวที
กระสุนมี ยิงไม่พลาด อย่างอาจอง
หากขึงผ้า ผืนนั้น พลันให้น้อย
คนทั้งร้อย ยิงได้ อาจใหลหลง
ด้วยผ้านั้น ถูกย่อ ขนาดลง
ดั่งเจาะจง ยิงคงพลาด ประมาทใจ
เปรียบดั่งคน มีอัตตา ข้าน่ะหรือ
ยิ่งใหญ่คือ เก่งกล้า น่าเลื่อมใส
ทะนงตัว หลงผิด บิดเบือนไป
เป้านั้นใหญ่ ถูกทำร้าย ไม่สร่างซา
หากปรับที่ ตัวเรา เฝ้าเพ่งพิศ
ปรับความคิด ยึดมั่น นั้นเถอะหนา
ฝึกมองคน ให้เป็นคน พ้นอัตตา
ด้วยคุณค่า คุณธรรม นำผลงาน
** จงทำตัว เรานั้น พลันเป็นศูนย์
พร้อมเพิ่มพูน ศรัทธา ความกล้าหาญ
ไม่มีเป้า ใครเขา ไม่แผ้วพาล
พิชิตมาร ด้วยปัญญา มรรคาลัย.....ฯ
7 พฤษภาคม 2547 18:10 น.
ราชิกา
** ผู้รับ..ด้วยใจหวัง
อยากได้จังไม่กังขา
ขอเพียงให้ได้มา
ไม่นำพาต่อสิ่งใด
** ผู้ให้..ด้วยใจหวัง
เปรียบเหมือนดั่งธารน้ำไหล
ความโลภภายในใจ
เป็นดั่งไฟเผาฤดี
** ผู้ให้..ด้วยใจรัก
มั่นประจักษ์ให้สุขศรี
ผู้รับได้ไมตรี
ผู้ให้มีความสุขใจ
** ผู้ให้..ใจใสซื่อ
เปรียบได้คือความสดใส
พร้อมพรั่งทั้งกายใจ
บริสุทธิ์ในใจทุกดวง
** ผู้ให้..นั้นมีเกียรติ
ไม่หยามเหยียดคนทั้งปวง
ให้ไปไม่เคยหวง
กิเลศล่วงไกลลับตา
** ขอจง..เป็นผู้ให้
จิตผ่องใสใจหรรษา
ไม่หวังผลกลับมา
เกียรติล้ำค่าน่านิยม
** ผู้รับ..กับผู้ให้
เลือกสิ่งใดให้เหมาะสม
อย่าหลงเพียงคารม
ชนชื่นชมคมใคร่ครวญ......ฯ
4 พฤษภาคม 2547 19:12 น.
ราชิกา
** เหยี่ยวกล้าเหิรสู่ฟ้า เบื้องบน
เหนื่อยหนักใจสู้ทน ผ่องแผ้ว
ความสุขเพื่อปวงชน ประจักษ์ ใจนา
ดุจดั่งเช่นปราชญ์แก้ว เกียรติก้องกานท์เกษม......ฯ
** วันที่ห้า พฤษภา เวียนมาถึง
เป็นวันซึ่ง คล้ายวันเกิด ประเสริฐศรี
กฤษณะ มากน้ำใจ มิตรไมตรี
ทั้งชีวี มีแต่ให้ ไม่สร่างซา
** ปรัชญากลอน สอนแสดง แฝงแนวคิด
พร้อมดวงจิต จริงใจ ให้หรรษา
ทุกถ้อยคำ เน้นย้ำ เจตนา
มอบคุณค่า ความดี นี้ด้วย..ใจ..
** ขออัญเชิญ เทพไท้ ในแดนสรวง
พรทั้งปวง สามภพ จบสมัย
ทุกแหล่งหล้า ร่วมช่วย อำนวยชัย
ปกป้องภัย เปี่ยมความหวัง พลังพร
** ให้อายุ วรรณะ พละเลิศ
สิ่งประเสริฐ สมสุข สโมสร
ทั้งชื่อเสียง ลาภยศ เกียรติขจร
นิรันดร ทุกทิวา และราตรี.......ฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
หน้าส่วนตัว
847
