11 มิถุนายน 2547 20:04 น.
ราชิกา
* สองมือ..ที่เหว่ว้า
ด้วยดวงตางามสดใส
สองมือ..นี้จากใคร
ที่จะให้ความเมตตา
* สองมือ..ที่โอบเอื้อ
จะคอยเกื้อและรักษา
สองมือ..แห่งวิญญา
ปรารถนาให้สุขใจ
** แม้นเกิด..ความทุกข์ยาก
แสนลำบากสักเพียงไหน
เคียงอยู่..คู่หทัย
กำลังใจให้ดั่งเงา
* สองมือ..จะช่วยโลก
คราทุกข์โศกแสนเงียบเหงา
สองมือ..จากพวกเรา
จะคอยเฝ้าให้เบาใจ
* สองมือ..ที่ร่วมสร้าง
ไม่อ้างว้างให้สดใส
สองมือ..คือมาลัย
ฝากมอบไว้ในดวงมาลย์
** สองมือ..แห่งความดี
ร้อยชีวีนี้ประสาน
ตราบสิ้น..แม้นวิญญาณ
บริการ...เพื่อปวงชน......ฯ
5 มิถุนายน 2547 17:50 น.
ราชิกา
* ครู..คือผู้สรรสร้างทางชีวิต
ครู..คือผู้ลิขิตทางสวรรค์
ครู..คือผู้สรรสร้างทางชีวัน
เพื่อศิษย์นั้นก้าวต่อไปในทางดี
* แม้นเหน็ดเหนื่อยเพียงใดไม่เคยบ่น
ครูสู้ทนด้วยใจไม่หมองศรี
ดั่งเรือจ้างส่งข้ามฝั่งนที
ให้ศิษย์มีคุณธรรมนำผลงาน
* ดุจเทียนหนึ่งซึ่งส่องแสงด้วยแรงกล้า
ยืนหยัดท้าคลื่นลมผสมผสาน
อุปสรรคหนักหนามาแผ้วพาล
อุดมการณ์สานเมตตาประชาไทย
* ขอเพียงศิษย์สำเร็จการศึกษา
ร่วมฟันฝ่าต่อสู้อยู่เคียงใกล้
สร้างประโยชน์แด่ผองชนทุกคนไป
ไม่ท้อใจแม้เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้างาน
* ครู..คือเทียน ส่องธรรม นำความรัก
ซึ้งประจักษ์ แจ้งใน ใจประสาน
ด้วยน้ำใจ เสียสละ ปณิธาน
ศิษย์กราบกราน ขอบูชา ชั่วฟ้าดิน....ฯ
31 พฤษภาคม 2547 21:11 น.
ราชิกา
* โอ้ความรัก ประจักษ์ใจ ในดวงจิต
แห่งมิ่งมิตร คนดี ที่หวั่นไหว
รักนั้นแน่ จริงแท้ หรืออย่างไร
สื่อสายใย ยังห่วงหา เอื้ออาทร
* หลับตาลง ครั้งใด ใจเฝ้าเพ้อ
คิดถึงเธอ ในฝัน พลันหลอกหลอน
ลืมตาตื่น คราใด ให้อาวรณ์
ใยบังอร เงียบหาย กับสายลม
* ปล่อยให้เรา ครวญคร่ำ พร่ำเพ้อหา
โอ้กานดา จากไกล ใจขื่นขม
อยู่แห่งใด กลับมา ข้าระทม
รอชื่นชม น้องนาง เคียงข้างกาย
* ณ.วันนี้ ยังมี พี่คอยอยู่
โอ้พธู คนดี ที่ห่างหาย
กระท่อมน้อย คอยรัก จักมิวาย
ดาวพร่างพราย ดั่งสัญญา ว่าพี่รอ.....ฯ
30 พฤษภาคม 2547 16:14 น.
ราชิกา
ภาพของเด็ก ตัวเล็ก ไร้เดียงสา
ช่างโรยรา หม่นหมอง ครองโศกศัลย์
เดินเคียงข้าง บิดา มาคู่กัน
ในมือนั้น ลูกโป่งใส ให้แก้วตา
มองสายหนึ่ง พึงเห็น เช่นนี้หนอ
มือของพ่อ ถือไว้ ให้รักษา
สายน้ำเกลือ ต่อชีวิต ของลูกยา
หยดนี้หนา คือความหวัง พลังใจ
มองอีกสาย หลายหลาก มากสีสัน
ดุจความฝัน เด็กน้อย พลอยสดใส
ลูกโป่งสวย ด้วยรอยยิ้ม อิ่มเอมใจ
เด็กน้อยไซร้ สดชื่น รื่นฤดี
เป็นความสุข ของเด็กน้อย เฝ้าคอยหา
ปลอบวิญญา คลายทุกข์ ให้สุขศรี
พ่อแม่พราก จากมา หลายราตรี
กล่อมคนดี ให้คลายเหงา เศร้าฤทัย
แม้นทุกข์กาย เพียงใด ใคร่รักษา
เพื่อกายา หายทุกข์ สุขสดใส
หากดวงจิต ต้องการ กำลังใจ
ส่งมอบให้ เชื่อมจิตกาย สายสัมพันธ์.....ฯ
26 พฤษภาคม 2547 19:11 น.
ราชิกา
* แว่วเสียงขลุ่ย ขับขาน หวานด้วยรัก
พิศวงพักตร์ น้องนาง ปรางสดใส
ด้วยรอยยิ้ม พริ้มละมุน อุ่นละไม
สุดฤทัย ห่วงหา เอื้ออาทร
* ฟังเสียงขลุ่ย กังวาน ยังหวานแว่ว
เพลงพริ้วแผ่ว หว่างหทัย ให้ทอดถอน
จากแดนไกล สู่ห้วงใจ ไม่ร้าวรอน
ดั่งคำวอน ครวญคร่ำ พร่ำมิวาย
* เพลงขลุ่ยพริ้ว ลิ่วล้อลม พรมพร่างฟ้า
รัตติกา คืนนี้ มีจันทร์ฉาย
ขลุ่ยครวญคราง ชำแรก เบียดแทรกกาย
รักมิคลาย คอยอยู่ คู่เคียงกัน
* ดุจดั่งเทพ เทวัญ ในชั้นสรวง
สุดาดวง องค์ชายา ธิดาสวรรค์
อุ่นอกไอ ในอ้อมแขน แสนลาวัลย์
รักร่วมฝัน หญิงสุดซึ้ง เพียงหนึ่งเดียว.....ฯ