15 กรกฎาคม 2547 20:05 น.
ราชิกา
สื่อแทนใจ ให้เธอ เพ้อพร่ำหา
โอ้แก้วตา อยู่แห่งใด ใจเฝ้าฝัน
คอยครุ่นคิด จิตเหงา เศร้าทุกวัน
รอเธอนั้น กลับมา ทุกคราไป
คิดถึงนะ คิดถึง ใจจะขาด
แต่ไม่อาจ บอกเธอ เพ้อขานไข
ด้วยเป็นหญิง มิกล้าเอ่ย เผยความนัย
ทั้งที่ใจ มอบไว้ ให้ทั้งดวง
รู้อยู่ว่า อารมณ์ นั้นข่มยาก
แต่ยังอยาก เฝ้าคิด จิตห่วงหวง
รู้แก่ใจ ว่ารัก ปักซึ้งทรวง
ใช่ลมลวง หากล่อหลอก ควรบอกกัน
สื่อถึงคน อยู่ไกล ใจห่วงแสน
เมืองหมอแคน ดอกคูน พูนเพิ่มฝัน
ฝากคำรัก เรียงร้อย ถ้อยจำนรรจ์
กระซิบจันทร์ เก็บใจ ไว้เพียงเธอ.......ฯ
10 กรกฎาคม 2547 17:30 น.
ราชิกา
หลับตาลง ครั้งใด ใจหวนนึก
ให้รู้สึก อ้างว้าง ร้างจิตเหงา
ค่ำคืนคอย เดียวดาย คล้ายกับเรา
อยู่เพียงเงา เหว่ว้า และอาลัย
อยากให้เธอ รู้ใจ ใครคนหนึ่ง
มอบรักซึ้ง ฝากฝัน วันสดใส
วอนสายลม พรมพริ้ว ลิ่วลอยไป
สัมผัสใจ รักห่วงใย ให้แด่เธอ
จงมองดู จันทรา ดาราฉาย
ส่องประกาย แวววาม งามเสมอ
ได้ยินเสียง ของพระจันทร์ พลันละเมอ
จะกล่อมเธอ ให้หลับ และฝันดี
แม้นกายร้าง ห่างไกล ใจคงอยู่
คอยเคียงคู่ ครองฝัน วันสุขศรี
มีหนึ่งคำ แทนถ้อย ร้อยวาที
ด้วยวจี คำรักซึ้ง......คิดถึงเธอ.........ฯ
3 กรกฎาคม 2547 16:18 น.
ราชิกา
ศาลานี้ มีไว้ ให้ไออุ่น
หวานละมุน อุ่นเหลือ เมื่อโศกศัลย์
ปลอบดวงใจ คลายทุกข์ มีสุขพลัน
เพื่อสร้างฝัน สว่างใส ในใจตน
หนทางไกล มุ่งไป ด้วยใจมั่น
สู้ฝ่าฟัน ผองภัย ในทุกหน
จุดประกาย พลังใจ ให้ผจญ
พร้อมอดทน สู่ความหวัง ที่ตั้งใจ
ศาลานี้ มีไว้ ให้หยุดพัก
และแน่นหนัก ศรัทธา พาสดใส
ฝากความรัก พักพิง อิงอุ่นไอ
สู่กลางใจ แด่เธอ เสมอมา
ศาลานี้ มีไว้ พักใจสอง
เคียงประคอง หฤทัย ให้ห่วงหา
พระพายพัด แผ่วพริ้ว ลิ่วลมพา
หัทยา สองเรา เฝ้ารอคอย........ฯ
25 มิถุนายน 2547 20:17 น.
ราชิกา
** ยี่สิบหกมิถุนา เรียงร้อยมาลา
แด่ครูผู้สอนกลอนไทย
** คือครูกวียิ่งใหญ่ เทิดทูนท่านไว้
เหนือใครทั่วหล้าธาตรี
** ศิษย์น้อมประณตบทศรี แด่ดวงชีวี
มณีไหนเทียบเทียมทัน
** โลกซร้องระบือลือลั่น สุนทรภู่นั้น
เอนกนันต์ปราชญ์แก้วเกรียงไกร
** อักษรากาพย์กลอนสอนใจ ส่งสุขสดใส
หทัยเปี่ยมล้นมนตรา
** รังสรรค์โคลงฉันท์เสภา มธุรสวาจา
รจนาพาใจเบิกบาน
** ท่านศรีสุนทรโวหาร สี่รัชกาล
เนิ่นนานนับวันเวลา
** ครุ่นคิดจิตหวนครวญหา ครูกวีเลิศฟ้า
แกร่งกล้าเกียรติก้องครองใจ
** ท่านคือกวีแก้วแห่งไทย เพริศแพร้วพิศมัย
สว่างไปในพื้นพสุธา
** อัญเชิญทวยเทพเทวา สามภพจบหล้า
เทิดฟ้า..บูชา..ครูกลอน............ฯ
16 มิถุนายน 2547 20:37 น.
ราชิกา
* เคียง..ข้างใคร ใจครวญ ชวนให้คิด
เคียง..มิ่งมิตร คนดี ที่เฝ้าฝัน
เคียง..คู่สอง ครองใจ ในทุกวัน
เคียง..รำพัน เพ้อหา ทุกนาที
* ครอง..คู่เคียง เรียงร้อย ถ้อยคำหวาน
ครอง..เนานาน จวบฟ้า คราเปลี่ยนสี
ครอง..ด้วยรัก ปักฤทัย ในคนดี
ครอง..ชีวี ใจภักดิ์ รักเพียงเธอ
* สอง..หทัย ใครหนอ พ้อพร่ำหา
สอง..ดวงตา บอกความนัย ให้เสมอ
สอง..ดวงจิต แนบชิด คราพบเจอ
สอง..ละเมอ คอยเวลา มาพบกัน
* ใจ..เจ้าเอย เคยอยู่ คู่เคียงฟ้า
ใจ..รักข้า ฝากเธอไว้ ให้สุขสันต์
ใจ..เราสอง ครองคู่ อยู่เคียงกัน
ใจ..รักมั่น เคียงอยู่..คู่ฟ้าดิน......ฯ
หน้าส่วนตัว
1953
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
