8 สิงหาคม 2547 17:05 น.
ราชิกา
เคยช้ำชอก ดวงใจ มาหลายครั้ง
เคยผิดหวัง แพ้พ่าย มาหลายหน
เคยท้อแท้ ไม่มีใคร เข้าใจตน
เคยทุกข์ทน อ้างว้าง แรมร้างไกล
ขอขอบคุณ แรงใจ ในครั้งนี้
ที่ช่วยชี้ แนวทาง สว่างไสว
ล้มแล้วลุก บุกบั่น มุ่งมั่นไป
สู่วันใหม่ ที่ใสสด และงดงาม
ขอเธอเป็น พลังใจ ให้ต่อสู้
ร่วมเคียงคู่ ฝ่าไป ในขวากหนาม
ระยะทาง แสนไกล ในทุกยาม
จะติดตาม ห่วงแสน แม้นที่ใด
สักวันหนึ่ง คงถึง ซึ่งปลายทาง
ไม่อ้างว้าง แรมรา ฟ้าสดใส
ความอดทน ยืนหยัดสู้ สู่หลักชัย
ไม่ท้อใจ ก้าวไป ในมรรคา.....ฯ
8 สิงหาคม 2547 13:01 น.
ราชิกา
เก็บ..บุปผา มาลัย ใจประสาน
เก็บ..คำหวาน ส่งไป ให้ใฝ่ฝัน
เก็บ..ความดี มอบไว้ ให้แก่กัน
เก็บ..สัมพันธ์ ห่วงหา เอื้ออาทร
เธอ..คนดี ห่างไกล ใจหวนคิด
เธอ..มิ่งมิตร จงมีสุข สโมสร
เธอ..อยู่ไหน ใจฉัน นั้นอาวรณ์
เธอ..อย่าคลอน คลายรัก สลักใจ
ไว้..วันหนึ่ง ซึ่งเรา เฝ้าฟูมฟัก
ไว้..ประจักษ์ ใจสอง ครองสดใส
ไว้..เธอมา รับขวัญ ยอดดวงใจ
ไว้..หทัย แน่นเหนียว เกี่ยวก้อยกัน
ในใจ..ฉัน มั่นคง ตรงเสมอ
ในใจ..เพ้อ ห่วงใย ไม่แปรผัน
ในใจ..เรา เฝ้าถนอม รักผูกพัน
ในใจ..ฝัน อิงอุ่นไอ ในอกเธอ.......ฯ
1 สิงหาคม 2547 19:17 น.
ราชิกา
** ฟังน้ำคำ พร่ำพรอด ออดอ้อนเสียง
สื่อสำเนียง เรียงร้อย ถ้อยคำหวาน
ยังคิดถึง คนึงหา มาช้านาน
แม้ว่ากาล ผ่านไป ใจเคียงครอง
** คอยรอเธอ เพ้อครวญ ชวนให้เศร้า
ใยเงียบเหงา ร้างไกล ใจเราสอง
เฝ้ารำพัน ฝันหา น้ำตานอง
ได้แต่มอง ฟากฟ้า ยามราตรี
** ศศิธร จรจำลา คราหน้าฝน
ความทุกข์ทน ครอบครอง ให้หมองศรี
ภวังค์รัก หวานซึ้ง ตรึงฤดี
ถ้อยวจี ประทับไว้ ไม่ลืมเลือน
** หริ่งเรไร ร้องดัง ฟังแว่วหา
อนิจจา คนดี ที่เสมือน
เพื่อนคู่คิด ร้อยเรียง เคียงคู่เรือน
กลับแชเชือน เปลี่ยนไป ให้ระทม
** รอคอยวัน เธอกลับ มารับขวัญ
รอความฝัน เราสอง ครองสุขสม
รอดั่งเคียว เกี่ยวรัก จักชื่นชม
รอภิรมย์ รักแท้ ที่แน่นอน........ฯ
31 กรกฎาคม 2547 18:37 น.
ราชิกา
หลับตาลง ครั้งใด ใจหวนคิด
ด้วยดวงจิต ห่วงใย ให้ทอดถอน
ร้อยลำนำ มธุรส เป็นบทกลอน
ถ้อยสุนทร หวานซึ้ง ติดตรึงใจ
เธอ..คนดี ที่หัวใจ ให้ห่วงหา
คือ..ดวงตา แวววาม งามสดใส
คือ..แสงเทียน ส่องสว่าง กลางพฤกษ์ไพร
คือ..ดวงใจ ส่องแสง แรงศรัทธา
ด้วยสายใย ไมตรี ที่อบอุ่น
หวานละมุน ร้อยเรียง เคียงคุณค่า
ดุจน้ำทิพย์ ธารใส ไหลรินมา
ปลอบวิญญา สดชื่น รื่นเริงพลัน
แทน..มาลัย ความดี ที่พร้อมพรัก
แทน..ความรัก ภักดี ที่ใฝ่ฝัน
แทน..หทัย คิดถึง ทุกคืนวัน
แทน..คำมั่น วันนี้...ที่รอคอย.....ฯ
21 กรกฎาคม 2547 20:03 น.
ราชิกา
** เสี้ยวหนึ่งของชีวิต ใครลิขิตให้เกิดมา
เสี้ยวหนึ่งของวิญญา ที่เหว่ว้าในสังคม
คือเด็กด้อยโอกาส เคยพลั้งพลาดไม่สุขสม
ไร้คนคอยชื่นชม ร้าวระทมตรมทรวงใน
** ขอเพียงเห็นใจบ้าง อย่าทิ้งขว้างและผลักไส
ขอเพียงแต่เข้าใจ เหล่าเด็กไทยให้เป็นทาน
ขอเพียงเข้าช่วยเหลือ พร้อมจุนเจือเอื้อประสาน
ขอเพียงมอบดวงมาลย์ ทุกวันวารด้วยศรัทธา
** ร้อยรักด้วยดวงจิต เพื่อมิ่งมิตรปวงประชา
เด็กไทยได้ก้าวหน้า มีคุณค่าเท่าเทียมกัน
** มาลัยให้แด่น้อง เพื่อนพวกพ้องครองสุขสันต์
มาลัยจากใจพลัน มอบน้องนั้นมีสุขใจ
มาลัยร้อยดอกรัก เฝ้าฟูมฟักความสดใส
มาลัยรวมน้ำใจ มอบ..เด็กไทยในสลัม....ฯ