4 กันยายน 2547 15:14 น.
ราชิกา
ในอ้อมกอด แห่งดวงดาว พราวพร่างฟ้า
ในอ้อมกอด แห่งดารา เดือนจันทร์ฉาย
ในอ้อมกอด แห่งสายฝน ที่โปรยปราย
ในอ้อมกอด รักมิคลาย สายสัมพันธ์
ในอ้อมกอด ของพี่ มีเพียงน้อง
ในอ้อมกอด แนบประคอง ปองสุขสันต์
ในอ้อมกอด กระซิบแผ่ว แว่วจำนรรจ์
ในอ้อมกอด เพ้อรำพัน มั่นฤทัย
รักเราสอง ประคองขวัญ วันแรกเห็น
รักเราสอง เป็นดั่งเช่น ธารน้ำใส
รักเราสอง สลักซึ้ง ตรึงทรวงใน
รักเราสอง มอบไว้ ให้แก่กัน
ในอ้อมกอด...รักเราสอง ปองเคียงคู่
ด้วยเพราะรู้ แรงรัก ประจักษ์ฝัน
กำลังใจ สื่อสายใย ทุกคืนวัน
อ้อมกอดฉัน รอเพียงเธอ เพ้อพร่ำคอย.....ฯ
1 กันยายน 2547 21:10 น.
ราชิกา
คือภาพหนึ่ง ซึ้งใจ ในดวงจิต
พรหมลิขิต หรือไร ใครเสกสรรค์
หญิงชายสอง ประคองคู่ อยู่เคียงกัน
เบื้องหน้านั้น อาณาจักร แห่งล้านนา
กษัตริยา ราชินี ศรีเชียงแสน
ปกครองแคว้น เกรียงไกร ให้หรรษา
ภาพอดีต หนึ่งพันปี นี้กลับมา
ขอมบีฑา ต้องพลัดพราก จากไกลกัน
องค์ราชัน กลับมา หาคนรัก
ด้วยแน่นหนัก รักแท้ มิแปรผัน
ขัตติยะ ราชินี ที่ผูกพัน
ปลิดชีวัน ด้วยคมกริช แห่งบิดา
ก่อนวิญญา จะลาลับ ไปกับร่าง
องค์เจ้านาง พร้อมคู่ เสน่หา
ตั้งสัจจะ อธิษฐาน วานเทวา
ขอรักข้า อย่าแคล้วคลาด ทุกชาติไป
ภาพสะท้อน มองไป ในความฝัน
ปัจจุบัน แสงจันทร์ พลันสดใส
หญิงชายเดิม เคียงครอง สองหทัย
รักร้อยใจ คู่ขวัญ ทุกวันคืน.......ฯ
28 สิงหาคม 2547 17:39 น.
ราชิกา
คงเป็นบุญ หนุนนำ ทำให้พบ
เมื่อประสบ วงพักตร์ จักหวั่นไหว
นิมิตฝัน วันก่อน สะท้อนใจ
เหตุอันใด ใยเห็น เป็นความจริง
สื่อหทัย นัยนา มาประสาน
ดุจความหวาน วาบไหว ในใจหญิง
ช่างคุ้นเคย ผูกพัน ไม่ประวิง
ทุกทุกสิ่ง สุขสันต์ ฉันและเธอ
ดุจดั่งคน รู้ใจ ในคุณค่า
ดุจดวงตา ห่วงใย ให้เสมอ
ดุจตะวัน ส่องแสง เมื่อแรกเจอ
เฝ้าละเมอ ห่วงหา ด้วยอาลัย
จำจรพราก จากไกล แต่ใจสอง
แนบประคอง เคียงขวัญ มิหวั่นไหว
วอนสายลม พรมพริ้ว ลิ่วลอยไป
กระซิบใจ รักเธอซึ้ง เพียงหนึ่งเดียว............ฯ
10 สิงหาคม 2547 20:11 น.
ราชิกา
** วัน...ผ่านขอพระคุ้ม ผองภัย
เกิด...อยู่ในแดนใด แซ่ซร้อง
ชัย...ยศยิ่งเกรียงไกร ปราชญ์แก้ว
ชนะ...เกริกเกียรติก้อง ทั่วฟ้านภาสรวง
** วันเกิดชัยชนะ ขอคุณพระช่วยคุ้มภัย
เกียรติก้องและเกริกไกร ทั่วแผ่นฟ้าสุธาธาร
** พรใดที่ประเสริฐ พละเลิศให้สุขศานต์
พบสุขทุกวันวาร เชิญเทวามาอวยชัย
** คิดใดสมดั่งหวัง มีพลังที่สดใส
สร้างสรรจรรโลงใจ กวีหวานด้วยกานท์กลอน
** ขอมอบมาลัยนี้ ให้สุขศรีสโมสร
ลาภยศเกียรติขจร พร้อมสุขสันต์นิรันดร์กาล.....ฯ
10 สิงหาคม 2547 18:55 น.
ราชิกา
แม่พระของลูก
เฝ้ารักพันผูก ทุกวันไม่คลาย
ยามเหนื่อยเมื่อยล้า กายาแทบวาย
คราไม่สบาย ทุกข์ท้อยอมทน
แม่คือความรัก
ลูกนั้นประจักษ์ ต่อสู้ดิ้นรน
ไม่เคยย่อท้อ สานต่อสร้างตน
บางคราวพร่ำบ่น เพื่อให้ลูกดี
แม่คือผู้ให้
เผื่อแผ่น้ำใจ รักสามัคคี
ช่วยเหลือสังคม ใต้ร่มความดี
พระคุณแม่นี้ ประทับตรึงใจ
กราบแม่แทบตัก
ขอเป็นลูกรัก ให้แม่สดใส
สิบนิ้ววันทา เทวาคุ้มภัย
กราบบาทแม่ไซร้ ร่มเย็นนิรันดร์.......ฯ