3 กรกฎาคม 2553 18:48 น.
ราชิกา
๐ เมฆฝนลอย คล้อยเคลื่อน คล้ายเตือนเมฆ
รุจิเลข งามงด มิสดใส
ฝนฉ่ำฟ้า ครามอง ยิ่งหมองใจ
พร่างพราวใน พนา แสนอาวรณ์
๐ พี่จากไกล ไปแล้ว น้องแก้วจ๋า
คำสั่งลา รักวาง เคียงข้างหมอน
อ้อมแขนพิง อิงอุ่น แนบหนุนนอน
ร่ายคำกลอน อ้อนจิต ยามนิทรา
๐ ฝนพรั่งพรู ต้องไฟ ดุจใยเพชร
งามราวเกล็ด จากสวรรค์ ใฝ่ฝันหา
จับมือกัน มั่นหมาย ด้วยสายตา
ส่งใจมา ปลอบปลุก ทุกราตรี
๐ แสนคำนึง ห่วงหวง ดั่งดวงจิต
ร้อยลิขิต ประคอง มิหมองศรี
ภวังค์รัก หวานซึ้ง ตรึงฤดี
จะไม่มี จืดจาง หรือบางเบา
๐ เมฆฝนลอย คล้อยเคลื่อน คล้ายเตือนเมฆ
เหงาวิเวก วังเวง สุดเพลงเหงา
คอยคืนชม สมปอง รักสองเรา
ตราบคืนเนาว์ ร่วมเรียง รักเคียงเธอ.......ฯ
22 มิถุนายน 2553 20:36 น.
ราชิกา
** ยี่สิบหกมิถุนา เรียงร้อยมาลา
แด่ครูผู้สอนกลอนไทย
** กวีแก้วที่ยิ่งใหญ่ เทิดทูนท่านไว้
เหนือใครทั่วหล้าธาตรี
** ศิษย์น้อมประณตบทศรี แด่ดวงชีวี
มณีใดเทียบเทียมทัน
** โลกซร้องระบือลือลั่น สุนทรภู่นั้น
เอนกนันต์ปราชญ์แก้วเกรียงไกร
** อักษรากาพย์กลอนสอนใจ ส่งสุขสดใส
หทัยเปี่ยมล้นมนตรา
** รังสรรค์โคลงฉันท์เสภา มธุรสวาจา
รจนาพาใจเบิกบาน
** ท่านศรีสุนทรโวหาร สี่รัชกาล
เนิ่นนานนับวันเวลา
** ครุ่นคิดจิตหวนครวญหา ครูกวีเลิศฟ้า
แกร่งกล้าเกียรติก้องครองใจ
** ท่านคือ..กวีแก้วกลอนไทย เพริศแพร้วพิศมัย
สว่างไปทั่วพื้นพสุธา
** อัญเชิญทวยเทพเทวา สามภพจบหล้า
เทิดฟ้า..บูชา..ครูกลอน............ฯ
15 มิถุนายน 2553 21:50 น.
ราชิกา
** จันทร์ใดมิเทียมเท่า.......มนเราสิโหยหา
คร่ำครวญอุระพา...........วจนามิห่างไกล
จันทราดุจมีมนต์.......ผิวดลประทับใจ
จันทรสิอ้อนใคร.......หฤทัยมิโรยรา
ดวงจันทร์ซิเฝ้ารอ........มนก่อดุจมนตรา
ใกล้ชิดนะดารา.............นคราสิรื่นรมย์
จันทร์จรมิวางวาย........ผิพระพายจะพร่างพรม
เชยกลิ่นประทินผม.มนชื่นฤทัยเพียง
เดือนเพ็ญประดับฟ้า..... ก็นภาละดาวเรียง
เงียบสรรพสำเนียง ..จะละแล้ว ณ ห้วงกาล
** คำนึงหทัยครวญ......รติควรสิใครทาน
หวังผ่านทิวาวาร.....มนน้อมสิได้ชม.....ฯ
1 มิถุนายน 2553 20:35 น.
ราชิกา
** หากเธอเดิน ทุกยาม ในความเหงา
อย่าซึมเซา วิโยค ให้โศกศัลย์
อย่าทนทุกข์ ทดท้อ เพียงรอวัน
จงฝ่าฟัน ผองภัย ด้วยใจเรา
หากเธอเดิน เข้าไป ในสายฝน
ชโลมบน ผิวกาย คลายอับเฉา
อุ่นไอรัก ที่เห็น ดั่งเป็นเงา
ช่วยบรรเทา ความทุกข์ ให้สุขใจ
หากเธอเดิน ทุกยาม ในความฝัน
จะมีฉัน เคียงกัน มิหวั่นไหว
คือความรัก ประจักษ์แท้ แน่หทัย
สื่อสายใย ประสาน ทุกวารวัน
บนเส้นทาง แห่งนี้ มีเราสอง
ร่วมประคอง รักหวาน สมานฉันท์
ขอรักเธอ ถักทอ ตรงต่อกัน
สื่อสัมพันธ์ หนทาง มิห่างไกล
** เธอไม่เดิน คนเดียว เปลี่ยวใจแล้ว
มีดวงแก้ว งามงด ที่สดใส
อิงอกอุ่น อ้อมกอด ตลอดไป
ตราบที่ใจ คงมั่น นิรันดร.....ฯ
20 มีนาคม 2553 16:09 น.
ราชิกา
** คิมหันต์เยือน เพื่อนพิง เคยอิงอุ่น
ยังหอมกรุ่น งดงาม ในความฝัน
ท่ามสายลม รักปลูก เฝ้าผูกพัน
ทุกคืนวัน ซึ้งหวาน สะท้านทรวง
** เหม่อมองดาว พราวตา ในครานี้
หวังน้องพี่ ไกลแสน สุดแดนสรวง
ข้ามขอบฟ้า ห่วงหา สุดาดวง
มิลับล่วง คงมั่น ด้วยสัญญา
** คราพรอดพร่ำ รำพัน เมื่อวันจาก
ดั่งใครพราก หฤทัย ไห้โหยหา
ทิวาเปลี่ยน เวียนไป ไม่นำพา
หยุดเวลา เราสอง ประคองกัน
** กาลเวลา ผ่านพ้น ดั่งดลจิต
พรหมลิขิต ร้อยหทัย ยังใฝ่ฝัน
กรุ่นไอรัก ถักทอ เฝ้ารอวัน
เพื่อรับขวัญ น้องน้อย เจ้ากลอยใจ
** คิมหันต์เยีอน เพื่อนพิง ได้อิงอุ่น
รักหอมกรุ่น คงมั่น มิหวั่นไหว
ท่ามขุนเขา สุดแดน แม้นแสนไกล
ส่งหทัย เคียงอยู่ มิรู้ลืม....ฯ
หน้าส่วนตัว
1714
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
