13 มีนาคม 2548 18:29 น.
ราชิกา
จากวันนั้น จนถึง ซึ่งวันนี้
ฉันยังมี เธอเคียงข้าง มิห่างหาย
อุ่นไอรัก สลักซึ้ง ตรึงใจกาย
รักมิคลาย คิดถึง คนึงครวญ
เหม่อมองฟ้า ครานี้ มีเมฆฝน
คล้ายต้องมนต์ ดวงจิต ให้คิดหวน
ความผูกพัน รักนั้น ไม่เรรวน
น้องเนื้อนวล ใจภักดิ์ รักสองเรา
กระซิบหวาน คนดี สุดที่รัก
ใจแน่นหนัก คงมั่น ดั่งขุนเขา
กระซิบแผ่ว แว่วเสียง สำเนียงเบา
คราใดเหงา เฝ้ารำพึง...คิดถึงเธอ.....
ด้วย...ความรัก สลักไว้ ในห้วงลึก
ความ...รู้สึก ห่วงใย ให้เสมอ
คิด...ทุกวัน ฝันหา พาละเมอ
ถึง...พร่ำเพ้อ รักอยู่ เพียงผู้เดียว.......ฯ
6 มีนาคม 2548 18:05 น.
ราชิกา
เรือลำน้อย ลอยปริ่ม อยู่ริมท่า
รอเวลา จังหวะ จะเคลื่อนไหว
ฟ้ารุ่งสาง สีทอง ผ่องอำไพ
ระบัดใบ สู่ห้วง ชลธี
หากมิเลือก เวลา มุ่งหน้าออก
ลมพัดยอก ย้อนเวียน เปลี่ยนวิถึ
พายุโหม โถมทับ กับนที
คร่าชีวี ล้มหาย มลายพลัน
ทางชีวิต นั้นไกล ใจไม่ท้อ
เพียรสานต่อ ก้าวไป ในความฝัน
รอจังหวะ เวลา พร้อมฝ่าฟัน
ด้วยมุ่งมั่น จุดหมาย ทั้งกายใจ
เมื่อมีหวัง ยิ่งใหญ่ ในชีวิต
ขอดวงจิต อย่าพรั่น หรือหวั่นไหว
ศรัทธารัก เคียงอยู่ คู่หทัย
สู่วันใหม่ ที่ใสสด และงดงาม......ฯ
27 กุมภาพันธ์ 2548 17:43 น.
ราชิกา
ร้อย..คำฝัน พันผูก ปลูกดอกรัก
ร้อย..เรียงภักดิ์ มอบชน คนทั้งหลาย
ร้อย..ความดี เพรียบพร้อม น้อมใจกาย
ร้อย..มิคลาย ความเห็น เช่นวันวาน
พันความคิด จิตน้อม พร้อมมิ่งมิตร
ร่วมลิขิต จารึก ผนึกสาร
บรรจงร้อย ถ้อยคำซึ้ง ตรึงใจนาน
มนต์กลอนกานท์ กอบเกื้อ เอื้ออาทร
ร้อย..คำรัก สลักไว้ ในถ้อยสาร
ร้อย..คำหวาน ซาบซ่านใจ ในอักษร
ร้อย..คำเพ้อ ละเมอหา มาในกลอน
ร้อย..คำวอน ประทับไว้ ในดวงมาน
ความผูกพัน ฉันท์มิตร จิตแน่นแฟ้น
เปรียบเหมือนแม้น ใยรัก ถักทอสาน
ร่วมร้อยเรียง เคียงขวัญ อันยาวนาน
ตราบชั่วกาล... มิสิ้นฝัน...วันกวี......ฯ
26 กุมภาพันธ์ 2548 14:53 น.
ราชิกา
เกิดเป็นคน ทนสู้ รู้ชีวิต
ตนลิขิต อำนาจ วาสนา
อย่ายอมแพ้ ทุกข์โศก โชคชะตา
สู่มรรคา ปัญญาหนุน คุณธรรม
การต่อสู้ ใช่อยู่แค่ แพ้ชนะ
ต้องลดละ ปรับใจ ไม่ถลำ
รู้ผิดชอบ ชั่วดี ที่พึงจำ
คือผลกรรม รำลึกไว้ ในวันวาร
นำความหวัง ทั้งหมด กำหนดจิต
นำชีวิต วางเดิมพัน เพื่อวันหวาน
นำความทุกข์ ปลุกตน เพื่อผลงาน
ความร้าวราน ปลุกหวัง พลังใจ
พร้อมความกล้า ก้าวเดิน เผชิญสู้
พร้อมความรู้ แนวทาง การแก้ไข
พร้อมความคิด สติมั่น มิหวั่นภัย
พร้อมฝ่าไป สู่หลักชัย ด้วยใจตน
สิ่งสุดท้าย จุดหมาย คือปลายฟ้า
หากหาญกล้า จะก้าวข้าม กลางเวหน
ดุจแสงเทียน ส่องสว่าง ในกมล
ให้หลุดพ้น สังสารวัฏ ตัดบ่วงกรรม.....ฯ
23 กุมภาพันธ์ 2548 14:13 น.
ราชิกา
คราเมื่อพบ สบตา พาให้คิด
รุมเร้าจิต ดุจไฟ ใครเสกสรรค์
กามเทพ แผลงศรรัก ปักใจพลัน
ให้เธอฉัน พร่ำเพ้อ ละเมอไกล
ยิ้มละมุน อุ่นไอ ในดวงหน้า
มองแววตา เธอนั้น พลันสดใส
ให้วาบหวาม ซ่านซึ้ง ตรึงหทัย
เอ่ยความนัย ไม่ยาก จากสายตา
ในท้องฟ้า คืนนั้น มีจันทร์ฉาย
ส่องประกาย ด้วยรัก เสน่หา
แอบอกอุ่น กรุ่นรักหวาน ซ่านวิญญา
สื่อสายตา ประสาน หวานละไม
อยากปลอบขวัญ คนดี สุดที่รัก
พร้อมใจภักดิ์ ทุกวัน มิหวั่นไหว
คอยอิงแอบ แนบทรวง ด้วยห่วงใย
จากห้วงใจ ให้เธอนั้น...หลับฝันดี.....ฯ