2 กันยายน 2550 00:55 น.
ราชิกา
** เพียง..จันทร์ วันลา ยังปรากฎ
เพียงลด ความช้ำ ระกำหมอง
เพียงรัก มอบให้ เธอครอบครอง
เพียงมอง แววตา ยังอาวรณ์
เพียงเพื่อ ส่งจิต ให้คิดถึง
เพียงซึ้ง น้ำคำ ที่พร่ำสอน
เพียงรัก ร้อยรส ในบทกลอน
เพียงวอน อ้อนดาว พร่างพราวตา
เพียงนิ่ง จริงแน่ นานแค่ไหน
เพียงใจ ในทรวง เฝ้าห่วงหา
เพียงแอบ แนบชิด ยามนิทรา
เพียงว่า รักปลูก เราผูกพัน
** เพียง..จันทร์ สร้างหวัง สักครั้งใหม่
เพียงให้ คลายทุกข์ จงสุขสันต์
เพียงเธอ เข้าใจ ห่วงใยกัน
เพียงมั่น รักแท้ นั้นแน่นอน........ฯ
25 สิงหาคม 2550 12:11 น.
ราชิกา
** ชาย **
ดาวเดือนดับ ม่านเมฆ มัวมืดมิด
ท้องฟ้าปิด ครื้มคลุ้ม คลุมห้องหอ
ไม่เลือนราง สว่างกล้า จ้าเพียงพอ
ด้วยแสงใส เหมือนไฟช่อ จากตาเธอ
ตาที่เอื้อ อาทร คอยห่วงหา
ตาที่จ้อง คมกล้า คราเราเผลอ
ตาที่ซื่อ สวยใส ใจละเมอ
ตาที่เธอ มัดหัวใจ ใครบางคน.......
** หญิง **
หวานคำกลอน อ้อนออด พร่ำพรอดเสียง
สื่อสำเนียง เคียงใคร ให้สับสน
ใครกันหนอ...รักห่วง ดวงกมล
อยากได้ยล..ร้อยรัก อักษรา
** ชาย **
ตาที่คอย ห่วงใย ทุกค่ำเช้า
ตาที่เศร้า โศกซึ้ง คนึงหา
ตาที่จ้อง ตาค้าง คอยตั้งตา
ตาที่เหลือบ แลหา คนครองใจ.....
** หญิง **
ดุจดวงตา ล้านดวง คอยห่วงหา
ดุจดารา งามงด ซึ่งสดใส
ดุจตาคม กระจาย อยู่ภายใน
ดุจตาใคร มัดฤทัย ให้อาวรณ์
แม้นดวงเดือน เลื่อนลา พามืดมิด
สองดวงจิต แจ่มจรัส ประภัสสร
จะเคียงคู่ อยู่กลาง ฑิฆัมพร
มิคลายคลอน รักบ่วง คอยห่วงใย
** ขอเพียงเธอ มั่นใจ ในดวงจิต
ถ้อยลิขิต ยืนยง มิสงสัย
กาลเวลา พิสูจน์รัก ประจักษ์ใจ
คือ..ตาใคร รักแท้ ที่แน่นอน.......ฯ
13 สิงหาคม 2550 03:44 น.
ราชิกา
** กราบแม่ด้วยรัก...........
ลูกนั้นประจักษ์ น้อมจิตบูชา
แม่อยู่กลางใจ ด้วยรักศรัทธา
ทั่วในแหล่งหล้า มิเทียบเทียมทัน
** แม่คือผู้ให้...........
เผื่อแผ่น้ำใจ เพื่อลูกสุขสันต์
อดทนไม่ท้อ ต่อสู้ฝ่าฟัน
พระคุณแม่นั้น ประทับใจกาย
** แม่พระของลูก............
เฝ้ารักพันผูก ทุกวันมิคลาย
แม้นเหนื่อยเมื่อยล้า กายาแทบวาย
เพื่อลูกสบาย เฝ้าหวงห่วงใย
** กราบแม่แทบตัก...........
ขอเป็นลูกรัก ให้แม่สดใส
สิบนิ้ววันทา เทวาคุ้มภัย
กราบบาทแม่ไซร้ ร่มเย็นนิรันดร์.......ฯ
8 สิงหาคม 2550 19:04 น.
ราชิกา
ค่ำคืน ดาวดวง บ่วงรัก
ประจักษ์ บุพเพ เสน่หา
แสงจันทร์ ลูบไล้ ดารา
ดั่งเป็น สัญญา คราเยือน
ภาพรัก ประจักษ์ ใจสอง
เคียงครอง คู่เคล้า เสมือน
คืนวัน ผันผ่าน มิเลือน
ย้ำเตือน ฝังใจ ไม่วาย
อกใคร ไออุ่น กรุ่นข้าง
ร่วมสร้าง รักนั้น มั่นหมาย
ผูกจิต ชิดใกล้ ไม่คลาย
มิวาย อิงแอบ แนบเธอ
เพียงพบ ยลพักตร์ หนักจิต
เพียงพิศ ยิ่งรัก เสมอ
เพียงใกล้ หัวใจ ให้เธอ
เพียงเพ้อ ละเมอ ทุกวัน
ค่ำคืน ดวงดาว พราวฟ้า
เจิดจ้า จันทรา เฉิดฉัน
ด้วยจิต คิดถึง ซึ่งกัน
ผูกพัน ดุจบ่วง ดวงใจ.......ฯ
15 กรกฎาคม 2550 08:56 น.
ราชิกา
** รวงข้าวเหลือง เรืองรอง ผ่องพิสุทธิ์
เปรียบประดุจ เมืองแมน ดั่งแดนฝัน
ข้าวออกรวง สีทอง ผ่องอำพัน
รอคอยวัน คมเคียว ที่เกี่ยวรวง
** คอยพร่ำเพรียก เรียกหา จนฟ้าสาง
มิจืดจาง รอเธอ เฝ้าเพ้อหวง
คำสัญญา พี่บอก มิหลอกลวง
สิ่งทั้งปวง มอบแล้ว เพื่อแก้วตา
** ตะแบกบาน สีม่วง ลอยร่วงพริ้ว
หล่นปลิดปลิว คล้ายบ่วง ยังห่วงหา
หริ่งเรไร ร้องระงม พรมพนา
อนิจจา ทุ่งร้าง อ้างว้างใจ
** รวงข้าวเหลือง เรืองรอง สีทองทาบ
เหลือเพียงคราบ น้ำตา มารินไหล
ไร้คมเคียว เกี่ยวรวง ห้วงหทัย
รอคอยใคร ดั่งคมเคียว เกี่ยวรักคืน.......ฯ