2 สิงหาคม 2554 00:16 น.
ราชิกา
** ดุจดั่ง เดือนเด่นฟ้าเมื่อฟ้าเด่น
ดุจดั่ง เช่นไหวหวามจิตหวามไหว
ดุจดั่ง ดาวไกลลิบแล้วลิบไกล
ดุจดั่ง ใจพันผูกรักผูกพัน
** วสันต์ ครวญอุ่นอิงใครอิงอุ่น
วสันต์ กรุ่นฝันตามใช่ตามฝัน
วสันต์ เยือนวันคอยเฝ้าคอยวัน
วสันต์ ปันทรวงสะท้านสะท้านทรวง
** เหม่อมอง ดาวพร่างฟ้าในฟ้าพร่าง
เหม่อมอง ร้างสรวงแดนสุดแดนสรวง
เหม่อมอง คอยดวงดาวลับดาวดวง
เหม่อมอง ลวงชาชินอย่างชินชา
** คราพร่ำ พรอดก่อนวันในวันก่อน
คราพร่ำ อ้อนผาเคียงดั่งเคียงผา
คราพร่ำ รักลาเลือนใช่เลือนลา
คราพร่ำ ว่าพลันปองหมายปองพลัน
** ขอเพียง รอจากลาเมื่อลาจาก
ขอเพียง ฝากสันต์สุขให้สุขสันต์
ขอเพียง ใจวันวารทุกวารวัน
ขอเพียง ขวัญ คอยรอรักรอคอย....ฯ
1 กรกฎาคม 2554 18:19 น.
ราชิกา
** ด้วยเพราะรู้ ว่าเธอ พร่ำเพ้อหา
ดั่งแก้วตา ดวงใจ อาลัยแสน
แม้นห่างไกล อาวรณ์ มิคลอนแคลน
อยู่ต่างแดน ครวญคร่ำ ใจคำนึง
ด้วยเพราะมี แรงใจ จากใครหนอ
ที่เฝ้ารอ ดวงจิต คอยคิดถึง
ฝากสายลม ละเมอ เพ้อรำพึง
ครวญคะนึง ห่วงหา เอื้ออาทร
จะเคียงคู่ ดูแล แม้เหนื่อยหนัก
เป็นที่รัก พักพิง ดุจสิงขร
ดั่งธารริน จากฟ้า สู่สาคร
ให้ดับร้อน ร่มเย็น เป็นสุขใจ
เพียงเธอมี ความหวัง พลังกล้า
ยืนหยัดท้า ฝ่าฟัน อย่าหวั่นไหว
เฝ้ารอคอย ด้วยรัก และห่วงใย
คือแรงใจ มอบเธอนั้น ทุกวันคืน......ฯ
22 พฤษภาคม 2554 15:32 น.
ราชิกา
** สายฝนหล่นจากฟ้า คราไกล
เคยคู่เคียงดวงใจ กลับร้าง.
ศรัทธารักห่วงใย ฤาลบ เลือนนา
ขอรักอย่าอ้างว้าง ร่วมสร้างทางสวรรค์..ฯ
** มองสายฝน หล่นจาก บนฟากฟ้า
ด้วยดวงตา พร่าพราย สุดกายเหงา
เคยอิงแอบ แนบครอง รักสองเรา
ดุจดั่งเงา ดวงจิต ใกล้ชิดกัน
ท่ามสายฝน เพ่งพิศ ให้คิดถึง
เพัอรำพึง คราไกล คนในฝัน
ค่ำคืนคอย ห่วงหา แสนจาบัลย์
คนสำคัญ จำพราก ที่อยากเจอ
แม้นคราใด ได้ยิน ถวิลห่วง
ดั่งติดบ่วง เสน่หา พาใจเผลอ
พบหน้าใคร นึกเห็น ว่าเป็นเธอ
เฝ้าพร่ำเพ้อ ครวญหา ด้วยอาวรณ์
ค่ำคืนเหงา เฝ้ามอง แนวท้องฟ้า
ดาริกา คณานับ อัปสร
เริงร่ายรำ โผผิน ทั้งกินนร
ให้ร้าวรอน แรมร้าง อ้างว้างใจ
คราใดฝน โหมสาด ฟาดกระหน่ำ
ยิ่งตอกย้ำ ใจพรั่น ให้หวั่นไหว
วานสายฝน บอกนิยาม เป็นความนัย
ส่งหทัย ปลอบขวัญ ทุกวันวาร
** มองสายฝน หล่นจาก บนฟากฟ้า
ขอตัวข้า คลายทุกข์ ให้สุขศานต์
รักด้วยใจ ห่วงหวง ยอดดวงมาน
ตราบชั่วกาล มั่นภักดิ์ คอยรักเคียง
** หยาดฝนบนแหล่งหล้า บรรเทา
ประหนึ่งเป็นดังเงา แห่งข้า
หยาดรักจักครองเรา คงอยู่ คู่นา
หวานรักมิเหว่ว้า ตราบฟ้าดินสลาย..ฯ
30 เมษายน 2554 14:48 น.
ราชิกา
** พริ้วพร่างพรม ลมไล้ ใบไม้ลู่
งามเคียงอยู่ แวววับ ร่วมขับขาน
ปลิดจากขั้ว หล่นสลาย กับสายธาร
มิรู้กาล ลอยไป ในธารา
ดั่งมัจฉา ท่องธาร ต้านกระแส
ปลาเป็นแท้ ว่ายทวน ควรศึกษา
ปลาตัวใด ว่ายตาม สายน้ำมา
สิ้นคุณค่า ชีพพลี วายชีวัน
เปรียบมนุษย์ สติตรอง ครองด้วยจิต
ทุกชีวิต มีค่า อย่าโศกศํลย์
สร้างความดี เผื่อแผ่ ให้แก่กัน
น้ำใจพลัน มอบไว้ ให้เนานาน
ชีวิตคน มิใช่ ใบไม้ลู่
เข้มแข็งอยู่ ด้วยใจ ใช่เผาผลาญ
ต้านกิเลส ทุกข์ท้อ ทรมาน
จิตวิญญาณ หาญกล้า และฝ่าฟัน
ทางชีวิต ยาวไกล พร้อมใจสู้
ผิดเป็นครู แท้จริง ทุกสิ่งสรร
สติครอง ตรองไว้ ไม่จาบัลย์
โมหะนั้น คือมาร ผลาญชีวา
** ตั้งสติ คงมั่น อย่าหวั่นไหว
อยู่ที่ใจ ความคิด จิตหรรษา
ทางสายกลาง ตระหนัก ในมรรคา
ด้วยปัญญา ถ่องแท้ สิ่งแน่นอน.....ฯ
12 เมษายน 2554 17:30 น.
ราชิกา
** งามดอกคูน เรื่อเรือง เหลืองชูช่อ
ประดับก่อ เมืองแคน แดนอิสาน
คราหนาวไคล พาใจ ให้ร้าวราน
เหลืองตระการ ร้อนมา ยังอาลัย
กาลเวลา ผ่านไป สายใยรัก
ยังแน่นหนัก คงมั่น มิหวั่นไหว
โอ้ลูกหลาน จากบ้าน นานแสนไกล
สู่อ้อมใจ แห่งแม่พ่อ ที่รอมา
จากท้องทุ่ง พฤกษ์ไพร ยังใจหาย
มิคลอนคลาย คิดถึง คนึงหา
ความผูกพัน ลึกซึ้ง ยังตรึงตรา
อยากกลับมา ด้วยหวัง พลังใจ
ประคองขัน ใบน้อย ลอยดอกรัก
วางแทบตัก บุพการี ที่สดใส
ลูกขอพร วอนท่าน ผู้สูงวัย
อวยพรชัย ให้มีสุข ในทุกวัน
** ดิถีฤกษ์ เบิกสงกรานต์ วานเทพไท้
นำพรให้ สุขยิ่ง เป็นมิ่งขวัญ
ดั่งหลักชัย ดูแล ให้แก่กัน
ตราบชีวัน สุขสันต์ นิรันดร์เทอญ....ฯ
หน้าส่วนตัว
1696
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
