19 มกราคม 2553 23:31 น.
รัสสะตะ
โชคชะตาพัดพาให้เราพบกัน
ยิ่งใกล้ชิดพลันก็ยิ่งเหมือนกลับห่างเหิน
สถานะบ่งบอกว่าแค่บังเอิญ
ได้มาก้าวเดินบรรจบและก็พบเจอ
ได้เห็นหน้าทุกวันให้ฉันหวั่นไหว
หวาดกลัวข้างในว่าใจนั้นจะพลั้งเผลอ
ตกหลุมรักแล้วหาทางกลับไม่เจอ
สายตาพร่าเบลอหลงเพ้อละเมอไปไกล
"เพื่อนรักฉันเป็นแค่เพื่อนรัก
ไม่ใช่ที่รักจำไว้ใส่หัวใจ
จะรักให้เจ็บอีกทำไม
จะทำอย่างไรเธอก็คงไม่รักกัน"
เสียงเพลงแว่วแผ่วมาข้างหู
ฟังสิฟังดูช่างตรงกับรักของฉัน
ความสุข..มีได้แค่ไปวัน..วัน
รักที่แบ่งปัน..ให้ฉันได้แค่เพื่อนเธอ