13 ตุลาคม 2552 00:32 น.
รัสสะตะ
ในสภาวะธรรมชาตินั้น
รุสโซลั่น..ฉันเกิดมาโดยเสรี
คุณค่าความเป็นมนุษย์และศักดิ์ศรี
ฉันจึงมีเสมอภาคทุกประการ
แต่ฉันมีสภาวะความบกพร่อง
มาร์คบอกลองวิภาษวิธีช่วยไขขาน
ก็พบว่าใจฉันถูกพันธนาการ
ดูหยาบกร้านด้วยขาดนิติรัก
ตัวฉันจึงเปรียบดังทรราช
แสนเกรี้ยวกราดไม่อาจจะหาญหัก
อีกแง่หนึ่งตกเป็นทาสอยู่นานนัก
ไม่เดินในวิถีรักหลงเมามัว
ต่อไปนี้คงต้องปฏิวัติ!
แหวกกฎรัดที่เผด็จการจนจิตรั่ว
จะเรียนรู้ในรักอย่างไม่กลัว
จะดีชั่วขอเป็นเสรีชน
จะยึดมั่นในเจตจำนงที่คงมั่น
ไม่ปิดกั้นหวังเห็นประสิทธิผล
เสรีภาพแห่งความรักจักช่วยดล
ให้พบคนถูกใจในสักวัน
2 ตุลาคม 2552 21:23 น.
รัสสะตะ
ไม่คิดไม่ฝันว่าวันนี้
ได้ยืนอยู่จุดที่ฉันใฝ่ฝัน
จากเด็กที่กะโปโลไปวันวัน
ตื่นสายปั่นจักรยานไปโรงเรียน
แบกหนังสือแสนหนักทุกทุกเช้า
ฟังครูเล่าครูสอนให้อ่านเขียน
ครูบอกว่าปัญญาดั่งแสงเทียน
สร้างคนเพียรก้าวไกลได้ทุกคน
ฉันจึงต้องขยันหมั่นศึกษา
ไม่เลิกราไม่ย่อท้อเพื่อก่อผล
การศึกษาจะชนะความรวยจน
และมานะจักดลให้ก้าวไกล
เมื่อยามที่ย่อท้อและลำบาก
คิดถึงคนจนยากน้ำตาไหล
เมื่อทุกข์ท้อกังวลต่อสิ่งใด
คิดถึงแม่ผู้ให้เสมอมา
ฉันไม่ได้มุ่งหวังเป็นนายคน
เพราะความจนสอนคนให้เห็นค่า
ความเป็นคนใช่อยู่ที่เงินตรา
ใช่อยู่ที่ยศฐาเบ่งอวดมี
หวังได้เป็นฟันเฟืองอันน้อยน้อย
จุดประกายเทียนเป็นร้อยฉายรัศมี
สร้างความหวังให้คนสร้างสิ่งดี
เป็นแค่นี้..ไม้ขีดไฟ..ไม้ขีดไฟ
หน้าส่วนตัว
1549
