คำนึงนี้ขอฝากยังฟากฟ้า วอนเมฆารับรู้พาสู่ขวัญ ที่กำสรวลซึมเศร้า ยินเจ้าพลัน เขษมสันต์คืนหมด เพราะพจนี ขอผ่องเพ๊ญคืนหนาว พอผ่าวผิง ดังแนบอิงอุ่นกรสมรศรี คำสัญญาจักอนันต์ เคยมั่นมี และคำนี้คงเป็นอยู่เช่นนั้น สายลม..ลมหายใจ..หาดทรายขาว รอยเรื่องราวประทับทาบเทียมภาพฝัน วันนี้รอยอาจจางในกลางจันทร์ อีกรอยนั้นคงกระจ่างในกลางใจ เมฆาขาว ฟ้าสะคราญ พยานยิ้ม ได้เพิ่มพิมพ์ภาพผอง ให้ผ่องใส แต่ไร้ภาพทอฝันของฉันไป หรือเพราะไร้คำนี้ คำ..ที่รัก