26 มกราคม 2548 10:19 น.
รัตนินยา
ฉันเป็นลูกสาวคนเดียว
แต่อยากจะมีพี่ชายมาเกี่ยวมาคอยดูแลใส่ใจ
ฉันเป็นลูกสาวพ่อหวง
แต่อยากจะมีพี่ชายมาห่วงมาคอยดูแลห่วงใย
แต่จะมีไหมพี่ชาย
คนคนนั้นที่ฉันต้องการ
อยากให้ช่วยทำการบ้าน
เวลางานเยอะทำไม่ไหว
แต่จะมีไหมพี่ชาย
คนคนนั้นที่ฉันคิดถึง
หากว่ามีสักคนหนึ่ง
ฉันก็คงสุขใจ
หากว่ามีสักคน
ที่ทำให้ได้ดังใจ
อยากจะเปลี่ยนจากพี่ชาย
ให้กลายเป็นคนรักกัน
หากว่ามีสักคน
ที่ทำให้ได้ดังใจ
และรู้ว่าเขาเป็นใคร
จะบอกออกไปว่า รักเธอ...
25 มกราคม 2548 14:43 น.
รัตนินยา
เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งยังรักเธอมากมาย
และไม่เคยลดน้อยลงไปกว่าที่เคยผ่านมา
เป็นเพียงผู้หญิงเดินดินที่ดูว่าไม่มีค่า
แต่ทุกเวลาก็รักเธอ
มีเพียงความรักที่ฉันไม่เคยให้ใคร
เพราะรู้ว่าใจนั้นเป็นของเธอ
อยากจะได้พบ ได้เห็น ได้เจอะเจอ
แม้รู้ว่าเธอจะไม่สนใจ
25 มกราคม 2548 14:37 น.
รัตนินยา
ลมไหวไหว ใจหวิวหวิว
กิ่งไม้พริ้วไปพริ้วมา
ลมไร้ฝนบนท้องฟ้า
พาให้ใจคิดถึงเธอ
ลมไหวไหว ใจเหงาเหงา
อยากรู้เขาเป็นเช่นไร
ลมไร้ฝนบนฟ้าใส
ช่วยพาใจไปหาเธอ
อยากรู้นัก ว่าเธอสบาย
เจ็บไข้ได้ป่วยรึเปล่า
อยากรู้นัก ว่ายามที่เหงา
จะคิดถึงกันบ้างไหม
อยากรู้นักว่า เธอจะนอน
หลับฝันถึงกันรึเปล่า
อยากรู้นัก ว่ายามที่เหงา
จะคิดถึงกันบ้างไหม
ฉันคิดถึงเธอรู้ไหม