2 สิงหาคม 2548 15:52 น.
รัตนินยา
เธอบอก ว่าฉัน หลายใจ
เห็นไป กับใคร ต่อใครหลายคน
เธอบอก ว่าฉัน ซุกซน
เลยไม่อยาก จะสน เพราะเป็นคนหลายใจ
ฉันบอก ไม่เกี่ยว กับเธอ
ให้เลิก เพ้อเจ้อ สักทีได้ไหม
ถึงฉัน จะเป็นคน หลายใจ
ก็ไม่เกี่ยว อะไร กับเรื่องของเธอ...
1 สิงหาคม 2548 14:30 น.
รัตนินยา
อ่านหนังสือไม่รู้เรื่องเอามากมาก
ด้วยเพราะอยากฟังเสียงใสใครคนนั้น
ที่เฝ้ารอมาเกือบตั้งครึ่งค่อนวัน
โอ้ย..ตัวฉันเป็นอย่างนี้ได้อย่างไร
ทุกทุกวันต้องได้ฟังเสียงเธอนี้
ทุกนาทีอยากได้ยินเข้าใจไหม
เสียงคนอื่นไม่น่าฟังต้องทนไป
แต่เสียงเธอนี้ไฉนน่ารื่นรมย์
วันนี้ต้องฟังเสียงเธอให้จงได้
จะเป็นตายร้ายดีหรือสุขสม
ได้ฟังเสียงดีเจ...เป็นชื่นชม
เธอเปิดเพลงได้อารมณ์ฉันเสียจริง
9 มิถุนายน 2548 13:38 น.
รัตนินยา
เรารักกัน นานแค่ไหน ใครได้ถาม
จะบอกความ ตามที่เป็น เช่นวันนี้
รักของเรา ยังสดใส ใหม่เปรมปรี
เพราะเรามี กันและกัน ทุกวันมา
แม้ย่างผ่าน กี่ขวบปี ไม่มีเบื่อ
ด้วยเราเชื่อ ในความรัก จักหรรษา
เธอรักฉัน ฉันมีเธอ ทุกเวลา
จนดินฟ้า ล่มสลาย มิคลายไป
ด้วยความรัก จากตัวฉัน เธอปันให้
สร้างหัวใจ เราทั้งสอง เป็นทองมั่น
ผูกใจรัก สมัครจิต มิตรสัมพันธ์
รักเรานั้น ไม่มีวัน จะเก่าเลย
8 มิถุนายน 2548 01:16 น.
รัตนินยา
ฟ้าเปรียบเป็น เช่นตัวเจ้า ดังเขาบอก
โอ้แม่ดอก แก้วผกา พาใจหาย
เจ้าอยู่สูง เทียมภูผา ยอดยาใจ
พี่คงไม่ กล้าปีนป่าย ไปหาเธอ
อันตัวพี่ นี้เขาเทียบ เปรียบเป็นหิน
อยู่บนพื้น บนแผ่นดิน ถิ่นเสนอ
อยู่อย่างไร้ ซึ่งหญิงรัก ยากพบเจอ
อยากมีเธอ มานอนกอด เคียงคู่กัน
7 มิถุนายน 2548 10:53 น.
รัตนินยา
มองรุ่นน้อง ฟ้องตัวเรา ในอดีต
โอ้ความคิด อกุศล ทนทำได้
แกล้งให้เจ็บ แกล้งให้จำ ขำมากมาย
ทั้งหัวเราะ ทั้งร้องไห้ มีปนเป
งานรับน้อง พวกพ้องใหม่ ใครกำหนด
ไม่เคยลด ความรุนแรง แบ่งความเก้
โอ้น้องเอ๋ย จำต้องทน ทุกข์ปนเป
ความอยากเท่ห์ ของรุ่นพี่ นี้สร้างกรรม
หน้าส่วนตัว
1225
