28 มกราคม 2545 16:33 น.
รังนก
เธอคิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้เหมือนกันนะ
ไม่รู้ว่าจะมาไม้ไหน
ทำเป็นเมินมองไม่เห็นไม่ใส่ใจ
จะเอายังไงก็บอกมา
เมื่อก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้
คอยตามฉันทุกที่แวะเวียนหา
แล้วอะไรตอนนี้ไม่ยอมสบตา
บอกมาซิมันหมายความว่าอะไร
ทุกทีเช้าถึงเย็นถึง
มีกลอนซึ้งๆกับดอกไม้ช่อใหญ่
บอกว่าแอบรักและจะรักตลอดไป
แล้วทำไมถึงไม่ยอมพูดกัน
นี้เราเป็นอะไรไปนะ
ทำไมจะต้องคอยคิดถึงคนๆนั้น
แคร์ทำไมกับคนที่ไม่เคยคิดจะผูกผัน
มาตอแยทุกวันน่าเบื่อจะตาย
ดีแล้วนี่ที่เขาเงียบหายไปแบบนี้
แต่ความรู้สึกที่มียังแคร์กับการห่างหาย
เริ่มนึกถึง คิดถึงเขาเสียมากมาย
อยากได้วันที่น่าเบื่อจะตายกลับคืน.....
27 มกราคม 2545 17:02 น.
รังนก
เป็นแบบนี้มากี่วันแล้วหนอ...
ที่จิตใจยังห่อเหี่ยวแบบนี้
เมื่อไหร่จะตัดใจจากเธอได้เสียที
รู้ไหมอยู่แบบนี้มันทรมาน
จะทำยังไงเล่า...
กับเรื่องของเขาและเราในวันวาน
ภาพในอดีตที่แสนจะชื่นหวาน
เปิดบักทึกอ่านก็มีแต่เรื่องเธอ
รู้ว่าเธอจากไปแล้ว...
ใจมันแผ่วๆเมื่อคิดถึงเธอเสมอ
พยายามตัดใจแล้วนะเออ
แต่ก็ยังพลั้งเผลอหลงคิดว่าเธออยู่ข้างกาย
ยากนะกลับการทำใจให้ลืมใครสักคน
ทุกวันยังเหมือนเธอเวียนวนไม่ห่างหาย
ยิ่งตัดกลับรู้สึกรักเธอมายมาย
สุดท้ายคำตอบที่ได้...ตัดใจไม่ลง
24 มกราคม 2545 18:28 น.
รังนก
ผ่านคืนวันอันโหดร้าย...
ด้วยกายและใจที่บอบช้ำ
กับอดีตที่ยังอยู่ในความทรงจำ
ใครก็ได้ช่วยชักนำมันออกไปที
พยายามไม่คิดถึงมัน....
แต่ภาพในฝันยังคงหลอกหลอนไปทุกที่
มันยังเจ็บแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงดี
ข่มตาหลับตอนนี้แต่ใจยังร้อนรน
มีหลายๆคนเขาบอก...
ว่าทางออกมันมีทุกแห่งหน
ขอเพียงแค่เราใช้ความอดทน
หนทางมืดมนยังซ้อนเร้นแสงดวงดารา
ก็อยากจะให้เป็นอย่างนั้น..
ทางมืดมนเร้นแสงเสน่ห์หา
แต่ยิ่งมองกลับยิ่งเห็นเงาเธอเดินไปลับตา
ฟ้าโปรดเมตตาแสงดาราอย่าเลือนหายไปพร้อมเธอ
21 มกราคม 2545 15:36 น.
รังนก
มีใจเพียงหนึ่งดวง
ที่ไม่เคยหลอกลวงใครๆ
จนวันนั้นที่ได้มอบให้เธอไป
น้ำตารินไหลเพราะเธอหลอกลวง
ไม่อยากจะร้องขอความสงสาร
ถือเป็นทานจะไม่ขอทวง
พอแล้วกับเล่ห์กลทั้งหลายทั้งปวง
เข็ดแล้วคนหลอกลวงจะหลีกไปให้ไกล
17 มกราคม 2545 22:19 น.
รังนก
เธอบอกว่าฉันนั้นดีเกินไป..
แล้วจะให้ทำยังไงหละทีนี้
ดีเกินไปมันก็ไม่ดี..
แล้วจะให้ฉันคนนี้เป็นอย่างไร
นี้หนะเหรอเหตุผลของการจากลา
เสียเวลาในการคิดมากไหม
บอกมาตรงๆว่าเธอมีใครคนใหม่
แค่นี้ฉันก็เข้าใจไม่ต้องเสียเวลา
ก็ฉันมันเป็นคนเข้าใจยาก
ดีเกินไป..ตีความยากในเนื้อหา
บอกมาตรงๆไม่ต้องเจรจา
ชอบคนเลวมากว่าแค่นั้นเอง
ไม่ต้องแคร์ความรู้สึกฉัน
ไปแคร์เธอคนนั้นที่พามาข่มเหง
เมื่อคิดที่จะทิ้งกันไม่ต้องทำเป็นเกรง
ฉันผิดเองที่เกิดมาดีเกินไป
หน้าส่วนตัว
1076
