9 มกราคม 2545 19:55 น.
รังนก
ขอบคุณในความหวังดี
ขอบคุณในกำลังใจที่เธอมีมาให้
ขอบคุณสำหรับความจริงใจ
ขอบคุณที่คอยห่วงใยไม่ทิ้งกัน
ขอบคุณวันเวลา...
ที่ชักพาเธอมาพบฉัน
ขอบคุณทุกความรู้สึกที่ผูกพัน
ขอบคุณเธอนั้นออกมาจากใจ
ขอบคุณในความเป็นเพื่อน
ไม่แชเชือนห่างหายให้หวั่นไหว
ขอบคุณทุกจังหวะชีวิตที่ก้าวเดินไป
ขอบคุณที่ไม่คอยซ้ำเติมกัน
ขอบคุณในความเป็นพี่
ทุกวินาทีช่างสุขสันต์
ขอบคุณที่คอยชี้แนะทุกๆวัน
ขอบคุณที่แต่งแต้มฝันให้มีวันที่ดี
ขอบคุณที่ไม่บังคับ
และยอมรับในความเป็นฉํนแบบนี้
รู้ไหม..ว่าฉันช่างเป็นคนที่โชคดี
ได้มาเจอเธอคนนี้ เป็นสุขใจ
จะกี่ถ้อยคำขอบคุณคงไม่พอ
แต่จะขอบอกให้เธอรู้ไว้..
ไม่ต้องเอ่ยถ้อยคำสัญญาใดใด
มองตาก็รู้ใจสื่อกันได้ด้วยการกระทำ
8 มกราคม 2545 19:55 น.
รังนก
ไม่ชอบเลยความมืดมิด
ดูเหมือนชีวิตไม่มีสีสัน
อยากมีใครสักคนมาอยู่เคียงข้างกัน
ทุกๆวันแต่งแต้มฝันเคียงกันไป
มองรอบกายมีแต่ความมืดมิด
เมื่อไหร่ชีวิตจะมีสีสันสดใส
ได้แต่นั่งนับคืนนับวันจนอ่อนใจ
อีกนานเท่าไหร่ที่ฉันนั้นจะพบเจอ....
8 มกราคม 2545 19:12 น.
รังนก
ในชีวิตที่ผ่านมา
ได้แต่ค้นหาอะไรหลากหลาย
ต่างก็มีหลายสิ่งหลายอย่างมากมาย
ที่มีความหมายในความทรงจำ
ผ่านมาจนวันนี้
มีหลายสิ่งที่คอยย้ำ
ให้หวนคิดถึงหอกหนามที่ทิ่มตำ
เพื่อเป็นกำลังให้สู้ต่อไป
ในโลกของความเป็นจริง
ทุกสิ่งมีสุขและทุกข์อย่าหวั่นไหว
ขอจงก้าวมั่นด้วยความมั่นใจ
ถึงโลกนี้ไม่มีใครนึกถึงฉันไว้..เพื่อนของเธอ
หน้าส่วนตัว
636
