กาแฟ แสนขมไหม้ หลายคนหลงใหลว่าหวาน หญิงสาวงาม ดั่งดอกไม้ นานระยะหนึ่ง แล้วร้วงโรย เธอหวาน เธอขม เธออ่อนนุ่ม สุดเสนาห์หา ยอดรัก เธอปักใจขอฉัน แล้วรู้ใหม............นานเวลาร่วงผ่านไป ฉันคิดถึงเธอ เธอคงไม่รู้หรอกเพราะฉัน คงเหมาะเพียง มองเธอ มองเธอ ฉันคงมิอาจ อาจจะเอื้อมให้ถึงเธอได้.... ฉันมันผู้ชายกระจอก... ชั่งเถอะ ขอบคุรที่ได้มองเห็นว่าเธอ เจ้าหญิงของฉัน กาแฟ มันขม แต่ฉันก็ว่าหวาน เพราะเธอ หวานกว่าจะขมได้ในชีวิตของผม...