14 ตุลาคม 2551 11:37 น.
รักเธอนิรันด์
ระยิบระยับแสงแห่งดวงดาว พร่างพราวฟ้า
คือดวงตา เอื้ออาทร
สายลมพลิ้วอ่อน ลูบไล้ด้วยรักและห่วงหา
ริ้วคลื่นทะเลทอง พร่างพรายสุดสายตา
กลิ่นหอมหวานแห่งทุ่งหญ้า ล้ำคุณค่าแห่งชีวิต
ไม่มีสูงไม่มีต่ำ
ไม่มีเพศไม่มีวัย
ไม่มีความเป็นเทพมนุษย์เดรัจฉานพืชชั้นต่ำ
ไม่มีการแบ่งแยกอื่นใด
มีเพียงหนึ่งเดียวคือความรัก
ความรักความเอื้ออาทรจากชีวิตหนึ่งต่ออีกชีวิต และต่อทุกๆชีวิต
24 กันยายน 2551 10:03 น.
รักเธอนิรันด์
มิตรไมตรีตราตรึงซาบซึ้งหวาน ตาประสานสบกันก็ฝันไฝ่
ห้วงภวังค์คลั่งเพ้อภาษาใจ พยับใยปรารถนาทิพย์อารมณ์
เสมือนหนึ่งแก้วมณีแห่งชีวิต เพียงแค่พิศวราภาก็สาสม
ขวัญถนอมใจพ่ายหายระทม ต้องอาคมวิเวกหวานสะท้านทรวง
เจ้าช่อเอื้องเฟื่องฟ้าระย้าย้อย แม่ดาวน้อยเหนือแดนเมืองแมนสรวง
วณิพกเพียงดินถวิลดวง ดอกฟ้าฤาจะร่วงลงมามือ
ขลุ่ยคำหอมโหยแผ่วแว่ววิเวก เอื้อนเพลงเอกออกจากใจซึ่งใสซื่อ
สังคีตครื้นลมครวญหวนกระพือ ราวจะดื้อรื้อกำแพงแห่งฟ้าดิน
ดึกดื่นค่อนคืนค่อยเคลื่อนคล้อย เดือนดาวลอยเชลงฝันวรรณศิลป์
ใคร่เด็ดดวงดาริกามาดื่มกิน วาสนาก็เพียงสิ้นเพียงจินตนา
กาฬปักษ์ปกคลุมแผ่มุมกว้าง หนาวน้ำค้างค่ำคืนสะอื้นหา
กระต่ายน้อยคอยวันพระจันทร์มา รักดอกฟ้าในฝันนิรันดร
หน้าส่วนตัว
1220
