22 ธันวาคม 2547 19:27 น.
รักอิสระ
...แต่ ขอให้มีช่องว่างใหนการอยุ่ด้วยกันของเธอ
และขอให้กระแสลมแห่งสวรรค์โบกโบยไปมาระหว่างเธอ
จงรักกันและกัน แต่อย่าสร้างพันธะแห่งความรัก
และขอให้ความรักนั้น เป็นเสมือนห้วงมหาสมุทรอันเคลื่อนไหว
อยู่ระหว่างฝั่งแห่งวิญญาณของเธอทั้งสอง
จงเติมด้วยของกันและกันแต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน
จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน
จงร้องและเริงรำด้วยกัน และจงมีความบันเทิงแต่
ขอให้แต่ละคนได้มีโอกาสอยู่โดดเดี่ยว แต่ว่าสะเทือน
ด้วยทำนองดนตรีเดียวกัน
จงมอบดวงใจ แต่มิใช่ต่ออีกฝ่ายหนึ่ง
เพราะหัตถ์แห่งชีวิตอมตะเท่านั้น ที่จะรับดวงใจของเธอไว้ได้
และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่ว่าอย่าใกล้กันนัก
เพราะว่าเสาของวิหารนั้น ก็ยืนอยู่ห่างกัน
และต้นโพธิ์ ต้นไทร ก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้
20 ธันวาคม 2547 17:50 น.
รักอิสระ
ความรัก หลายคนบอกว่าทำให้ตาบอด
จริงหรือที่ความรักทำให้คนตาบอด
จริงค่ะ ฉันเองก็เป็นคนหนึ่งที่เชื่อแบบนั้น
เราทำทุกอย่างเพื่อคนรักของเรา
ไม่ว่าสิ่งนั้นจะผิดหรือถูก
แต่มันก็คงไม่ดีแน่
และ...
ในทางตรงกันข้าม
หากเรามองอะไรโดยปราศจากความรักล่ะ
มันก็คงไม่ดีกว่าแน่
ถ้าอย่างนั้น ฉันยอมตาบอดดีกว่า
ถ้าฉันมองสิ่งไหนโดยไม่ได้ใช้หัวใจของฉันมอง
มอง...ทุกสิ่งด้วยหัวใจ มอง...มันด้วยความรัก มอง...มันด้วยความเป็นจริง...บอกมันให้ยอมรับ ให้ใช้ความจริงตัดสิน
ความรักคงไม่ทำให้คุณตาบอดแล้วล่ะ