28 สิงหาคม 2553 20:32 น.
รักษา
เราจะไม่รอใครใช่ไหมขวัญ
เราจะไม่รอกันแม้วันไหน
ถึงเราอยู่ห่างแสนสุดแดนไกล
ก็จะไม่มีใครได้เฝ้ารอ
การรอคอยน้อย-มากถ้าหากหวัง
เฝ้าระวังระไวทุกข์ใจหนอ
เมื่อไม่มีสัญญาว่าต้องรอ
เลิกจรดจ่อรอสารทุกวารวัน
รู้เพียงว่าบางใครในที่โน่น
ส่งสายใยอ่อนโยนจากโพ้นฝัน
ส่งสายใยไมตรีมีต่อกัน
เพื่อแบ่งปันใจเปลี่ยวยามเดียวดาย
ก่อนเธอเอ่ยเผยว่ารอท่าสาร
จะรออ่านเรียงร้อยถ้อยความหมาย
หากนานเนิ่นเกินนับอาจกลับกลาย
จนถึงสายสัมพันธ์สะบั้นลง
หากเราไม่ได้ตั้งความหวังเลิศ
หวังไม่เกิดเกินจะได้ประสงค์
ความสัมพันธ์นั้นย้ำใจจำนงค์
ไม่หวังคงเคียงหมายได้ร่วมทาง
อาจเศร้าบ้างอย่างใครที่ได้สัญ-
ญาผูกพันธนาหากมุ่งถากถาง
ไม่จำต้องปิดงำเงื่อนอำพราง
เพราะเราต่างสร้างฝันตามครรลอง
เมื่อไม่ได้คาดหวังแต่ตั้งต้น
ความอดทนจนคล้ายมิไหม้หมอง
ไม่ได้หวังตั้งใจจะได้ครอง
มิหวังจองจำกันทุกวันไป
เราจะไม่รอใครใช่ไหมขวัญ
เราจะไม่รอกันนั้นใช่ไหม
จะไม่ให้รักชังกักขังใจ
เผื่อวันใดไกลกันไม่หวั่นเกรง
สัญญากันแบบนี้จะดีไหม
นานเพียงใดใจไม่หมายข่มเหง
ให้สัมพันธ์ล่องลอยปล่อยตามเพลง
เพื่อบรรเลงบอกใจไยต้องรอ..ฯ
...............
รัฐ รักษา