27 กุมภาพันธ์ 2546 19:03 น.
รักคุณคับ
ทำไม...รุ้งจะต้องมี 7 สี
ทำไม...พระอภัยมณีต้องอยู่คู่กับนางเงือก
ทำไม...แอปเปิ้ล มะละกอ ต้องมีเปลือก
ทำไม...คนมีสิทธิ์ต้องเลือกตั้งทุก 6 ปี
ทำไม...นายกทักษิณต้องเป็นผู้ชาย
ทำไม...คนขายผักส่วนมากต้องมีหนี้
ทำไม...12 เดือน ต้องนับเป็น 1 ปี
ทำไม..คนที่สูงๆ ต้องถูกเปรียบเทียบกับต้นตาล
ทำไม...เกลือต้องเค็มกว่าน้ำปลา
ทำไม...ปลาร้าต้องคู่กับคนอีสาน
ทำไม...เงินยังเป็นสิ่งที่ทุกคนนั้นต้องการ
ทำไม...คนขี้สงสารต้องเป็นคนใจดี
ทำไม...สุนัขถึงต้องมี 4 ขา
ทำไม...เข็มนาฬิกาต้องเดินไปข้างหน้าอย่างนี้
ทำไม...คนอกหักต้องร้องไห้อยู่ทุกๆ ที
ทำไม...คนดีๆ ถึงไม่ได้รับรางวัล
ทำไม...เธอถึงไม่ยอมรับรักใครๆ
ทำไม...เธอไม่เปิดใจให้คนๆ นั้น
ทำไม...เธอยังห่วงใยฉันอยู่ทุกๆ วัน
ทำไม...เธอถึงรักฉัน..ไม่เข้าใจ
22 กุมภาพันธ์ 2546 22:04 น.
รักคุณคับ
ขอบคุณสำหรับทุกๆ ..โอกาส
แต่ก็ขอโทษสำหรับความผิดพลาดหลายๆ หน
ขอโทษที่ตลอดเวลาทำให้เธอต้องทุกข์ทน
แต่ก็ขอบคุณที่เธอยังสน ยังห่วงใยกัน
ขอโทษที่ทำให้เธอต้องเจ็บหลายๆ..ที
ขอโทษนะคนดี..ที่ทำให้ผิดหวังในตัวฉัน
ขอโทษที่ไม่เคยเห็นคุณค่าของความผูกพัน
ขอโทษสำหรับทุกๆ วันที่มันได้ผ่านเข้ามา
แต่มันผ่านมาแล้วก็ขอให้มันผ่านไป
จะขอเริ่มต้นใหม่ ทั้งที่ใจเธอเริ่มจะอ่อนล้า
ก็เพราะฉันเองที่ทำให้เธอต้องเจ็บหลายๆ ครา
แต่ทุกทีที่เธอเสียน้ำตา..ฉันเองก็เสียใจ
แต่ต่อไปจะไม่มีฉันคนเดิมๆ
คนที่เธอต้องคอยเติมความรัก ความห่วงใยให้
เพราะต่อไปนี้ฉันเองที่จะเป็นฝ่ายมอบให้เธอไป
จะรักเธอด้วยความจริงใจ...
และจะไม่ขอรักใครนอกจากเธอ
17 กุมภาพันธ์ 2546 11:45 น.
รักคุณคับ
พอกันทีกับความรักครึ่งๆ กลางๆ
รักบ้างเจ็บบ้างสลับกันไปอยู่อย่างนี้
ถึงเวลาแล้วที่จะปล่อยให้มันจบๆ ไปซักที
ถ้ารักที่เรามี มันทำให้เธอและฉันต้องทุกข์ใจ
ถ้ามันเป็นได้แค่ความรักแบบปนเหงา
ไม่สามารถทำให้สองเรานั้นมีความสุขได้
แม้บางครั้งจะหวาน..แต่ก็ยังปนเศร้าทุกทีไป
ก็ไม่มีประโยชน์อะไร...ที่เรานั้นจะต้องทน
16 กุมภาพันธ์ 2546 11:12 น.
รักคุณคับ
คงไม่มีใครอีกแล้วที่โง่ไปกว่าเรา
กล้าทำสิ่งโง่เขลาที่ดูไร้สมอง
ทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ ไม่ควรคิด หรือริลอง
ก็รักคนมีเจ้าของ จะมีใครเขาทำกัน
ไม่บ้าก็โง่เท่านั้นแหละที่ทำได้
จะมีสักคนไหม ที่ทำได้เหมือนอย่างฉัน
เพ้อไปเอง คิดไปเองได้ อยู่ทุกวัน
ยังแอบฝันว่าซักวันเธอจะเห็นใจ
แต่มันก็เป็นเพียงแค่ฝันลมๆ แล้งๆ
เพราะทุกอย่างยังไม่เปลี่ยนแปลงและยากที่จะเป็นไปได้
ในเมื่อเขาเองก็ยังรักเธอหมดทั้งใจ
ความหวังที่มีเลยยิ่งดูห่างไกล...
......และนับวันก็ยิ่งจะเลือนลาง
14 กุมภาพันธ์ 2546 18:09 น.
รักคุณคับ
จากไปเถอะถ้ามันจะทำให้เธอสุขใจ
จะฝืนไปเพื่ออะไร ถ้าคนของใจเธอไม่ใช่ฉัน
พอทีเถอะ อย่าพยายามแสดงความรักให้แก่กัน
ในเมื่อเธอเลือกเขาคนนั้นแล้วก็เชิญไป
ไม่ต้องคิดมากเธอไม่ผิดหรอกคนดี
เท่าที่เธอให้กันอยู่นี้มันก็เกินที่ฉันจะได้
อย่าห่วงเลยว่าจะถูกประนาม..นินทาว่าหลายใจ
เพราะเราต่างก็รู้..ว่าไม่ใช่อย่างที่เขาพูดกัน
เธอไม่เคยหลายใจเพราะเธอรักเขาคนเดียว
ที่เธอมายุ่งเกี่ยวก็เพียงเพราะเธอสงสารฉัน
แต่เธอคงไม่เคยรู้หรอกว่าความหวังดีที่เธอมอบให้กัน
มันทำร้ายฉัน โดยที่เธอเองก็ไม่ได้ตั้งใจ
ก็ไม่เป็นไรในเมื่อเธอไม่รักฉัน
ในเมื่อเธอไม่กัน..แล้วฉันจะเรียกร้องอะไรได้
ก็ยอมรับว่า..ไม่อยากให้เธอต้องจากไป
แต่จะไม่ขอรั้งเธอไว้...จะปล่อยเธอไป
.....ตามหัวใจเธอต้องการ
หน้าส่วนตัว
916
