7 กุมภาพันธ์ 2552 01:00 น.
รักคนดี
ถ้ายามนี้จิตใจเจ้าแสนเศร้า
ขาดคนเคล้าคลอคู่ถวิลหา
จงมาซบอกพี่หลั่งน้ำตา
ให้พี่ยาช่วยปลอบประโลมใจ
ถ้าวันนี้สุดเหงาเศร้าว้าเหว่
จะหันเหเหลียวหน้าไปทางไหน
ยากจะเอ่ยปากออกบอกผู้ใด
อึดอัดใจอัดอั้นตันอุรา
ตัวพี่นี้เข้าใจในนวลน้อง
เฝ้าประคองดวงฤทัยที่อ่อนล้า
จึงได้ส่งอ้อมแขนอบอุ่นมา
ช่วยนำพาน้องลุกขึ้นอย่างมั่นคง
6 กุมภาพันธ์ 2552 01:21 น.
รักคนดี
เขียนถึงใครคนหนึ่งซึ่งเคยรัก
เธอมาหักอกคนรักอย่างข้าฯ
ยังตอกย้ำเชือดเฉือนด้วยวาจา
ว่า"ไอ้บ้าเขียนกลอนมาทำไม"
ไม่เป็นไรถึงกลอนนี้จะบ้า
แต่ทว่าบ้ารักเธอใช่ไหม
"ฉันไม่อยากเห็นหน้าไสหัวไป"
หมดเยื่อใยถีบหัวส่งหรือกานดา
บอกอีกครั้งถึงจะบ้าก็บ้ารัก
เธอพูดหนักว่า"กลอนรักบ้าๆ"
ไม่เห็นค่ารักเราเลยหนอแก้วตา
"เอ็งจะมาเซ้าซี้อยู่ทำไม"
แล้วเราจะทำไงดีล่ะทีนี้
โดนวจีด่าว่าแล้วผลักไส
ช่างหัวเธอด่าได้ก็ด่าไป
ไม่เป็นไรเพราะเราหน้าด้านทน
โบราณว่าน้ำหยดหินหินยังกร่อน
ใจเจ้าหล่อนต้องลองดูสักหน
คงไม่แกร่งเกินไปกว่าใจคน
บ้าเหลือทนอย่าเราเป็นแน่นอน....
3 กุมภาพันธ์ 2552 12:45 น.
รักคนดี
เมื่อยามรักน้ำต้มผักที่แสนขม
เจ้ายังชมว่าหวานปานน้ำผึ้ง
มาครานี้ยามเจ้าหน้าบึ้งตึง
รสน้ำผึ้งเจ้าก็ขมจนเกินทน
นี่แหละหนาดังว่ามารยาหญิง
มากเสียจริงเปรียบเช่นพายุฝน
เดี๋ยวกระหน่ำสาดซัดให้กังวล
เดี๋ยววกวนซ้ายขวาระอาใจ
อันที่จริงหญิงชายหมายมีรัก
เพียงเจ้าหักจิตใจหน่อยได้ไหม
เมื่อตัวพี่จำต้องอยู่ห่างไกล
ตัวเจ้าใยมิคิดห้ามใจตัว
มีคนบอกถึงเรื่องของโฉมศรี
ว่าเจ้านี้แบ่งใจให้ใครทั่ว
ใยจึงได้ก่อเรื่องให้หมองมัว
ให้ครอบครัวขื่นขมทนกล้ำกลืน
เมื่อข่าวคาวของเจ้ามาเข้าหู
ว่ายอดชู้ปันใจให้ชายอื่น
ได้เห็นแล้วพี่แทบล้มทั้งยืน
อยากคว้าปืนไปยิงเสียให้ตาย
แต่พอตั้งสติจึงได้คิด
ถ้าทำผิดพลาดไปจะเสียหาย
ถึงฆ่าเจ้าจนสิ้นชีวาวาย
ใจโฉมฉายก็มิได้หวนคืนมา
เมื่อเจ้าไม่เห็นค่าของความรัก
กลับมาหักคำสัญญาที่มีค่า
ไม่คำนึงถึงห้วงวันเวลา
ที่ผ่านมาเคยร่วมเคล้าคลอกัน
พี่จึงต้องลืมเจ้าเสียให้สิ้น
ว่าชีวินเคียงคู่เป็นแค่ฝัน
ถึงต้องใช้เวลาเนิ่นนานวัน
จะฝ่าฟันเพื่อชีวิตที่เรืองรอง
30 มกราคม 2552 13:35 น.
รักคนดี
อย่าให้เงินและความโง่มาเป็นใหญ่
อย่าให้ไทยฆ่าไทยอีกเลยหนอ
ถึงวันนี้ฤาเลือดไทยหลั่งไม่พอ
ร่วมกันก่อสร้างความดีเพื่อชาติไทย
ผู้ใดยุไทยแตกแยกแบ่งสีเสื้อ
เปรียบเหมือนเกลือเป็นหนอนคอยบ่อนไส้
คิดอาฆาตมุ่งร้ายทำลายไทย
ให้คนไทยกับไทยฆ่ากันเอง
ในอดีตชาติไทยล่มเกือบสิ้นชาติ
ถูกอำนาจศัตรูมันข่มเหง
ก็เพราะไทยแบ่งแยกฆ่ากันเอง
มันไม่เกรงเพราะไทยแยกแตกสามัคคี
มาเถิดมาผองไทยรวมใจเถิด
สุขบังเกิดเพราะไทยไม่แบ่งสี
มาร่วมสร้างร่วมทำแต่ความดี
สมศักดิ์ศรีชาวไทยชาติพ้นภัย
มีบทเรียนในอดีตเมื่อครั้งก่อน
ไทยจะนอนนิ่งเฉยคงไม่ได้
จงตื่นขึ้นตั้งสติเถิดชาวไทย
รักกันไว้ร่วมมือกันสร้างสรรค์ไทย
อย่าให้ลูกหลานไทยต้องเคว้งคว้าง
ต้องอ้างว้างเพราะผู้ใหญ่ไม่เอาไหน
เยาวชนของชาติผิดพลาดไป
คงเพราะไม่เห็นตัวอย่างที่ดีงาม
มาเถิดมาผองไทยรวมกันเถิด
ให้บังเกิดสามัคคีชาวสยาม
อย่าให้คนทั้งโลกเขาประณาม
โดนเขาถามว่าไทยล่มเพราะอะไร
ร้องเพลงชาติบนแผ่นดินไทยกันเถิด
จะบังเกิดความสุขมากกว่าไหม
ก่อนจะต้องระเหเร่ร่อนไป
เหตุเพราะไม่มีชาติไทยให้หยัดยืน
24 มกราคม 2552 23:54 น.
รักคนดี
ลิขิตกลอนนี้ให้นงพะงา
จงรู้ว่าตัวพี่นี้แสนห่วง
อยากจะขอแบกรับทุกข์ทั้งปวง
ที่คอยหน่วงเหนี่ยวใจให้ทุกข์ทน
พี่ขอเป็นกำลังใจให้โฉมตรู
ลุกขึ้นสู้ชีวิตอีกสักหน
แม้นเจ็บปวดรวดร้าวอย่าอับจน
ยังมีคนที่รักเราอีกมากมาย
พี่จึงส่งดวงใจมาให้เจ้า
เพื่อจะ้เคล้าคลอคู่กับโฉมฉาย
ดุจดังมีตัวพี่อยู่ข้างกาย
ไม่เดียวดายเหมือนเช่นที่เป็นมา
แม้นนวลน้องวันนี้ไม่มีสุข
พี่ก็ทุกข์ไปกับดวงเสน่หา
จงเอื้อนเอ่ยวจีบอกพี่มา
เพื่อพี่ยาจะได้ช่วยแบ่งเบา
หน้าส่วนตัว
1006
