3 สิงหาคม 2552 02:36 น.
รักคนดี
แสนจะเบื่อใจเรารักเขาง่าย
แสนเหนื่อยหน่ายใจเราต้องขื่นขม
แสนสุดเศร้าใจเราร้าวระทม
ต้องโศกตรมอีกแล้วหนอหัวใจ
อยากจะขอแค่เศษเสี้ยวหัวใจเขา
เพียงแค่เงาของเราพักอาศัย
เพียงแค่คลายอ้างว้างหนาวฤทัย
จะรีบไปจากใจเขาเมื่ออุ่นพอ
มาครานี้หัวใจที่หนาวเหน็บ
ยิ่งต้องเจ็บช้ำชอกอีกแล้วหนอ
เมื่อเขาบอกเศษหัวใจไม่ว่างพอ
น้ำตาคลอร่วงหล่นจนหนทาง
หรือเพราะว่ากรรมเก่าตามทับถม
ให้ถูกคนที่รักมาเมินหมาง
โดนพิษรักกัดกร่อนทั่วสรรพางค์
เจ็บอ้างว้างดั่งเดียวดายในโลกา
1 กรกฎาคม 2552 23:50 น.
รักคนดี
โบราณว่าคนในนั้นอยากออก
แต่คนนอกอยากเข้าจนร้อนรุ่ม
ด้วยพิษรักนี้เป็นดังไฟสุม
มันเกาะกุมแผดเผาหัวใจคน
แม้ดวงจิตคู่รักใดไม่มีเว้น
ฝืนทำเป็นไม่ใส่ใจก็หลายหน
แต่ก้อแสนลำบากยากจะทน
จิตใจคนถูกไฟรักมันสุมทรวง
ทรมานเหมือนดังตกนรก
ก็ยอมตกกันไปไม่คิดห่วง
เพราะความสุขมีแทรกมิได้ลวง
สิ่งทั้งปวงมีสุขทุกข์คลุกเคล้าไป
ก็คงแล้วแต่ว่าใครจะเลือก
ดูแต่เปลือกภายนอกมิรู้ได้
หลายๆคู่ต้องน้ำตาตกใน
เศร้าเสียใจด้วยคำคนรักลวง
อีกหลายคู่รักกันใช้ปัญญา
เพื่อพิจารณามิต้องห่วง
ว่าจะพบนอกสุกใสข้างในกลวง
จะหลอกลวงอย่างไรก็รู้ทัน
และชายหญิงมักจะรักหมดหัวใจ
มอบฤทัยให้ไปอย่างหุนหัน
มีปัญญาแต่ไม่ค่อยได้ใช้กัน
สุดท้ายฝันสวยหรูก็มลาย
4 มีนาคม 2552 23:24 น.
รักคนดี
เป็นผู้ชายธรรมดาแค่คนหนึ่ง
เคยรู้ซึ้งความรักความผิดหวัง
มีทั้งสุขและทุกข์สุมประดัง
เคยทำทั้งถูกผิดมามากมาย
พี่เป็นคนหาใช่ผู้วิเศษ
อย่าหาเหตุพี่เลยนะโฉมฉาย
อาจมีคนมาชอบอยู่รอบกาย
แต่มิได้ฝากใจให้ผู้ใด
ก็เพียงแค่ผู้ชายธรรมดา
ที่ผ่านมาหาที่พำนักใจ
หวังจะมีสักหนึ่งอนงค์ไหม
หยุดฤทัยดวงนี้ไว้ได้ลง
แม้เพียงความเมตตาสักเล็กน้อย
ที่ล่องลอยมาตามกระแสลม
อาจช่วยชุบชีวิตที่ตรอมตรม
หยุดระทมมาสดชื่นเหมือนดังเดิม
บัดนี้พี่ได้พบกับนวลน้อง
มีอันต้องรู้ัสึกให้ขัดเขิน
ทั้งมือไม้เหมือนเป็นเช่นส่วนเกิน
ยามหยอกเอินเนื้อตัวแทบละลาย
พี่อยากให้นวลปรางค์เข้ามาเสริม
ช่วยต่อเติมชีวิตที่ขาดหาย
มาเป็นเพื่อนคู่คิดอยู่ข้างกาย
ตราบวันตายมีเราเดินคู่เคียงกัน
เป็นแรงใจฝ่าฟันความทุกข์เข็ญ
แสนลำเค็ญมุ่งไปสู่ความฝัน
มอบความรักจริงใจให้แก่กัน
เพื่อน้องนั้นพี่ให้ได้แม้ชีวี
16 กุมภาพันธ์ 2552 22:39 น.
รักคนดี
เป็นอย่างไรบ้างล่ะจ๊ะคนเก่ง
ทำอวดเบ่งด่าว่าซะเสียหาย
ทำดูถูกมองพี่ดั่งวัวควาย
ยังไม่วายอ่อนไหวกับคำกลอน
โบราณว่าเสาหลักที่ปักมั่น
ผลักนานวันด้วยมือยังโอนอ่อน
แล้วฤทัยเช่นสาวดังงามงอน
ไม่เอนอ่อนให้พี่ก็เกินไป
ครั้นเดี๋ยวนี้ทำมาเป็นลุ่มหลง
พอค่ำลงชอบถามจะไปไหน
ไปอย่างไรไปกับใครไปทำไม
ถามเข้าไปถามซะตอบไม่ทัน
ชักรำคาญจนอยากทำนิ่งเฉย
ถามไปเลยเรียกไปเถอะไม่อยากหัน
เดี๋ยวทูนหัวโกรธขึ้นมาไล่ฟาดฟัน
ชีพสะบั้นสิ้นแน่ชีวีเรา
เริ่มคิดถึงอดีตเมื่อครั้งก่อน
อยากจะนอนจะนั่งไม่เคยเหงา
มีเพื่อนๆร่วมก๊วนมาช่วยเมา
โธ่เอ๋ยเราไม่น่าหาเรื่องเลย
อิสระที่เคยมีพลันหายวับ
ชีวิตกลับเป็นทาสได้ไงเหวย
สำคัญว่าพบอัปสรแน่ๆเลย
พิโธ่เอ๋ยกลายเป็นยักษ์ในฉับพลัน
โถเราหนอเอาชนะใจเจ้าได้
สุขฤทัยเหมือนไปขึ้นสวรรค์
กลับแพ้พ่ายย่อยยับอย่างไรกัน
คิดทุกวันโถเราหนอไม่น่าเลย.. T_T
12 กุมภาพันธ์ 2552 00:35 น.
รักคนดี
มาบัดนี้คิดถึงเจ้าคมขำ
ช่างตอกย้ำกับคำว่าคิดถึง
เหตุไฉนเจ้ามาทำบึ้งตึง
ไม่คำนึงถึงคืนวันผันผ่านมา
เป็นอย่างไรสบายดีหรือไม่
หรือจิตใจเจ้ายังคงอ่อนล้า
หรือมีใครทำให้ช้ำอุรา
หรือเพราะว่าเบื่อพี่เสียเต็มทน
อยากจะพบนงคราญใจแทบขาด
แต่มิอาจด้วยไม่รู้อยู่แห่งหน
ทำได้เพียงกล้ำกลืนสู้ฝืนทน
ขอหน้ามลโปรดได้จำนรรจา
แม้พี่ผิดสิ่งใดช่วยบอกกล่าว
จงบอกเล่าถึงเรื่องที่เป็นปัญหา
มีเรื่องค้างคาใจเอ่ยวาจา
อยู่ๆมาเงียบเฉยด้วยเหตุใด
นะจ๊ะนะบอกพี่มาเถิดคมขำ
เจ้าเงียบงำพี่คงมิรู้ได้
น้องมาขุ่นเคืองพี่เรื่องอะไร
บอกได้ไหมบอกพี่เถิดนะคนดี
หน้าส่วนตัว
1170
