4 เมษายน 2546 23:37 น.
ระริ้วทิวทุ่งข้าว
เมื่อคุณรักใครซักคน
อะไรที่สับสนหรือเป็นปัญหา
จะเหลือแค่เพียงเรื่องจิ๊บจ๊อยในสายตา
เพราะยังมีอีกคนซึ่งมากค่า คอยเอาใจ..
ทุกสิ่งช่างสวยงาม
ทุกอย่างช่างสวยสดใส
โลกทั้งโลก เป็นของฉันทั้งใบ
เวลารักใคร อะไรๆ ก็สีชมพู
จะแปลกอะไร ถ้าเพียงแม้ถ้อยคำ
ที่กลับกลอก หลอกย้ำให้เชื่อว่ารักเสมอ
แล้วสุดท้ายก็แค่คำมักง่ายของเธอ
จบอย่างที่ไม่แฟร์สำหรับคนที่รักละเมอฝ่ายเดียว
นี่แหละ..เมื่อรักใครซักคน
จะว่าตาบอด หรือระคนเชื่อใจง่าย
ก็รักไปแล้ว ไม่ว่าจะอย่างไร
ยอมได้ แม้ให้เค้าหลอกไปทั้งหัวใจ ยังยินดี
4 เมษายน 2546 22:58 น.
ระริ้วทิวทุ่งข้าว
ไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไมฉันยังคิดถึงเธออยู่
เพราะความจริงเราต่างก็รับรู้
ว่าเราไม่อาจอยู่ในใจกัน
เป็นความจริงที่ต้องยอมรับ
ว่าเธอนั้นไม่อาจคู่กับฉัน
แต่ขอคิดถึงเธอได้มั้ยสักวัน
แม้ไม่มีสิทธิมากกว่านั้น..ก็ตาม
3 เมษายน 2546 19:44 น.
ระริ้วทิวทุ่งข้าว
ระริ้วทิวทุ่งข้าว
เมื่อลมร้อนมาเยือนถึง
หัวใจห้วงคำนึง
มันลึกซึ้งคิดถึงเธอ