13 พฤศจิกายน 2549 00:17 น.
ระฟ้า
แสงไฟที่โชติช่วง ต้องการสายลมเพื่อห่อหุ้ม ทุกร้อนหนาวต่างเคล้ากัน แต่แม้นพายุกล้าแกร่งพัด แสงไฟที่โชติช่วงจึ่งดับ เปรียบเหมือนกับ ความรัก....
12 พฤศจิกายน 2549 00:40 น.
ระฟ้า
แต่ก่อนนี้เหมือนฝันที่มีรัก และเจ็บนักเมื่อรักไม่สมหวัง
เพราะรู้ถึงความช้ำเมื่อรักพัง จึงต้องนั่งตรึกตรอมถนอมใจ
จะให้จริงให้จังกับใครนั้น ควรให้ทันให้รู้ในภายใน
ไม่ควรเกิดความหลงหรือความใคร่ ให้เป็นไปตามเราตามเวลา
อยู่ด้วยกันควรดูให้ประจักษ์ ให้หนักแน่นเมื่อเกิดมีปัญหา
คิดใจเขาใจเราเอาเข้ามา ถึงจะพาความสุขอยู่ด้วยกัน
แม้หากเกิดต่างคนมีทิฐิ มิมีพินิจให้ใจเป็นอัน
ไม่เข้าใจถึงใจกันและกัน เตรียมใจทันเพื่อเราเพื่อตัวเอง.....
9 พฤศจิกายน 2549 00:28 น.
ระฟ้า
บางครั้งสิ่งที่มีความสุขอาจทำให้ใจเราทุกข์ แต่บางครั้งความทุกข์อาจทำให้ใจเราสุข เคยรู้จักตัวเองมากแค่ไหน ถ้อยคำสามารถทำให้คนรู้สึกดี แต่ถ้อยคำก็สามารถทำร้ายคนได้ ความผูกพันธ์ คือการยอมรับในสิ่งที่เป็น "รักเพื่อทุกข์ คือ การยอมรับในสิ่งที่เป็น ทุกข์เพื่อรัก คือ การไม่ยอมรับในสิ่งที่เป็น".....ถ้อยคำนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งของคำว่า รัก....หากต้องผิดหวัง ทำไมต้องเป็นทุกข์ หากต้องสมหวัง ทำไมยังเป็นทุกข์ ให้เปรียบเหมือนก้อนหิน ที่ทั้งร้อนทั้งหนาว ความหมายมันไม่มาก แต่เรียกแค่คำสั้นสั้นว่า รัก..... [-มันจะไม่มีความหมายอะไรเลย หากไม่มีสิ่งเหล่านี้-]
6 พฤศจิกายน 2549 22:10 น.
ระฟ้า
หากห่างไกลกัน พลันนั้นมัวหมอง___แต่จงตรึกตรอง กับบางสิ่งนั้น....
ขอให้สายลม ช่วยจนผ่านครั้น___คิดพินึกงัน อาจรักยั่งยืน....
-----"__ขอให้บางสิ่งบอกกับสายลมให้ช่วยพัดผ่าน เพราะบางครั้งมันอาจทำให้หลายสิ่งดีขึ้น__"
หน้าส่วนตัว
1059
