24 มีนาคม 2549 11:24 น.
รองเท้าผ้าใบกับใจเหงา_เหงา
ยังคงนั้งอยู่ริมหน้าต่าง
ภาวนาให้เธอเดินผ่านมาบ้างให้ใจหวั่นไหว
ตั้งแต่วันที่ได้พบเธอ ฉันก็อยากเจอทุกลมหายใจ
ต้องการรู้ว่าเธอทำอะไร อยู่ที่ไหนในแต่ละวัน
รู้ไหมคนดี เธอทำให้ฉันเรียนรู้ว่า
การยกใครสักคนให้มีค่าต่อหัวใจนั้น
ก็สามารถก่อให้เกิด ความผูกพัน
แม้อีกฝ่ายไม่เคยรับรู้มันเลยก็ตาม
24 มีนาคม 2549 11:17 น.
รองเท้าผ้าใบกับใจเหงา_เหงา
หัวใจเธอราคาเทาไหร่
ถ้าซื้อได้ ฉันจะจ่ายเงินซื้อ
แต่ความจริงที่เป็นคือ
ไม่มีหรอกซื้อ ขายหัวใจ
ฉันจึงพยายามทำทุกอย่าง
ให้ของขวัญเธอบ้าง อาสาทำรายงานให้
เฝ้าทุ่มเทเพื่อพิสูจน์ว่าตัวเองดีกว่าใคร
ซึ้งถ้าเธอมีใจ ก็จะไม่มีวันเสียน้ำตา
แต่วันนี้รู้แล้ว ที่ทำไปคือสูญเปล่า
ไม่ใช่ฉัน แต่เป็นเขาที่เธอเห็นค่า
รู้สึกเจ็บ จนไม่อาจเก็บกั้นน้ำตา
รู้มั้ย ? ฉันอกหักมากนะ
ถ้าสามารถย้อนเวลา ฉันจะไม่รักเธอ
22 มีนาคม 2549 09:26 น.
รองเท้าผ้าใบกับใจเหงา_เหงา
กระโปรงสั้นไม่เหมาะกับฉัน
ถุงเท้ายาวถึงเข่าแบบนั้นยิ่งไม่เหมาะเข้าไปใหญ่
ตัดผมม้า เกล้าแกละ...น่ากลัวเกินไป
จะผิดไหม ถ้าฉันไม่คิขุหน้าใสเหมือนที่เธอต้องการ
ขอเป็นแบบฉันได้หรือป่าว
แต่งตัวไทยๆ สบายๆ เพราะฉันไม่ใช่สาวหวาน
ขอให้ฉันได้เป็นฉัน เราจะได้ผูกพันกันนาน
แล้วจะได้มั้นใจทุกครั้งที่ออกจากบ้าน ไปเที่ยวกับเธอ
22 มีนาคม 2549 08:53 น.
รองเท้าผ้าใบกับใจเหงา_เหงา
ได้ยินมาว่าเธอชอบสาวหมวย
แต่ฉันดันซวยเกิดมาไม่เป็นอย่างที่เธอคาดหวัง
ทุกวันนี้จึงทำได้แค่แอบมองอย่างระวัง
กลัวเธอรู้ว่าข้างหลังมีคนหน้าตาไม่ดีแอบห่วงใย
ไม่ได้โกอินเตอร์ เป็นสาวจีนน่ารัก
จึงทำได้แค่เป็นคนรู้จักที่รักเธอไม่ได้
เมื่อไหร่นะเธอจะกลับมามองคนหน้าไทย
ที่ยืนอยู่ใกล้ๆแม้ไม่สวยเท่าไหร่แต่รักเธอ
15 มีนาคม 2549 08:31 น.
รองเท้าผ้าใบกับใจเหงา_เหงา
จากเคหาฉันมาอยู่ไกล ดวงหทัยฉันไร้ไออุ่น
ขาดญาติมิตรและผู้มีพระคุณ โอ้เด็ก มน.
ค่ำคืนนี้ฟ้ามีแต่ดาว ดาวช่วยเตือนทุกคนทางบ้าน
อ้อมอกมารดาฉันยังต้องการ โอ้เด็ก มน.
เหม่มองน้ำเห็นเป็นสีฟ้า จรดนภาแสงดาวมัวหม่น
เปล่าเปลี่ยวใจลึกในกมล โอ้เด็ก มน.
เพื่ออนาคต ฉันยอมอดทน
เดินต่อไปมิได้ย่นยอ ฝากชีวิตไว้ในมอนอ เพื่อตัวเราเอง