24 มกราคม 2549 13:07 น.
รองเท้าผ้าใบกับใจเหงา_เหงา
เธอยืนอยู่กับเขา..ตรงนั้น
ยืนคุยกัน หัวเราะกัน น่าอิจฉา
ทำอะไรไม่ได้ ฉันแค่คนรู้จักที่เดินผ่านมา
ได้แต่เดินก้มหน้าเช็ดน้ำตาอยู่ในใจ
อย่าหันมาเห็นฉันนะ
เธอก็รู้ว่าฉันจะมีอาการแบบไหน
ที่เห็นเธอมีความสุขกับคนของใจ
แต่ตัวเองทำได้แค่เดินผ่านไป
...ก้มหน้าร้องไห้แค่นั้นเอง..
20 มกราคม 2549 14:30 น.
รองเท้าผ้าใบกับใจเหงา_เหงา
ชอบรอยยิ้มที่น่ารัก
ชอบเสียงทักทายที่สดใส
ชอบความอ่อนโยนในใจ
ชอบแววตาที่จริงใจของเธอ
ชอบเธอที่เปิดเผยและเรียบง่าย
ชอบการแต่งกายไม่ฟุ้งเฟ้อ
ชอบอุปนิสัยใจจริงของเธอ
เพราะชอบมากอย่างนี้ซิเออ
..........จึงเผลอใจ..........
20 มกราคม 2549 14:17 น.
รองเท้าผ้าใบกับใจเหงา_เหงา
ใครๆก็ชอบเธอ
ฉันรู้เสมอแต่ห้ามใจไม่ได้
ฉันมีเธอตลอดเวลาแม้ในสายตาเธอจะมีใคร
ขอให้ฉันได้อยู่ใกล้ๆ ก็สุขใจเพียงพอ
ไม่เคยเรียกร้องว่าต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
เธอจะใยดี ไม่ใยดี ก็ไม่เคยขอร้อง
เมื่อรู้จักที่จะรัก ก็รู้จักที่จะรอ
และรู้จักที่จะพอ....พอแค่ได้รักเธอ
20 มกราคม 2549 14:12 น.
รองเท้าผ้าใบกับใจเหงา_เหงา
รู้ว่ารักเป็นไปไม่ได้
แต่ยังคงไว้ซึ้งความห่วงหา
ยังอยากอยู่ใกล้ทุกเวลา
แม้เธอไม่หันมามองก็ตาม
ก็รู้เป็นได้เเค่น้อง
จะไม่ร้องขออะไรมาฝัน
จะเป็นแค่น้องจริงๆ ขอยืนยัน
เพราะแค่นั้นก็สุขใจเกินพอ
20 มกราคม 2549 10:25 น.
รองเท้าผ้าใบกับใจเหงา_เหงา
เป็นผู้หญิงไม่อ่อนหวาน
แต่มีบ้างบางครั้งที่อ่อนไหว
ดูเฉยๆบ้าบอไม่ตรงใจ
เธอจึงมองข้ามไปไม่ใยดี
ไม่อ่อนหวานเข้มแข็งก็ผู้หญิง
ถึงจะห้าวก็จริงยังอ่อนไหว
ลึกๆแล้วยังต้องการความจริงใจ
ลึกลงไปอยากมีใครสักคน ( ที่ดูแล )