20 มกราคม 2549 14:17 น.
รองเท้าผ้าใบกับใจเหงา_เหงา
ใครๆก็ชอบเธอ
ฉันรู้เสมอแต่ห้ามใจไม่ได้
ฉันมีเธอตลอดเวลาแม้ในสายตาเธอจะมีใคร
ขอให้ฉันได้อยู่ใกล้ๆ ก็สุขใจเพียงพอ
ไม่เคยเรียกร้องว่าต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
เธอจะใยดี ไม่ใยดี ก็ไม่เคยขอร้อง
เมื่อรู้จักที่จะรัก ก็รู้จักที่จะรอ
และรู้จักที่จะพอ....พอแค่ได้รักเธอ
20 มกราคม 2549 14:12 น.
รองเท้าผ้าใบกับใจเหงา_เหงา
รู้ว่ารักเป็นไปไม่ได้
แต่ยังคงไว้ซึ้งความห่วงหา
ยังอยากอยู่ใกล้ทุกเวลา
แม้เธอไม่หันมามองก็ตาม
ก็รู้เป็นได้เเค่น้อง
จะไม่ร้องขออะไรมาฝัน
จะเป็นแค่น้องจริงๆ ขอยืนยัน
เพราะแค่นั้นก็สุขใจเกินพอ
20 มกราคม 2549 10:25 น.
รองเท้าผ้าใบกับใจเหงา_เหงา
เป็นผู้หญิงไม่อ่อนหวาน
แต่มีบ้างบางครั้งที่อ่อนไหว
ดูเฉยๆบ้าบอไม่ตรงใจ
เธอจึงมองข้ามไปไม่ใยดี
ไม่อ่อนหวานเข้มแข็งก็ผู้หญิง
ถึงจะห้าวก็จริงยังอ่อนไหว
ลึกๆแล้วยังต้องการความจริงใจ
ลึกลงไปอยากมีใครสักคน ( ที่ดูแล )
20 มกราคม 2549 10:19 น.
รองเท้าผ้าใบกับใจเหงา_เหงา
พูดคำหวานๆไม่เป็น
เพราะไม่เห็นจะสำคัญตรงไหน
คำพูดตรงๆนี่หละกินใจ
ไม่ต้องแปลความหมายให้เสียเวลา
อาจดูเหมือนหยาบกระด้าง
อาจจะแข็งไปบ้างทนหน่อยนะ
เพราะเรื่องความรักฉันจริงใจตลอดมา
เป็นผู้หญิงห้าวซ่าแต่ว่ารักเธอหมดใจ
20 มกราคม 2549 10:10 น.
รองเท้าผ้าใบกับใจเหงา_เหงา
เห็นเธอกับเขานั่งคุยกัน
รู้เลยว่าฉันไม่มีค่า
นั่งมองเธอกับเขาทั้งน้ำตา
เธอจะรู้บ้างไหมว่า...ฉันปวดใจ
แกล้งทำท่าทีปกติธรรมดา
ทั้งที่น้ำตาเอ่อรินไหล
แสดงท่าทีว่าฉันไม่เสียใจ
เพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกข้างใน...ที่แท้จริง