ส่งความรักให้คนทุกหนแห่ง เหมือนเป็นแสงส่องมาให้กล้าฝัน ส่งให้ทั่วกว่าแสงจะเงียบงัน ให้ชีวันสุขสันต์ชั่ววันตาย... เห็นบทกลอนสะท้อนเข้าไปในฤดี เจ็บทุกทีที่ไปไม่กล่าวลา ทุกทุกครั้งยังคิดถึงคนึงหา ทุกทุกครายังเฝ้าฝันวันกลับคืน... กลับมาพร้อมน้ำตาที่เอ่อไหล มาพร้อมใจอ่อนไหวยามไกลฉันท์ ยังคอยเตือนไม่เลือนความสัมพันธ์ ที่เธอฉันวาดฝันไว้ในกวี... ขอว่า....(ระวีลับฟ้า) ไปไหนไม่เคยกล่าวลา เหมือนว่าไม่เคยสนใจ รู้ไหมมีคนห่วงใย ทำไมจากไปไม่มา....
หน้าส่วนตัว
1017
