30 พฤศจิกายน 2546 15:37 น.
รมิดา
คนดี...คนหยาม ฟ้าไม่หยาม
คนดุ...คนกลัว ฟ้าไม่กลัว
คนจริง...คนไม่รัก ฟ้าสิรัก
คนถูก...คนไม่รู้ แต่ ฟ้ารู้
14 ตุลาคม 2546 15:45 น.
รมิดา
วอนสายลมพัดพาความห่วงใย
ล่องลอยไปให้เธอยามสุขสันต์
วอนอาทิตย์ที่สาดแสงร้อนแรงนั้น
แด่เธอเพื่อเป็นกำลังใจ
ขอนํ้าค้างกลางพนาเขียวชอุ่ม
จงกลายเป็นเพื่อนเธอยามสิ้นหวัง
พระพิรุณร่วงลงมาจากฟ้าพลัน
กลายเป็นของขวัญให้แด่เธอ....
(ขอให้เพื่อน ๆ โชคดี) ...^_^ ...
30 กันยายน 2546 22:58 น.
รมิดา
อยากบอก หว่อ อ้าย หนี่
คำ ๆ นี้มอบให้เธอ
ยังรักเธอเสมอ
อยากบอกเธอ หว่อ อ้าย หนี่
^_^
หน้าส่วนตัว
904
