28 พฤษภาคม 2546 12:36 น.
รดา
..อาจจะดูเป็นวันยิ่งใหญ่สำหรับใครหลายๆคน
และได้รับของขวัญจากใครอีกหลายๆคน
แต่สำหรับฉัน..มันเป็นเพียงแค่วันๆนึง..
ทุกวันของฉันสำคัญเท่ากันหมด..เพียงมีเธออยู่เคียงข้าง
ฉันได้ยินคำอวยพรวันเกิดจากคนมากมาย
แต่น้ำเสียงใดจะมีความหมายและสำคัญเท่าน้ำเสียงเธอ
แค่เธอเอ่ยออกมาเบาๆ แต่ก้อแฝงไว้ด้วยความอ่อนโยนว่า..
มีความสุขนะ ลูกรักของแม่
... เช้าของวันที่ 28 พฤษภาคม 2546 ก่อนแม่จะเปิดประตูลงจากรถ
25 พฤษภาคม 2546 01:53 น.
รดา
อย่าคิดว่าสิ่งที่ฉันให้มันมากมายหนักหนา
สิ่งที่ฉันได้รับจากเธอนั้น..มากมายยิ่งกว่า
เพราะฉันรู้ว่า..ในทุกสิ่งที่เธอทำเพื่อฉัน..เธอเต็มใจและทำดีที่สุดเสมอ
เพราะฉะนั้น อย่ากังวลไปเลยกับวัตถุที่ฉันให้
มันอาจจะดูมีราคาแต่ฉันอยากให้เธอมองลึกลงไปกว่านั้น
ฉันให้เธอด้วยใจ วัตถุพวกนั้นเป็นเพียงสื่อนำให้รู้เท่านั้นว่า ฉันมีใจ
ใจที่ฉันมีให้มันมีค่ามากกว่าราคาของวัตถุใดๆ
ไม่สำคัญเลย ว่าจะเป็นวันอะไร อาจมิใช่วันเกิด
หรือวันครบรอบใดๆ เพียงเพราะทุกวัน ฉันรักเธอ
หน้าส่วนตัว
911
