8 เมษายน 2549 00:46 น.
รจนา
" คู่... "
ฐานะฉันคืออะไรใคร่อยากรู้
ทบทวนดูครั้งใดใจร้อนผ่าว
เป็นคู่ควง...คู่คั่ว...เพียงชั่วคราว
มิอาจก้าวไปอยู่เป็นคู่ครอง
นานแล้วที่คบหาเกินกว่านับ
แต่เหมือนกับฉันเป็นเช่นสิ่งของ
ด้อยค่าควรคู่ให้ใครจับจอง
เปรียบแก้วที่หม่นหมองเธอมองเมิน
ฐานะฉันคือใครได้โปรดบอก
อย่าคิดหลอกเพื่อยื้อไว้ให้นานเนิ่น
หรือเธอทำพลาดพลั้งโดยบังเอิญ
จะบอกลาก็ขัดเขินเกินเอ่ยคำ
ตลอดมาเคยคิดอยู่เป็นคู่รัก
ไม่นานนักเริ่มฝืนจนกลืนกล้ำ
ฐานะใด? ขอเธออย่าเก็บงำ
โปรดช่วยย้ำแบบไหนกัน...ที่ฉันเป็น
15 มกราคม 2549 22:30 น.
รจนา
" สองรัก "
หนึ่งนั้นคือชายเคยหมายมั่น
สักวันจะต้องเคียงครองคู่
สิบร้อยทางฝันร่วมกันปู
อนาคตจะอยู่คอยดูแล
ความรักเขาให้ไม่เคยพร่อง
สิ่งใดเรียกร้องสนองแน่
เอาอกเอาใจไม่เชือนแช
มิคิดปรวนแปรรักแท้จริง
ฉันร้ายเพียงไหนไม่เคยบ่น
อดทนเข้าใจในทุกสิ่ง
ดุจร่มไม้ใหญ่ให้พึ่งพิง
ทอดทิ้งหลีกหนีไม่มีวัน
อีกหนึ่งคือชายที่หมายมาด
ดั่งภาพเคยวาดในความฝัน
ยิ่งได้ใกล้ชิดจิตผูกพัน
รักมั่นจริงแท้ฉันแน่ใจ
เขาช่วยผ่อนปรนพ้นจากทุกข์
เป็นสุขทุกคราวเราอยู่ใกล้
อบอุ่นเสมอเจอเมื่อใด
ยามไกลคิดถึงพึงพบเจอ
ต่างยอมปรับเปลี่ยนเพื่อเรียนรู้
อยากอยู่คู่กันไม่ฝันเก้อ
บอกรักครั้งใดใจละเมอ
ซาบซึ้งเสมอเมื่อได้ฟัง
สองชายสองรักหักใจยาก
ลำบากเลือกได้เหมือนใจหวัง
หนึ่ง..สอง..ไม่กล้าละล้าละลัง
เปรียบดั่งวันทองนางสองใจ
ทิ้งหนึ่งไม่ลงเพราะสงสาร
เขาจะร้าวรานนานเพียงไหน
หากตัดสิ้นเยื่อมิเหลือใย
คงเจ็บเกินให้อภัยกัน
ส่วนสองนั้นใจใฝ่ปองนัก
เป็นคนที่รักปักจิตมั่น
หากต้องสลัดตัดสัมพันธ์
อกเหมือนถูกหั่นสะบั้นลง
สองใจสองรักเลวนักหนา
เป็นหญิงชั่วช้าน่าสาปส่ง
สองชายรั้งไว้ไม่คิดปลง
พะวักพะวงเหมือนหลงทาง
ตัดสินสักทีจะดีไหม
เลือกใครร่วมเรียงอยู่เคียงข้าง
สำนึกร่ำร้องต้องปล่อยวาง
ก่อนหลุดลอยคว้างทั้งสองมือ
13 ตุลาคม 2548 22:36 น.
รจนา
" คำรัก "
เธอไม่เคยแถลงแจ้ง "คำรัก"
จะทึกทักเองนั้นฉันไม่กล้า
ยังคงคลางแคลงใจอยู่เรื่อยมา
เฝ้าขบคิดกังขาจนบ้าบอ
เหตุอันใดไม่เอ่ยเผย "คำรัก"
เพราะปากหนักเกินไปหรือไรหนอ
หรือว่ายังรู้สึกไม่ลึกพอ
ฉันจึงควรต้องรอกาลต่อไป
หวังได้ยินเสียงเธอเพ้อ "คำรัก"
คงเป็นสุขยิ่งนักตระหนักได้
กระซิบเพียงเบาเบาก็เข้าใจ
แต่อีกนานเพียงไหนไม่รู้เลย
ตัวฉันก็อยากพร่ำพูด "คำรัก"
ทนเก็บกักเอาไว้ไม่กล้าเอ่ย
พยายามหลายครั้งตั้งท่าเปรย
เธอกลับแกล้งทำเฉยละเลยกัน
เมื่อไม่ยอมออกปากฝาก "คำรัก"
ฉันก็ชักวิตกอกไหวหวั่น
รอคอยเธอพูดย้ำความสัมพันธ์
เอ่ยปากบอกกับฉันอย่างมั่นใจ
อยากให้เธอพูดมาว่าเธอ "รัก"
อย่าปล่อยนานช้านักจะได้ไหม
หากเธอเผยคำนั้นเมื่อวันใด
ฉันคงสุขเกินใครหากได้ฟัง
หน้าส่วนตัว
1436
