เกิดมาก็ไร้รัก จึงจมปลักกับความเหงา ยังดีที่มีเจ้า คอย มอง เฝ้า ยามนิทรา เดินเดี่ยวในโลกกว้าง คงเคว้งคว้างเหน็บอุรา หามิตรมีเมตตา ยากเหมือนหาเพชรในตม วันที่เธอจากไป รู้บ้างไหมใครขื่นขม อกร้าวเจ็บระบม เกินที่คนจะทนทาน เบ็ทซี่เจ้าแมวน้อย ตายจากข้อยไปตั้งนาน ขอร้องท่านผู้อ่าน ช่วยประสานหัวใจที แด่...เบ็ทซี่ แมวน้อยสีดำตัวนั้น