5 กรกฎาคม 2548 21:06 น.
ยูริ
.....ถามใจตัวเอง อีกสักครั้งนะคนดี
ฉันคนนี้อาจไม่ใช่คนที่เธอค้นหา
เราอาจใกล้กันเกินไปในวันเวลา
คงเป็นความหวั่นไหว มากกว่าจะรักกัน
.....เพราะเธอยังไม่ลืมใคร ใช่หรือเปล่า
ฉันจึงเป็นส่วนเติมเต็มความเหงาและความฝัน
เพราะทุกสิ่งทุกอย่างขาดหายไปในคืนวัน
เธอจึงเลือกคนใกล้อย่างฉัน ผูกพันหัวใจ
.....ถามใจตัวเองอีสักครั้งนะคนดี
ฉันคนนี้รอฟังคำตอบที่มีด้วยความหวั่นไหว
เพราะรักเธอมากจึงอยากจะแน่ใจ
ที่เรารักกันได้ ไม่ใช่เธอต้องการใคร
ม า ท ด แ ท น
5 กรกฎาคม 2548 15:57 น.
ยูริ
มุมหนังสือมุมเดิมตรงนี้
ที่ที่เคยมีเธอกับฉัน
โซฟาตัวเดิมที่เคยนอนดูหนังกัน
แต่วันนี้มันเงียบงันไม่เหลือใคร
สวนดอกไม้หลังบ้าน
เคยปลูกด้วยกันจำได้ไหม
ปลาทองของเราที่เฝ้าใส่ใจ
แต่วันนี้เธอทำไมมาทิ้งมัน
กลับมาเถอะนะคนดี
ทุกอย่างในบ้านนี้มันขาดสีสัน
กลับมาเป็นเหมือนเก่าปัดเป่าความเงียบงัน
กลับมาก่อนที่ฉันจะหยุดหายใจ
5 กรกฎาคม 2548 15:17 น.
ยูริ
เคยไหม.. เป็นห่วงจน...น้ำตาไหล
เคยไหม... เมื่อเธอไกล.... ใจอ่อนหล้า
เคยไหม...อยากใกล้เธอ....ทุกเวลา
ถึงแม้ว่า... ได้แค่รอ.... จะอดทน
ฉันไม่อยาก...เป็นแค่...คนอ่อนแอ
ที่ขี้แย... เพราะรักเธอ.... มากเหลือล้น
คิดถึงเธอ... เป็นห่วงเธอ.... ใจร้อนรน
แค่หนึ่งคน....ที่รักเธอ..หมดหัวใจ
3 กรกฎาคม 2548 21:38 น.
ยูริ
อย่าเอาคำว่ารักมาฉุดรั้ง
ถ้าคิดจะทิ้ง ๆ ขว้างๆให้หวั่นไหว
พอแล้วเธอบทเรียนที่มีมันสอนใจ
ระหว่างเราขอปิดตายให้จบกัน
เคยเจ็บช้ำเท่าไหร่จำได้ดี
เธอเองก็ไม่เคยมีท่าทีแม้สงสาร
ฉันเป็นคนใหม่ไม่อยากได้อะไรมาผูกพัน
ประตูบานใหม่ของฉันไม่อยากใช้กุญแจดอกเดิม
2 กรกฎาคม 2548 14:29 น.
ยูริ
ฟ้าคงส่งเธอมาให้ฉัน
คนของความผูกพัน ณ วันนี้
คนเดิมคนเดียวที่แสนดี
คนคนนี้ที่ทำให้ฉันมั่นใจ
อยู่ด้วยกันตรงนี้ได้ไหมเธอ
สัญญาว่าจะไม่ปล่อยใจให้เผลอไผล
เธอเท่านั้นที่ฉันจะให้ใจ
ถ้าไม่ใช่เธอก็จะไม่รักใครสัญญา