13 กรกฎาคม 2548 17:39 น.
ยูริ
หายไปไหนนะคนสำคัญ
รู้บ้างไหมใครไหวหวั่นอยากเห็นหน้า
นั่งรอเธอออน m อย่างเคยมา
แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าเกิดอะไร
หลายวันแล้วที่เราไม่ได้เจอ
แค่อยากรู้ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน
อยากโทรหาก็ไม่กล้ามันเกรงใจ
เพราะฉันเองไม่ได้เป็นอะไรกับเธอ
ก็แค่เพียงความรู้สึกดี ๆ
ที่ฉันนี้แอบมีมาเสมอ
ก็อยากบอกแค่นี้คิดถึงเธอ
และยังนั่งรอคอยเจออยู่ทุกคืน
หุหุ ...... พอดีมารอใครคนนึงออน msn อยู่อ่าค่ะ แต่ว่าไม่เคยเจอเค้าอีกเลย ไปไหนน้า....
12 กรกฎาคม 2548 22:41 น.
ยูริ
ฝนทุกวันเลยตอนนี้
คนข้างกายที่เคยมีก็ห่างหาย
วันที่หนาวกับคนเหงาไม่เหลือใคร
จะรับรู้กันบ้างไหมว่าทรมาน
หิวข้าวแต่กินอะไรไม่ลงทุกที
ทำไมถึงเป็นแบบนี้ชีวิตฉัน
ใครซักคนมีมั๊ยคนผูกพัน
ช่วยคลายเหงาที่มีนั้นให้หายไป
ไม่ใช่ใครที่ต้องการแค่ช่วงเวลาหนึ่ง
แต่เป็นคนที่ฉันจะมอบความลึกซึ้งมีความหมาย
ใครบางคนที่ฉันจะรักจนหมดใจ
แล้วมีมั๊ยใครคนนั้นที่ฉันรอ
.......ใครซักคนต้องมีใครซักคนคนที่เค้าตามหาเราเหมือนกัน....
11 กรกฎาคม 2548 15:42 น.
ยูริ
ในวันที่เราห่างไกล
เธอรู้บ้างมั๊ยใครห่วงหา
มาตราเท่ากันหรือไม่เวลา
อุณหภูมิองศาต่างกันเท่าไร
ป่านนี้เธอจะนอนหรือยัง
ภาพวันเก่ายังฝังในใจเธอบ้างไหม
เป็นห่วงนะคนดีแม้วันนี้เราห่างไกล
แต่สัญญาได้ทั้งหมดใจคิดถึงเธอ
5 กรกฎาคม 2548 21:46 น.
ยูริ
ฉันคงไม่มีคำพูดใดๆ
ที่จะเอ่ยออกไปในวันที่เธอลาจาก
จะให้พูดว่าฉันดีใจมาก
ทั้งที่น้ำตาไหลพรากหรือยังไง
อย่าบังคับให้ฉันนั้นต้องพูด
ให้มันสิ้นสุดตรงนี้ที่น้ำตาฉันไหล
ไม่ใช่ไม่อยากพูด ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึกอะไร
เพราะคำที่อยากพูดคือ " อย่าไป "
ซึ่งเธอก็ให้ฉันไม่ได้อยู่ดี...
5 กรกฎาคม 2548 21:16 น.
ยูริ
เพราะว่าใจมันคิดถึงจึงแต่งให้
เพราะว่าใจมันคิดถึงจ฿งห่วงหา
เพราะว่าใจมีเธอคนเดียวเสมอมา
เพราะว่าใจมันจะบ้าถ้าเธอไป
ดังนั้นฉันจึงอยากขอให้เธออยู่
และเคียงคู่อยู่กับฉันไม่ไปไหน
ก็บอกแล้วว่ามีเพียงเธออยู่ในใจ
เพราะว่าฉันไม่มีใครนอกจากเธอ